Sameiningin - 01.06.1906, Síða 11

107
gamli trúboðsprestr, 77 ára aö aldri, settr í fangelsi og hafðr
l?ar í tvö ár.
Hann dó, 80 ára gamall, 23. Júní 1791, virtr og elskaðr
bæði af kristnum mönnum og heiðingjum. Enginn trúboðinn
þoldi meiri hörmungar en hann, en hann umbar allt i barnslegu
trausti til frelsarans.
Nú þarf að nefna til sögunnar mann þann, er afkastamestr
hefir verið alira trúboöa á Indlandi og kallaðr hefir veriS post-
uli Indlands, Johan Friedriclt Schwartz. Hann kom til Tranque-
bar áriS 1750. HafSi veriS útvalinn til verksins af Herman
Franke í Halle á Þýzkalandi, og hafSi numiS nokkuS í tungu-
máli Tamíla af trúboSanum Schultze, þá er hann var í Þýzka-
landi. Eftir fjögra mánaSa dvöl á Indlandi gat hann því byrj-
aS aS prédika. Hann varSi miklu af tíma sínum til aS upp-
frœSa œskulýSinn. 2. Júlí 1751 skírSi hann fyrsta lærisvein
sinn, og þaS sama ár bœttust ekki færri en 400 sálir viS söfnuS-
Inn, og hafSi Schvvartz kennt þeim öllum og snúiS til kristinnar
trúar. Samverkamenn hans könnuSust þegar viS yfirburði hans,
■og var hann gjörSr umsjónarmaSr safnaSanna og skólanna.
Litlu síSar tókst hann á hendr trúboðsferSir inn í konungsríkiS
Tanjore. Á þeim ferSum hitti hann Hindúa, MúhameSsmenn,
Mára og rómversk-kaþólska menn. Hvar sem hann kom boS-
aSi hann Krist og hann krossfestan með postullegri djörfung.
Hann myndaSi söfnuSi í mörgum nýjum byggSum landsins.
ÁriS 1766 flutti Schwartz frá Tranquebar til Trichinopoly.
ÞaS var stór og mikilsvarSandi borg á Indlandi. Nú varS hann
aS nema persnesku til þess aS geta náS tali af lærSu mönnunum,
því þar var persneska aSal-mál menntaSra Hindúa. ÁriS 1772
var hann búinn aS fá atta heiSingja til uppfrœSslu. Einn þeirra
hét Sattianadden. Hann varS síSar kristinn prestr og vann meS
'góSum árangri meSal landa sinna.
Enska stjórnin veitti Schwartz féstyrk. Hann varSi öllum
tekjum sínum og launum til eflingar trúboSinu og til aS styrkja
þurfandi. Af eigin efnum reisti hann bæði kirkju og skólahús.
Á tólf árum sneri hann 1,238 heiSingjum til sannrar trúar og
skírSi þá.
ÁriS 1776 flutti Schwartz til Tanjore og kom þar á trú-
FoSi. Enska stjórnin hafSi hann i hávegum, og fékk hann ein-
att til aS vera milligöngumaSr sinn viS hina heiSnu ríkishöfS-
ingja, því heiSingjar virtu og elskuSu „kristna manninn" eSa
„,góSa föSurinn" eins og þeir nefndu hann. í Tanjore fékk
Schwartz stofnaS heimili fyrir munaSarleysingja, hiS fyrsta,
sem stofnaS var á Indlandi. Einn volclugr höfSingi MúhameSs*