19. júní - 19.06.1968, Blaðsíða 27

LÉTTARA HJAL
Erfiðleikar hins fullkomna eiginmanns
Mer þykir afleitt að verða að viðurkenna, að
ég er fullkominn eiginmaður.
Ég er ekki hégómagjarn og heldur ekki sjálf-
hælinn, því að ég veil, að þetta er „guðsgjöf“, hæfi-
leiki, sem er meðfæddur og enginn gefur sér sjálfur.
Fullkominn eiginmaður sér galla konu sinnar,
bætir úr þeim, ef unnt er, og leiðbeinir henni,
þegar hún hefur á röngu að standa.
Hjónabandsráðgjafar segja, að farsælustu hjóna-
böndin séu þau, þar sem annar aðilinn er fullkom-
inn, en hinn ekki. Flest hjónabönd stranda á því,
að báðir aðilar eru fullkomnir eða báðir ófull-
komnir.
Ég var svo heppinn að eignast ófullkomna konu,
þess vegna er hjónaband okkar mjög farsælt.
Það er ekkert auðvelt að vera fullkominn eiginí
maður. I fyrsta lagi verður hann að vera viss um
að hafa alltaj rétt fyrir sér. Annars gæti hann
lent í kröggum, þegar hann sífellt þarf að benda
konunni á mistök hennar. Stundum kemur það
fyrir, að hún æsir sig upp og hrópar: „Ef ég gæti
bara einu sinni fengið mitt fram, þegar okkur
verður sundurorða um eitthvað, væri ég ánægð.
Gerðu það fyrir mig að láta einu sinni undan!“
Mér þætti fjarska ánægjulegt að lofa henni að
hafa betur i deilu, en hvernig á ég að fara að því,
þegar hún alltaf hefur á röngu að standa? —
Nú, ég býst við, að ég gæti „svikizt um“, látið
sem hún hefði haft rétt fyrir sér, en hvernig get-
ur nokkur kona borið virðingu fyrir manni, sem
játar, að sér hafi skjátlazt.
Ég vil nefna nokkur af þeim vandamálum, sem
fullkominn eiginmaður á við að stríða.
Konan hefur verið heirna með börnin allan dag-
inn. Kannski er hún dálítið taugaslöpp, svo að hún
æpir hvað eftir annað: „Biddu bara þangað til
hann pabbi þinn kemur heim.“
Nú kemur hinn fullkomni eiginmaður heim og
á að taka að sér hlutverk hæstaréttar, verður því
að hlusta á vitnisburð frá báðum aðilum.
1 mörgum lilfellum verð ég að fella dóminn
gegn konu minni. Kannski hefur hún skipað syni
mínum að hátta án þess að fá kvöldmat eða bann-
að dóttur minni að fara á skauta.
Éftir yfirheyrslurnar fellur því dómurinn oft
börnunum í vil. Auðvitað verður eiginkonan
óánægð, já, stundum öskureið. En ég átti ekki um
neitt annað að velja. Ég er sem sé líka fullkom-
inn faðir og vil því ekki, að börnin hugsi kulda-
lega til mín.
Sem fullkominn eiginmaður þarf ég við ýmis
tækifæri að benda konu minni á vissa galla hjá
hennar fjölskyldu. Stundum finnast henni þessar
aðfinnslur óréttmætar. Ég reyni að skýra fyrir
Framh. á bls. 42.
19. JÍTNÍ
25