Fréttablaðið - 09.04.2011, Blaðsíða 26

9. apríl 2011 LAUGARDAGUR26
R
eyndu nú að bulla ekki
of mikið, Heiða mín,“
segir Pálmi Gests-
son þegar hann rekur
nefið inn í fundarher-
bergi Þjóðleikhússins, þar sem
blaðamaður hefur sest niður með
Aðalheiði Ólafsdóttur, sem oftast
er kölluð Heiða og var einu sinni
þekkt sem Heiða Idol. „Ég lofa
því,“ svarar Heiða að bragði að
útskýrir hlæjandi að leikarinn sé
sérstakur ráðgjafi sinn, enda séu
þau bæði að vestan.
Pálmi er einn af hópi lands-
kunnra leikara sem stíga á svið
með Heiðu í nýju verki eftir Ólaf
Hauk Símonarson, Bjart með köfl-
um, sem frumsýnt var í Þjóðleik-
húsinu í gær. Sögusvið verksins er
sveitin undir jökli á Snæfellsnesi
árið 1968. Þar kemur ungur rokk-
ari úr Reykjavík til dvalar og er
fyrr en varði orðinn miðpunktur-
inn í rammíslenskum og ævaforn-
um fjandskap milli bæjanna Gils
og Hvamms og ekki síður tilefni til
togstreitu milli heimasætnanna á
bæjunum. Heiða fer einmitt með
hlutverk Gunnvarar, sem býr á
fyrrnefnda bænum.
„Gunnvör hefur meiri trú á að
sjómennskan skili meiru til bæj-
arins en landbúnaður og veiðir
því fyrir heimilið. Hún er algjör
stráka stelpa og töffari,“ segir
Heiða. Í verkinu hljóma mörg af
þekktustu popplögum landsins
frá ofanverðum sjöunda áratugn-
um, meðal annarra lagið Leyndar-
mál sem Heiða syngur og er þegar
farið að heyrast á öldum ljósvak-
ans, en líka eitt erlent, Chuck
Berry-lagið Johnny B. Goode, sem
heitir Gott hjá þér, Jón í íslenskri
þýðingu.
Þarf ennþá að klípa mig
„Auðvitað er það draumur allra að
stíga á svið í Þjóðleikhúsi Íslend-
inga,“ segir Heiða, en þetta er
hennar fyrsta stóra hlutverk í
leikhúsi. Áður hefur hún þó tekið
þátt í ýmsum uppfærslum, meðal
annarra Buddy Holly í Austurbæ,
Sögunni af Nínu og Geira á Broad-
way, Footloose í Borgarleikhúsinu
og sýningum á meðan hún stund-
aði nám í Verslunarskóla Íslands,
auk þess að starfa sem söngkona
í mörg ár.
„Ég þarf ennþá að klípa mig við
og við því þetta er svo óraunveru-
legt og fáránlegt. Pálmi Gests-
son leikur pabba minn, Ólafía
Hrönn Jónsdóttir leikur mömmu
mína og Örn Árnason manninn á
hinum bænum. Þessu fólki hef ég
dáðst að í mörg ár og þetta er mik-
ill heiður,“ segir Heiða og bætir
við að henni hafi verið tekið afar
vel af starfsfólki Þjóðleikhússins.
„Við erum fjögur í þessu verki
sem erum ný í húsinu, Ég, Hilmir
Jensson, Þórunn Arna Kristjáns-
dóttir og Ævar Þór Benediktsson,
og fáum öll sömu frábæru viðtök-
urnar. Það er mjög flott hjá Þjóð-
leikhúsinu að gefa ungum leikur-
um svona tækifæri. Að sjálfsögðu
er þetta stressandi, en ég nýti mér
stressið til góðs. Það er ekki sjálf-
sagður hlutur að standa á sviði
Þjóðleikhússins og ég er afar
þakklát.“
Tvær flugur í einu höggi
Heiða vakti fyrst athygli almenn-
ings þegar hún lenti í öðru sæti í
Idol Stjörnuleit árið 2005. Síðar
sama ár kom eina platan henn-
ar, Hluti af mér, út á vegum Senu
og hefur hún síðan tekið þátt í
mýmörgum verkefnum í tónlistar-
bransanum eins og íslenskra tón-
listarmanna er siður.
Heiða segist þó alla tíð hafa
gengið með leikkonu í maganum og
ákvað því árið 2007 að láta draum-
inn rætast. Hún sló tvær flugur í
einu höggi með því að innrita sig
í Circle In The Square Theater
School í New York, borg sem hún
hafði lengi verið forvitin um, þaðan
sem hún útskrifaðist sem leikkona
sumarið 2009.
Hún ber dvölinni í New York
vel söguna og telur skólann hafa
passað sér fullkomlega. „Þetta
er pínulítill og virtur skóli sem
hefur útskrifað frábæra leikara
á borið við Kevin Bacon, Felicity
Huffman og síðast en ekki síst
Philip Seymour Hoffman, sem er
ennþá góður vinur aðalkennarans
og kemur reglulega í skólann og
spjallar við nemendurna. Kenn-
ararnir við skólann starfa margir
hverjir líka við hinn heimsfræga
Juilliard-skóla, þar sem þeir fá
mun hærra kaup, en halda tryggð
við Circle In The Square vegna
þess að þeim þykir svo vænt um
hann. Ég er ekki hissa á því, af því
að skólinn er alveg yndislegur.“
Bjó í gettói í New York
Aðspurð segir hún vissulega hafa
tekið á að vera fátækur námsmað-
ur í hinni rándýru stórborg. Hún
og skólafélagar hennar hafi þó
komist upp á lagið með að sníða
sér stakk eftir vexti og leita uppi
ódýrustu kostina í mat og drykk.
„Fljótlega urðum við afar fær í
að finna staði sem buðu upp á pits-
ur sem kostuðu bara einn dollara,
kokteila á þrjá dollara og þar fram
eftir götunum. Fyrst um sinn bjó
ég í svartasta gettóinu í Brook-
lyn, Bed-Stuy, og það var alveg
svakalegt. Ég er ljóshærð að upp-
lagi, þótt ég hafi þurft að lita hárið
fyrir hlutverk Gunnvarar í Bjart
með köflum, og strákarnir í hverf-
inu kölluðu gjarnan á eftir mér
„Hey, snowflake! What up?“ Ég
fór líka stundum út að skokka og
ég held að enginn nema ég, hvorki
fyrr né síðar, hafi nokkurn tíma
sést skokka í þessu hverfi. Fólk-
ið hélt ábyggilega að ég væri svo
hrædd að ég þyrfti að flýja undan
því í ofboði,“ segir Heiða og hlær.
„Þetta var ekki nógu sniðugur
staður til að búa á og hættulegt að
vera einn á ferli á kvöldin.“
Eftir fyrra árið í leiklistar-
náminu flutti Heiða svo í hverfið
Spanish Harlem, þar sem allir töl-
uðu spænsku, og loks yfir á Man-
hattan, þar sem hún var fram að
útskrift. Hún segist hafa íhug-
að vel og lengi að ílengjast í New
York, en eftir vandlega umhugsun
afráðið að flytja heim.
„Ég fæ ennþá brjálaða heimþrá
til New York, en ég saknaði fjöl-
skyldunnar mjög mikið og fannst
ekki þess virði að geta ekki verið
til staðar ef eitthvað kæmi upp á.
Auk þess fylgir því svo rosaleg
vinna að ætla að koma sér á fram-
færi í New York. Þú þarft að vera í
prufum alla daga, færð milljón nei
og getur jafnvel tekið þig tíu ár að
fá eitt já. Svo ég er sátt við að vera
komin heim,“ segir Heiða.
Glatað að vera kynþokkafyllst
Söng- og leikkonan segist hafa
verið mjög meðvituð um að Íslend-
ingar sem læra leiklist erlendis
eiga oft og tíðum til að lenda milli
skips og bryggju þegar kemur að
því að tryggja sér hlutverk í leik-
húsum þegar heim er komið.
„Ég hugsaði með mér að þótt ég
fengi engin hlutverkið að náminu
loknu væri það samt ómetanleg
reynsla fyrir mig. Ég var dálítið
skeptísk á að einhverjir myndu
kaupa mig, söngkonuna, sem leik-
konu, að fólk myndi draga mig í
dilk eins og oft gerist á Íslandi. En
auðvitað vonaðist ég til þess að fá
tækifæri til að sanna mig.“
Tækifærið bauðst þegar Félag
íslenskra leikara (FÍL) var með
venjubundnar opnar prufur fyrir
leikara sem lært hafa erlendis, þar
sem leikstjórar og fleiri úr geiran-
um kanna úrvalið sem í boði er á
þeim bænum. „Tinna og Þórhallur
Sigurðsson [leikstjóri Bjart með
köflum] sáu mig í þessum prufum
og höfðu ekki hugmynd um að ég
gæti leikið. Ég kom þeim greini-
lega svona skemmtilega á óvart
og var í kjölfarið boðið í prufu
fyrir Bjart með köflum. Og fékk
svo hlutverkið,“ segir Heiða. „En
þetta gerðist síðastliðið vor og ég
hef þurft að telja niður mánuðina,
dagana og klukkutíma eftir að fá
að byrja.“
Meðan á biðinni löngu stóð fór
Heiða meðal annars til Noregs og
söng bakraddir hjá Heru í Euro-
vision og sá einnig um þætti á Rás
2, en þar hóf hún störf við sum-
arafleysingar vorið 2008 og fékk
í kjölfarið fasta stöðu að námi
loknu. Hún segist kunna afar vel
við sig í útvarpi og hafi alla tíð þótt
vænt um Rás 2. „Það er stöðin sem
ég hef hlustað á síðan ég fæddist,
því við náðum engri annarri stöð
þegar ég var lítil á Hólmavík. Ég
er ennþá þessi landsbyggðartútta
í mér,“ viðurkennir Heiða.
Hún segir vandræðalegasta
augnablik ævi sinnar hafa tengst
starfinu á Rás 2, en það var í upp-
hafi síðasta árs þegar hún var
kosin kynþokkafyllsta kona lands-
ins í hlustendakönnun stöðvarinn-
ar. Þar sem hún var sjálf starfs-
maður stöðvarinnar og tók á móti
atkvæðum í könnuninni þótti
henni sú aðstaða afar óþægileg.
„Já, það var alveg ofboðslega
glatað,“ segir hún og skellir upp
úr. „Það kom til greina að hagræða
úrslitunum, en svo var ákveðið að
láta þau standa. Ég dró mig alveg
út úr þessu, vildi ekki eiga þátt í
neinum ákvörðunum sem tengd-
ust þessu, en þetta var vissulega
asnalegt.“
Langar til að gera allt
„Mig langar bara til að gera allt,“
svarar Heiða spurð um helstu fram-
tíðaráform. „Nú brennur á mér að
klára að semja aragrúa af lögum
sem ég á ókláruð og gefa út á plötu.
Ég þarf bara að sparka í rassgatið
á sjálfri mér og drífa í því, en plat-
an kemur á endanum. Ég hef fulla
trú á því að ég geti sinnt söngkonu-
starfinu samhliða leikkonustarf-
inu, að þetta tvennt eigi ágætlega
saman. Svo vil ég auðvitað vera
sem lengst hér á sviðinu í Þjóðleik-
húsinu, því Bjart með köflum mun
slá rækilega í gegn.“
Ennþá þessi landsbyggðartútta
Aðalheiður Ólafsdóttir, sem oftast er kölluð Heiða, hefur starfað sem söngkona í mörg ár en útskrifaðist úr leiklistarnámi í
Bandaríkjunum fyrir tæpum tveimur árum. Hún fer nú með sitt fyrsta stóra hlutverk í verkinu Bjart með köflum í Þjóðleikhús-
inu. Heiða spjallaði við Kjartan Guðmundsson um sönginn, leikinn, New York og eftirminnilega kosningu um kynþokka.
BJART MEÐ KÖFLUM Ljósu lokkarnir á Heiðu eru litaðir rauðir þessa dagana vegna hlutverks hennar í Þjóðleikhúsinu. Hún segist
reglulega fá heimþrá til New York, þar sem hún stundaði leiklistarnám, en er þó sátt við að vera komin heim. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Auðvitað er það
draumur allra að stíga
á svið í Þjóðleikhúsi
Íslendinga. Ég þarf
ennþá að klípa mig
við og við því þetta er
svo óraunverulegt og
fáránlegt.