Fréttablaðið - 14.04.2011, Síða 32

Fréttablaðið - 14.04.2011, Síða 32
14. APRÍL 2011 FIMMTUDAGUR2 ● fréttablaðið ● brúðkaup Þegar hin væntanlegu brúðhjón Vilhjálmur prins og Kata voru í St. Andrews háskóla í Skotlandi voru þær Sigríður Heiða Kristjánsdóttir og Svanhildur Þor- steinsdóttir þar á sama tíma. Sig- ríður Heiða útskrifaðist um leið og prinsinn en Svanhild- ur sá hann oftar í skólanum. „Ég gekk stund- um í flasið á honum,“ rifjar hún upp sex árum síðar, því þetta var veturinn 2004-2005. Hún kveðst þó ekki hafa kynnst prinsinum persónu- lega. „Hann var afskaplega geð- ugur og kurteis og lét lítið yfir sér. Sat bara í tölvuverinu eins og hver annar, hversdagslega klæddur og féll vel inn í hópinn. Fjölmiðlar virtust hafa tekið sig saman um að veita honum frið í skólanum. Það var heldur ekki mikið talað um hann í mínum hópi en allir vissu af honum og sáu hann af og til á pöbbum eða á djamminu. Hann bjó reyndar ekki á stúdentagarðinum heldur í íbúð að- eins utan við bæinn.“ Kötu rakst Svanhildur á á bóka- safninu einu sinni eða tvisvar. „Mjög sæt og eðlileg stelpa,“ segir hún. „Hún og prinsinn sáust fyrst á tískusýningu í skólanum og felldu hugi saman en það var áður en ég kom. Ég vissi að hún væri kærastan hans og var alltaf að bíða eftir að sjá þau saman.“ - gun Beið eftir að sjá þau saman Sigríður Heiða náði þessari mynd af Vil- hjálmi og föður hans við útskrift úr St. Andrews háskóla vorið 2005. Svanhildur Þorsteinsdóttir Ástin er sterkasta aflið og bindur fólk oftar en ekki órjúfanlegum böndum. En hvers vegna ætti fólk að taka skrefið og ganga í hjónaband? Fréttablaðið leitaði svara hjá Guðrúnu Karlsdóttur, sóknarpresti í Grafarvogsprestakalli. „Ástæða þess að fólk velur að ganga í hjónaband hlýtur allt- af í grunninn að vera ástin sjálf. Ástæðan hlýtur að vera kærleik- ur til manneskjunnar sem fólk vill giftast og löngunin til þess að deila með henni ævinni. Hjónavígsla er þó fyrst og fremst lögformlegur gjörningur. Þegar prestur fram- kvæmir athöfnina bætast svo við fyrirbænir fyrir hjónaefnunum, framtíð þeirra og ástvinum og blessun,“ segir Guðrún. Hún segir þó nokkurn lagalegan mun á sam- búð og hjónabandi og að sumum þyki öruggara og jafnvel einfald- ara að vera giftir. „Ef eitthvað kemur fyrir er öruggara að vera giftur og á það meðal annars við í erfða málum og þegar börn eru í spilinu. Ef fólk velur að vera í sambúð er því skynsamlegt að gera með sér sáttmála og erfðaskrá.“ Guðrún segir að á Íslandi sé algengt að fólk hafi búið saman í einhvern tíma áður en það gangi í hjónaband þó að alltaf séu ein- hver pör sem gifti sig eftir stutt kynni. „Ég hef oft heyrt hjá fólki, sem ég hef gefið saman eftir mjög langa sambúð, að því finn- ist eitthvað breytast eftir athöfn- ina. Ég hef jafnvel heyrt talað um að fólki finnist það tilheyra hvort öðru á annan og sterkari hátt.“ Hvort sem fólk velur að hafa marga gesti eða enga viðstadda vígsluna er athöfnin aldrei al- gjört einkamál parsins, að sögn Guðrúnar. „Þegar fólk gengur í hjónaband breytist opinber hjú- skaparstaða þess. Það er ekki lengur einhleypt eða fráskilið heldur gift. Þá þarf alltaf vitni að athöfninni svo það er aldrei hægt að gifta sig í algjöru einrúmi.“ Guðrún merkir ýmsar breyt- ingar á hjónavígslum síðustu ár. „Mér finnst íburðurinn að- eins minni þó að það sé auðvi- tað misjafnt og ég geri þó nokk- uð af því að gifta í heimahúsi. Þá finnst mér siðir og venjur smám saman vera að breytast og að- lagast nútímanum. Pörin velja æ oftar að ganga saman inn kirkju- gólfið, enda hefur það oft búið saman í lengri tíma og ekki um að ræða feður að gefa frá sér hrein- ar meyjar,“ segir Guðrún. Hún segir líka algengara að vottar og svarafólk séu af báðum kynjum, auk þess sem dregið hafi úr því að fólk skipti brúðkaupsgestum upp í kirkjunni eftir kynjum, svo dæmi séu nefnd. Guðrún segir oftast um gleði- legan atburð í lífi fólks að ræða en að þó komi fyrir að fólk ákveði að gifta sig í skugga sjúkdóma og jafnvel yfirvofandi andláts. „Þá eru tilfinningarnar öðruvísi og tregafyllri. Ástin er þó ekki minni.“ - ve Ást og öryggi skipta mestu Guðrún segir ástina meginástæðu þess að fólk ákveði að ganga í hjónaband en að hjónavígsla sé líka lögformlegur gjörningur sem veiti öryggi. FRÉTTABALÐIÐ/ANTON 29. apríl 2011 nálgast. „Ef ekkert píanó er í kirkjunni mæti ég bara með rafmagns- píanóið mitt og hljóðkerfi,“ segir Guðrún Árný Karlsdóttir söng- kona. Hún hefur snert við mörg- um brúðhjónum og gestum þeirra með ljúfum söng sem hún leikur undir sjálf. Áður gefur hún brúð- hjónunum kost á að koma heim til sín í smá spjall og hlusta á nokkur lög til að auðvelda þeim valið. Hún kveðst syngja bæði í kirkjum og veislum. „Stundum hef ég sungið í kirkjunni og svo stungið af á öðru hundraðinu, stillt öllu upp á veislustað og haft ofan af fyrir veislugestum meðan brúðhjónin eru í myndatöku,“ segir hún. Undanfarin ár hefur lagið Ást verið vinsælast að sögn Guðrún- ar Árnýjar og svo Sálarlögin Þú fullkomnar mig og Hjá þér. „Svo reyni ég að kynna fólk fyrir lag- inu Dreymir eftir Hreim úr Landi og sonum sem er mitt uppáhalds brúðkaupslag.“ Af eftirminnilegum brúðkaup- um rifjar Guðrún Árný fyrst upp eitt í Garðakirkju á Álftanesi. Þar lét brúðurin á sér standa. „Brúð- guminn og gestirnir voru búnir að bíða í einar 20-25 mínútur en ekkert bólaði á brúðinni. Loks kom presturinn og upplýsti að slörið hefði fokið lengst út með sjó og frískur maður hefði verið sendur eftir því. Nú væri verið að greiða brúðinni upp á nýtt og festa slörið. Þetta vakti bara kát- ínu.“ Annað er Guðrúnu Árnýju minnisstætt, lítið brúðkaup sem búið var að plana úti í garði því ekkert pláss var inni. „Loftið var þungbúið og þegar ég var að tengja píanóið bjóst ég við vand- ræðum vegna vætu. Fjölskyld- an mætti, ég byrjaði að spila en þegar brúðurin gekk inn í garð- inn með föður sínum braust sólin fram og þungu skýin liðu burt smátt og smátt. Umgjörðin var eins og í ævintýri og þetta varð fullkomið í alla staði.“ - gun Slörið fauk út með sjó Guðrún Árný býður fólki að koma heim til hennar að velja lög fyrir athöfnina stóru. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI Fastus ehf. | Síðumúla 16 | 108 Reykjavík | Sími 580 3900 | www.fastus.is Glösin sem gera góð vín betri Rauðvínsglas Hvítvínsglas Rauðvín/Hvítvín Kampavínsglas 1.295 1.195 1.195 1.095 55cl. 37cl. 40cl. 20cl. Laugavegi 87 • sími: 511-2004 Fallegar og hlýjar brúðargjafir.

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.