Sameiningin - 01.01.1915, Side 3

339
um að sjá dagsljósið. Vér höfum sjálfir gott af því, og
meðbræður vorir njóta þar góðs af ekki síður. Ljós
vort á að lýsa öðrum mönnum—og þá fyrst fer það að
lýsa sjálfum oss fyrir alvöru. Enginn hefir sjálfur
mikið gagn af ])ví Ijósi, sem liann setur undir mæliker.
Vér eigum að láta aðra menn vita um fjársjóðina, sem
vér höfum fundið í orði Guðs; segja þeim frá því, hvern-
ig trú vor liafi lijálpað oss til.að bera byrðar lífsins,
hversu oft lhm liafi veitt oiss liuggun, styrk og gleði.
Allsstaðar eru menn, sem ekki vita fótum sínum forráð
í andlegum efnum; menn, sem ekki sjá annað í kristin-
dóminnm en steiudautt og ískalt fræðakerfi, og vita ekki,
að í trúarefnum sé neitt annað til; inenn, sem halda, að
trú sé ekkert annað en skoðanir manna eða hugmyndir
um tilveruna'. Vér eigum að hjálpa slíkum mönnum
út úr Egyptalandi andleysisins, burt frá soðkötlum
skynsemskunnar, ef unt er, með því að sýna þeim tnína
sjálfa, lifandi, í dagfari og viðmóti, og ekki sízt í orðum,
sem töluð eru beint frá hjartanu.
Mér hefir dottið í hug, að ‘ ‘ Sam. ’ ’ gæti gert gott og
þarflegt verk með því að flytja mönnum annað veifið
frásagnir um persónulega trúarreynslu þeirra manna,
sem góðfúslega vilja vitna um það efni. Ekki þurfa slík-
ar ritgerðir að verða óljósar eða út í bláinn; því tilfinn-
ingalíf vort trúarlegt stendur ætíð í nánu sambandi við
einliver ákveðin umhugsunarefni: heilagar alvörustund-
ir, þá er nýtt ljós rann upp fyrir oss og líf vort tók nýja
stefnu; endurminningar dýrmætar um gleði eða sorg eða
trúarhreyfing, sem leiddi oss beint að föðurhjarta Guðs;
málsgreinar úr orði lians, sem hafa liaft djúp áhrif á
hjörtu vor; fögur trúarljóð, er reyndust hinir trvgg-
ustu vinir.
Þetta síðastnefnda vildi eg, með góðfúsri aðstoð
lesenda “Sam.”, gera að umræðuefni í blaðinu í nálægri
framtíð. Langar mig til að biðja menn að senda mér
eitthvað frá eigin brjósti í þessa átt — annað hvort stutt-
orðar lýsingar á ágæti einhvers gimsteinsins í íslenzkum
trúarljóðum, eða frásögur um andlegt lið, sem það eða
það sálmversið hefir veitt á einhverri mikilvægri stund,