Morgunn


Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 15

Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 15
MORGUNN 141 vert á því, er hann sá tré og blóm alt í kringum sig. Hann minti fyrst, að hann hefði ætlað í eitthvert ferðalag, og leit þá svo á, að hann væri nú kominn út í það. Meðan hann var að velta þessu fyrir sér, kom til hans maður og gaf sig mjög vingjarnlega á tal við hann, og fór að koma honum í skilning um, hvað gerst hefði. Eftir að hann var búinn að átta sig nokkuð og skoða sig um í hinum nýju heimkynnum sínum, gat hann farið og skoðað heimili sitt á jörðinni. Þegar hann sá, hvað ættingjar hans voru sorg- bitnir út af burtför hans, vaknaði hjá honum löngunin til þess að geta sannað þeim það, sem þeir í rauninni allir trúðu, sem sé að hann væri lifandi í æðra heimi. En hon- um tókst það fyrst fjórtán árum siðar, því að þá byrjaði sonur hans, höfundur bókarinnar, sálarrannsóknir sínar. Etta systir hans skýrði svo frá því, er hún íluttist yfir um, að hún hefði fyrst rankað við sér á stað, sem henni fanst hún kannast við. Henni komu í hug endurminningar um, að hún hefði komið þar fyr, og auk þess kannaðist hún við staðinn af lýsingu, sem faðir hennar hafði áður gefið af honum. Hitti hún föður sinn þegar í stað, og urðu eins og geta má nærri með þeim fagnaðarfundir. En síðar komst hún að raun um, að hún hafði komið á þennan stað í svefni, enda þótt ekki væri vottur af endurminningu um það í dagvitund hennar. Mörgum verður undrunarefni, hvað alt umhverfis þá er eðlilegt, og er það mörgum mikill léttir að komast að raun um, að þeir eru enn í heimi, þar sem alt er eins áþreifanlegt og þeir áttu að venjast. Fyrir ýmsum er það ekkert skemtileg tilhugsun, að eiga að yfirgefa það, sem þeim finst áþreifanlegt, til þess að lifa áfram í einhverjum heimi, þar sem ekki verður fest hönd á neinu, að því er þeir ímynda sér. Reyndar efast margir um það fyrst í stað, að umskiftin séu neitt nema draumur, og er oft erfitt að koma þeim í skilning um, að svo er ekki, heldur sé það bláber veruleiki. Höfundur segir, að faðir sinn hafi fljótt reynt að koma sér í skilning um, að hann hefði líkama — andlegan lík-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.