Fréttablaðið - 25.11.2010, Qupperneq 39

em kvenna 2010 ●FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 2010 5
Fyrsta kvenkyns dómaraparið
á Íslandi í handknattleik eru
þær Guðrún Dóra Bjarna-
dóttir og Ragna Karen
Sigurðardóttir.
Þær Guðrún Dóra og Ragna Karen
hafa lengi verið viðloðandi hand-
bolta. Þær byrjuðu ungar að æfa
og spiluðu lengi saman. Báðar
eru þær hættar spilamennsku að
mestu leyti en þær tóku nýverið
dómarapróf og eru fyrsta kven-
kyns dómaraparið á Íslandi.
En af hverju ákváðu þær að taka
dómarapróf og hvað var það sem
heillaði við að verða dómari?
„Ég er nú svo stjórnsöm og hef
mitt álit á leiknum þannig að loks-
ins fæ ég að stjórna einhverju. Við
vorum búnar að pæla í þessu lengi
og svo settu meiðsli og aldur strik
í reikninginn þannig að ég get
ekki spilað mikið lengur. Þetta er
mín leið til að halda mér í kring-
um boltann,“ svarar Guðrún Dóra
en Ragna segist lengi hafa þjálfað
og dæmt á æfingum. „Og síðan var
maður að dæma fyrir félaga líka
og eitt hefur leitt af öðru.“
Guðrún Dóra bætir við: „Það er
eftirsótt núna að hafa stelpur að
dæma. Við erum fyrsta kvenkyns
dómaraparið, en nokkrar konur
voru komnar í það á undan okkur.
Ég er búin að vera í kringum þetta
í 16 ár. Þú leggur ekkert í þetta ef
þú hefur aldrei horft á handbolta
áður.“
Og báðum tveim líkar vel við
dómarahlutverkið. „Ég myndi nú
segja að það væri skemmtilegra
að vera leikmaður. En þegar ald-
urinn færist yfir og líkaminn verð-
ur lúinn þá er það kannski ekki í
boði. Til þess að vera góður dóm-
ari þarf maður að vera fastur fyrir,
með yfirsýn og yfirvegun. Síðan
hjálpar til að vera með skilning á
leiknum,“ segir Guðrún Dóra.
Ragna segir mjög gaman að vera
dómari. „Ég hef ekki beint áhuga
lengur á að spila handbolta, þó að
það hafi auðvitað verið gaman að
vera leikmaður. Sem dómari þarf
maður aðallega að hafa góðan leik-
skilning á handboltanum. Maður
þarf að standa fastur á sínu en
auðvitað gera dómarar líka mistök
eins og hver annar leikmaður.“
Röggsamir dómarar
Guðrúnu Dóru og Rögnu Karen líkar vel dómarahlutverkið en þær tóku nýverið
dómarapróf. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Gauti Grétarsson er sjúkraþjálf-
ari hjá Sjúkraþjálfun Reykjavík-
ur og hefur starfað sem slíkur í
25 ár. Þá hefur hann einnig þjálf-
að handbolta fólk frá árinu 1978.
Gauti hefur í nokkurn tíma haft
miklar áhyggjur af heilsu, þjálf-
un og uppbyggingu íþróttafólks á
Íslandi. Segir hann varla talað við
þjálfara í dag um frammistöðu liðs
nema minnst sé á hve meiðsli leik-
manna séu mikil.
„Ég tel að þjálfun íþróttafólks
þurfi að vera betri og að fara verði
í það með skipulögðum hætti að
skoða íþróttafólk með tilliti til þess
hvort það sé í nógu góðu ástandi til
að stunda íþróttina,“ segir hann og
líkir þessu við ástandsskoðun bíla.
Gauti segir mikla kyrrsetu og
tölvunotkun hafa slæm áhrif á stoð-
kerfið. Hann segir margt íþrótta-
fólk meiðast eftir að hafa setið og
staðið í slæmum stöðum allan dag-
inn, auk þess sem það hiti illa upp
og sé því ekki tilbúið í þau átök sem
íþróttin krefst.
Að hans mati er ekki hægt að
hefja þjálfun á íþróttafólki nema
vita hver líkamleg staða þess er.
Gauti notar meðal annars tæki frá
íslenska sprotafyrirtækinu KINE
til að skoða og meta íþróttafólk.
„Ég nota þau til að meta styrk-
og veikleika einstaklinga,“ segir
hann og kallar þetta leitina að
týndu vöðvunum. Hann segir að
með hreyfimati náist að finna réttu
vöðvana og fá þá til að vinna á rétt-
um tíma þegar á þarf að halda.
Áhyggjur af íþróttafólki
Gauti Grétarsson sjúkraþjálfari vill að íþróttamenn fari í reglulegar skoðanir.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Þökkum stuðninginn
styður
kvennahandbolta