Fréttablaðið - 25.11.2010, Side 45

em kvenna 2010 ● FIMMTUDAGUR 25. NÓVEMBER 2010 11
Sigríður Sigurðardóttir var
fyrsta konan sem var útnefnd
íþróttamaður ársins á Íslandi.
Það var árið 1964 þegar Sigríður
hafði verið í boltanum í fimm
ár og spilað með Val og lands-
liðinu.
„Ég spilaði allan minn feril með
Val,“ segir Sigríður. „Maður var
ekkert að skipta um félag í þá
daga. Ég var reyndar á fimmtánda
ári þegar ég byrjaði, orðin ansi
gömul, en mér gekk vel og var valin
í landsliðið ári seinna. Spilaði síðan
með landsliðinu alveg þangað til ég
hætti árið 1970, eftir að hafa verið á
fullu í handboltanum í ellefu ár.“
Sigríður spilaði á miðjunni og
var ein aðalskytta liðsins enda
hrúguðust mörkin inn þótt þau hafi
ekki verið eins mörg og nú þykir
eðlilegt. „Boltinn hefur náttúru-
lega breyst mjög mikið síðan þá,“
segir hún. „Hraðinn hefur aukist
og mörkin eru orðin miklu fleiri í
hverjum leik. Ég segi nú stundum
að þegar mörkin eru farin að nálg-
ast fjörutíu í leik þá er þetta hætt
að vera handbolti og orðið eitthvað
allt annað. Nú fara menn ekkert
af sinni fjöl allan leikinn. Í gamla
daga spiluðum við þannig að við
fórum á móti og reyndum að taka
skotmanneskjurnar úr umferð. Svo
var spilað á milli, mjög lítið um
hraðaupphlaup.“
Eiginmaður Sigríðar, Guðjón
Jónsson, var einnig í landsliðinu
bæði í handbolta og fótbolta, en
hann er gallharður Framari, hvern-
ig fór það saman? „Það hefur heldur
betur gengið upp,“ segir Sigríður og
hlær. „Það verða fimmtíu ár á næsta
ári síðan við giftum okkur.“ Dætur
þeirra hjóna, Guðríður, Díana og
Hafdís, voru allar áberandi í hand-
boltanum um árabil en þær spiluðu
allar fyrir Fram. Var það vegna
áhrifa frá föðurnum? „Nei, hann
réði nú engu um það,“ segir Sigríð-
ur. „Við vorum ekkert að stilla þeim
upp. Þetta var bara þægilegast. Þær
byrjuðu reyndar í ÍR hérna í Breið-
holtinu en svo stóð þannig á strætó-
ferðum að það lá beinast við að fara
á æfingar hjá Fram. Pabbi þeirra
fór svo að þjálfa fyrir Fram, þannig
að þetta hélst allt í hendur.“
Það þarf lítið að spyrja út í um-
ræðuefnin á heimilinu, er það ekki
bara bolti og aftur bolti? „Þetta
hefur alltaf allt snúist um boltann,“
segir Sigríður. „Og ekki minnkaði
það þegar ég fór að vinna hjá KSÍ
síðustu sjö árin sem ég vann. Ég er
komin á aldur og hætt að mestu en
ég kíki nú aðeins niður eftir þegar
stóru leikirnir eru, aðeins til að
skipta mér af og passa upp á að þetta
fari nú allt sómasamlega fram.“
Þetta snýst alltaf allt um boltann
Sigríður Sigurðardóttir var valin íþróttamaður ársins árið 1964, fyrst kvenna á Íslandi. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
Þökkum stuðninginn