Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 99
M 0 R G U N N
225
andlit hans einstaklega greinilega. Munurinn á andliti þessa
gfurda, hrukkótta, skeggjaða manns og andlitinu á Mary
eða á miðlinum var mjög auðsær. Báðar þessar verur birt-
ust oftar en einu sinni á þessum fundi.
Mrs. Corner og Mrs. Davis áttu heima mjög nálægt
hvor annari og urðu því hinir mestu alúðarvinir. Margir
vinir mínir eiga heima þar í nágrenninu, og mitt heimili
var ekki langt þaðan, svo að eg kom oft i þessi tvö hús.
Við Mrs. Corner urðum góðir vinir; fyrst og fremst vorum
við bæði miðlar, og í öðru lagi var æfinlega gagn að mér,
þegar við vorum á þessum fundum.
Svo virtist, sem Moonstone einn gæti framleitt ljósin.
Stundum fór eg með Mrs. Corner til annars hluta af Lond-
on, þegar dóttir hennar gat ekki farið með henni. Á þeim
dögum, áður en mótorvagnarnir komu, var dálítið örðugra
að fara um London á vetrarkvöldum en það er nú. Við
fengum marga dásamlega fundi á heimili Mrs. Bathe, þar
sem Dr. Abraham Wallace var einn fundarmanna. Einu
sinni bauð Mrs. Bathe fáeinum okkar til kvöldverðar á
undan fundinum. Dr. Wallace kom með silkibönd, sem
notuð voru til sjúklinga-umbúða, og batt með þeim hend-
urnar á Mrs. Corner. Bundið var sérstaklega um hvora
hönd. Lausu endunum frá hvorri hendi var brugðið um
mittið og fæiurna. Endarnir voru svo sameinaðir við silki-
band, sem vafið hafði verið um allan líkamann, og bundið
var utan um bakið á stólnum, sem Mrs. Corner sat á, svo
að hún gat ekki hreyft hendur né fætur. Mrs. Corner fór
inn í byrgið, sem myndað var með tjöldum, er fest voru
fyrir eitt hornið á samkvæmissal húsmóðurinn;ir.
En jafnskjótt sem tjöldin voru dregin fyrir, kom hönd
út um opið á þeim og rétti út öll böndin, án þess að hnút-
arnir hefðu verið leystir, og jafnframt sagði rödd: »Doktor,
þegar þú fer að binda miðilinn minn næsta skiftið, þá gerðu
það tryggilega.« Við hlógum öll að þessu, því að með
venjulegum hætti hefði verið ómögulegt að losa böndin af
líkama Mrs. Corner eins og það var gert. En hún krafðist
þess, að Dr. Wallace bindi sig aftur við stólinn. Hún vildi
15
i