Sameiningin - 01.01.1920, Side 14

14
starf. peir, sem biðja í trú, eiga að starfa í trú. Bæn sú er
hégómleg, sem leiðir að eins til hvíldar, en ekki til þess, að hald-
io sé áfram. Sá, sem biður, verður að starfa og sýna með því,
að hann treystir Guði. Guð, sem vill að við biðjum, vill líka,
að við í trausti til sín höldum áfram með verk vorrar köllunar.
Höldum áfram. Vöxum að þekkingu á Guði (Kol. 1, 11),
eins og ihann hefir opinberað sig oss mönnunum ií Jesú Kristi.
Við erum skamt komnir. Keppum áfram.. Seilumst eftir því,
sem fyrir framan er (Fiilip. 3, 12). Stöndum ekki í stað, með
það 'í huga, að við séum útlærðir, — vitum alt, sem hægt sé að
vita í andlegum efnum. Við þurfum að vita, hvað lítið við vit-
um og hvað lítið við þekkjum og hvað skamt við erum á veg
komnir, — ekki sízt, þegar um kristilega þekking er að ræða.. f
Jesú Kristi býr öll þekking guðdómsins Mkamlega, segir post-
ulinn, Og hann talar um að öðlast gjörvalla auðlegð þeirrar
sannfæringar, sem byggist á skilningi, þekkinguna á Guðs
ieyndardómi, Krists; ©n 'í honum eru fjársjóðir spekinnar og
þekkingarinnar fólgnir. (Kól. 2, 2. 3. 9.). Augljóst er því, að
við erum ekki óðar búnir að ná takmarkinu, en þurfum að halda
áfram.
Hinn mikli Sir Isaak Newton skoðaði sjálfan sig með alla
þekking siína að eins sem barn, er gengi í fjörunni við úthafið
og tíndi nokkrar skeljar. Hvað þá við, hversdags-mennirnir,
með vora litlu þekking! Og Páll postuli fann til hins sama.
Hann átti svo óendanlega mikið eftir að þekkja af því, sem hann
um fram alt vildi þekkja. Og þetta er ætíð einkenni þeirra,
sem mannlega talað eru komnir langt, — þeim finst 'beir vera
komnir svo skamt. Og hve undur lítið þekkjum við ekki at
djúpi Guðs speki og náðar og dýrðar í Jesú Kristi! En ef við
finnum til þess, þá viljum við ekki standa í stað, heldur halda
áfram. Og Guð, sem segir: Haldið áfram!, blessar oss, ef við
hlýðum og höldum áfram, en förum ekki, vegna sérþótta vors
og drembilætis, vorar eigin leiðir, fullvissir um, að vér séum
færir í allan sjó án hans leiðsagnar.
Hvernig ihefði farið fyrir ísraelsmönnum, ef þeir í óleyfi
Drottins og án leiðsagnar hans hefðu lagt út í Rauðahafið?
Móse hafði fengið þetta boð af Drotni: Lyft upp staf þínum og
rétt út hönd þína yfir hafið og kljúf það, og ísraelsmenn skulu
ganga þurrum fótum mitt í gegn um hafið. Og horfandi til
stafsins og handarinnar útréttu gengu svo fsraelsmenn yfir í
hlýðni við Guð, og í trausti til hans. Eins getum við haldið á-
fram og komist áfram, ef við látum orð Drottins lýsa oss og
anda hans leiða. Hafið klofnar og við sjáum leið og komumst
yfir, þar sem þeir farast, er treysta á mátt sinn og megin.
Höldum því áfram! Lærum æ betur að þekkja orð Guðs og
verða heima þar, — það um fram alt; og þar næst, að afla oss
anarar nauðsynlegrar og góðrar þekikingar. Með þvt móti lær-