Sameiningin - 01.03.1908, Blaðsíða 31

2 7
BEN HÚR.
Fyrsta bók.
FYRSTI KAPÍTULI.
I eyðimörkinni.
Jcbel es Zubleh er fjall fimmtíu mílur á lengd eöa vel
þaö, en svo mjótt, aö þá er á þaö er litiö á landabréfi,
minnir mynd þess á yrmling, sem skríör frá suöri til norörs.
Maör, sem stendr á hinum rauðhvítu klettásum þess og
horfir beint undir sól, er hún er í uppgöngu, sér aö eins
aröbsku eyöimörkina, þar sem austanvindarnir, er vínyrkju-
mönnunum í Jeríkó stendr svo mikill stuggr af, hafa frá
upphafi haft leikvöll. Rœtr fjallsins eru vel huldar af fok-
sandi frá Evfrat, sem þar liggr; því fjalliö er garðr til
varnar beitilöndum Móabs,og Ammons byggöa í vestri, sem
annars hefði veriö partar af eyðimörkinni.
Arabar hafa sett mót tungu sinnar á sérhvað eina suðr
og austr frá Júdeu; á þeirra tungu er hinn gamli fjallgarðr
Jebel þannig faöir óteljandi daladraga, er þverskera róm-
verska þjóðveginn, sem nú bendir að eins óljóst til þess,
hvað hann eitt sinn var, eftir að úr honum er orðin hin ryk-
uga braut sýrlenzku pílagrímanna á leið þeirra til og frá
Mekka. Daladrög þessi sökkva sér niör í jörðina og veröa
æ dýpri eftir því sem þau fara lengra, því hlutverk
þeirra er að koma regntíöar-vatnsföllunum út í Jórdan eöa
Dauðahafið, er síðast tekr við þeim öllum.
Út úr einu af þessum giljum,— eða nákvæmar: út úr
því gilinu, sem upptök hefir yzt viö enda Jebel-fjalls, liggr
þaðan austar en beint í norðr og verðr loks að farvegi
Jabbok-árinnar — kom ferðamaðr, er stefndi á hásléttuna
út frá eyðimörkinni. Þessum manni er lesandi fyrst og
fremst beðinn aö veita athygli.
Af útliti hans aö ráða var hann fullra fjörutíu og fimm
ára að aldri. Skegg hans, sem verið hafði hrafnsvart og
veifðist um brjóst hans eins og það var breitt til, var nokk-
uð farið að grána. Andlitiö var móleitt eins og uppþornvtð
/|\ kaffibaun; huldi það rauör kufiyeh — en svo nefna börn q\