Sameiningin - 01.03.1908, Blaðsíða 19

15
Það er fyrsta orðið lians á krossinum. Ekkert |)vílíkt
hafði áðr lieyrzt á jarðríki, oy ekki heldr liefir neitt því-
líkt heyrzt síðar nema af vörum þeirra, sem fyrir trúna
hafa verið honum andlega samvaxnir, undir konungs-
stjórn hans hluttakandi í píslum lians og fórnarkærleik.
Fyrir hverjum biðr hann? Fyrst að sjálfsögðu fyrir
hermönnunum heiðnu, sem voru verkfœri myrkravald-
anna til að krossfesta liann; — þeir fremr öllum öðrum
vissu ekki, livað þeir gjörðu. En þar næst biðr liann
einnig fyrir liinum öllum, miklu miklu sekari, sem áttu
beinan þátt í hinu óskaplega óbótaverki, því að einnig
þeir vissu ekki nema að litlu leyti, livað þeir voru að
gjöra, — hinir œðisgengnu, blinduðu, blóðþyrstu ofsókn-
armenn hans. Frá að eins mannlegu sjónarmiði skoðað
var þetta illverk þeirra með öllu óafsakanlegt. En hér
er kærleiksauga, sem líka þar sér nokkra afsökun. Hér
birtist hátign kærleikans í liæsta veldi. Hér er persóna
sú, sem kennt getr öllum þá torlærðustu íþrótt, sem
hugsast má, þá guðlegu íþrótt að fvrirgefa allra sárustu
mótgjörðir. Gangi þá allir Jesú á liönd, undir konungs-
veldi hans, til þess að læra þá íþrótt — að fyrirgefa af
öllu hjarta, biðja guð um fvrirgefning fyrir sérhverja
annarlega synd.
Svo er þögn Jesú andspænis öllum liáðvrðunum og
brigzlunum, sem vfir hann dundu á krossinum. Þau
eitrskeyti koma úr öllum áttum, frá höfðingjum Gyð-
inga, frá alþýðu, frá hinum rómversku liermönnum og
jafnvel frá illræðismanninum öðrum, sem með honum
hafði verið krossfestr. Hann þagði. Sú þögn er kon-
ungleg, jafnvel guðleg. Ó, að kunna að þegja, þá er
þegja ber! Taka ranglátum illyrðum, djöfullegu liáði
og lasti með heilagri þögn! Guð þegir í himninum, þótt
liann heyri hin Ijótu, andváralausu orð, sem töluð eru
hér neðra af léttúðugum, vondum mönnum gegn ríki
hans og málefni, orði hans og vilja, réttlætinu, sannleik-
anum og öllu, sem gott er. Jesús þegir við brigzlunum
öllum á krossinum. Dýrð hinnar himnesku kærleiks-
hátignar opinberast í og með þeirri þögn.
En alt í einu rýfr hann bögnina. Þá er liinn iðr-
andi ræningi ávarpar hann í dýpstu sálarneyð sinni og
biðr hann minnast sín, er hann komi í ríki sínu, svarar
Jesús tafarlaust, segjandi: „Sannlega segi eg þér: í dag