Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.03.1908, Blaðsíða 34

Sameiningin - 01.03.1908, Blaðsíða 34
3° * sjást, aö hann veitti því eftirtekt. Augu hans bæröust ekki og voru þau eins og hann dreymdi. Þaö var eins og bæöi úlfaldinn og sá, sem á honum sat, væri í leiöslu. í tvær klukkustundir sveiflaðist úlfaldinn þannig áfram á jafn-hrööu skokki og stefndi beint í austr. Allan þann tíma hélt ferðamaörinn sér grafkyrrum og leit hvorki til hœgri né vinstri handar. í eyöimörkinni er vegalengd ekki talin eftir mílum eöa neinum slíkum mælikvarða, heldr eftir eyktum—saat — og áföngum — mansil—; hálf-fjórða míla samgildir eykt í þessarri merking, en fimmtán eöa tuttugu og fimm mílur eru í áfanga, og er þá fariS eftir ganghraða meSal-úlfalda. Slíkr fararskjóti af óblöndnu sýrlenzku kyni getr hœglega fariS þ’rjár sjómílur; en þegar hann fer eins hratt og hann getr komizt, nær hann venjulegum vindhraSa og betr til. Þar sem nú úlfalda þann, sem hér er um aS rœða, bar svo fljótt yfir fold, tók landslagiS fyrir auga áhorfanda stöSugum stakkaskiftum. Jebel teygðist út við brún sjóndeildarhringsins í vestri eins og bláleitr borði. HingaS og þangað reis hóll úr leirmold eSa límkenndum sandi upp úr sléttunni; slíkr hóll er nefndr tel-l. ÖSru hvoru lyftu stuSlabergs-steinar upp ávölum krúnum sínum, eins og nokkurskonar útverSir fjallanna gegn sléttu-öflun- um; en annars var allt tómr sandr, ýmist rennsléttr eins og harðbariS flœSarmál, ýmist í upphauguSum hryggjum, stundum eins og smágjörar öldur, stundum í breiSum bungum. En um sama leyti breyttist loftslagiS einnig. Sólin, sem nú var komin hátt upp á loft, hafði drukkiS fylli sína af dögg og þoku, og vermdi goluna, er lék um andlit feröamannsins undir sóltjaldinu; nær og fjær varpaði hún hvítleitum, daufum bjarma á jörSina og gjörði allt loftiS blikanda. Tvær klukkustundir liðu enn án þess nokkuS væri staSiS viS eSa breytt um stefnu. Allr gróSr hætti. Ekkert annaS var nú aS sjá en sandinn, og hafSi hann runniS sam- an á yfirborðinu í skán, er brotnaSi sundr, svo aS marraði í, jafn-óSum og á var stigiS. Jebel-fjall var horfið og ekkert neinsstaðar í geimnum umhverfis sýnilegt, er unnt væri aS miða sig viS. Skugginn, sem áðr hafSi falliS aftr til baka, var nú tekinn aS falla til norSrs og fylgdist meS þeim hlut- um, er vörpuSu honum frá sér, og þeim jafnhliSa. Og þar sem ekki var neitt merki þess, aS numiS skyldi staSar, þá fór nú háttalag ferSamannsins meS hverju líöanda augna- bliki aS verSa meir og meir undarlegt. Enginn leitar eySimerkrinnar sér til skemmtunar. Þess er vert aS minnast. LífiS og atvinnumál þess koma /(\ mönnum til að leggja þangaS leiö sína á brautum, sem /|\

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.