Sameiningin - 01.03.1908, Blaðsíða 9

5
styðja verklega að þessu á langaföstu þeirri, sem nú er
yfir oss að líða.
Hví myndi það skifta svo miklu máli, að lielgi
föstutíðarinnar falli ekki niðr hjá oss íslendingum,
lieldr þvert á móti verði oss enn meira virði en áðr?
Það er fyrst og fremst fvrir þá sök, að sú helgi er
svo ágæt vörn gegn því, að kristið fólk villist í huga
sínum burt frá því, sem er aðal-atriðið í guðs orði heil-
agrar ritningar og trúnni á Jesúm Krist, friðþæging-
arpíslum hans og fórnardauða. Prestarnir þnrfa á
þeirri vörn að lialda engu síðr en aðrir. Föstutíðin
með guðs orði því, er Passíusálmarnir koma með, lieldr
klerkum og ieikmönnum fast við hjarta kristindóms-
opinberunarinnar.
1 annan stað er með föstuhelginni og þeim megin-
sannindum kristinnar trúar, sem henni heyrir til í
kirkju vorri, reist upp merki til mótmæla gegn sér-
hverri þeirra hálftrúartegunda eða vantrúartegunda,
sem einmitt á þessum tíma er sem óðast verið að halda
að Islendingum. Föstuhelgi, sem innblásin er af anda
Hallgríms Pétrssonar eins og liann birtist í Passíusálm-
unum, getr ekki staðizt kenningar ‘nýju guðfrœðinnar ’
svo nefndu, né biblíu-'kritíkina’, né Únítaratrúna, né
andatrúar-þvættinginn, né neitt annað, sem upp hefir
verið fundið til ]>ess að særa kristna trú í lijartastað.
Og í þriðja lagi er föstuhugmyndin og föstutíðar-
helgin svo ágætlega vel til þess löguð að minna allan
kristinn lýð á hina heilögu sjálfsafneitunarskyldu. Sú
skylda er óaðskiljanleg frá trúnni á mannkynsfrelsar-
ann Jesúm Krist, fórnarlíf Iians og friðþægingar-
dauða. Og sé skvldu þeirri gleymt eða ekki sinnt verk-
lega af kristnum mönnum, þá visnar trúin þeirra upp
og verði- að dauðum eða devjanda bókstaf. Aldrei lief-
ir Islendingum meir en nú á því riðið, að örýna í Jesú
nafni fyrir sér l>essa skyldu; því þeir eru nú óðum eins
og annað fólk, lang-helzt hér í Vestrheimi, að verða
beinlínis hluttakandi í allsherjar framförunum jarð-
nesku; efnahagr almennings að batna, lífsþægindin að
vaxa, langt fram yfir það, sem nokkurn tíma í sögu
vorri hefir verið áðr.
Á slíkri tíð einkum verða menn að halda sjálfsaf-
neitunarskyldunni kristilegu á lofti og með hjálp heil-