Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 36

162
MORGUNN
frá Florence í höndina á honum, en ekki bréfið, þar sem
hún mintist á spurninguna í huganum.
Forcl hélt á bréfinu, eina mínútu. Þá sagði
hann: ,,Eg fæ nafnið Mattie, nei — Ilattie. Hún er há,
grannvaxin og andlitsdrættirnir ákveðnir frá hliðinni að
sjá. Hún er hér nú. Hún vill ná til systur sinnar, Flor-
ence. Hún biður yður að segja henni, að svarið sé: Já,
eg hefi fundið hann og eg er ánægð“.
Ford kom þá með fjölda af öðrum staðhæfingum,
og ein þeirra var fremur skringileg.
Hann sagði: ,,Átti Hattie lítinn apa? Hún er með
ofurlítinn apa, sem situr á öxlinni á henni“. Eg fór að
hlæja og sagði: „Nei, en við áttum hann, ofurlítinn
marmoset, sem okkur þótti mjög vænt um“.
Ford sagði þá: „Jæja, Hattie hefir orðið vinur hans,
og hefir komið með hann í dag“.
Florence vottaði síðar, að svarið við spurningunni í
huganum væri rétt. Hún hafði spurt: „Hefurðu séð
Jesúm?“
Þér takið eftir því, að Hattie sagði ekki að hún
hefði séð hann, heldur að hún hefði fundið hann.
Á því er greinilegur munur, sem Hattie skýrði síðar
fyrir okkur, sagðist hafa fundið Krists-höndina snerta
sig og séð þann ljúfa ljóma, sem sé utan um hann, en
að hún sé enn ekki nógu þroskuð til þess að sjá hann
augliti til auglitis.
Við vissum ekkert um spurninguna, sem Florence
var að leggja fyrir hana, og Ford vissi ekkert um Flor-
ence né Hattie, hafði aldrei neitt um þær heyrt. Með
þessu virðist hugsanaflutningur alg|erlega útilokaður og
sjálfstæður persónuleiki skeytasendandans afdráttar-
laust sannaður.
Hattie hefir líka sent skilaboð gegnum aðra miðla,
og æfinlega hefir henni tekist að koma með einhverjar
sannanir.
Persónuleikur hennar hefir sannast, svo að enginn
vafi er á. Þar sem hún hefir komið með á annað hundrað