Faxi - 01.03.1986, Blaðsíða 40
Hver hefur ekki heyrt talað um
ungt fólk, sem leggur á sig að fara
út í hinn stóra heim í þeim til-.
gangi, að öðlast ævintýralega
reynslu, kynnast lífinu eins og
það er og koma heim mun víð-
sýnna, frjótt af hugmyndum og
jafnvel með breytt viðhorf og
skoðanir.
Skiptinemasamtökin AFS gera
ungu fólki kleift að dvelja erlendis
í ákveðinn tíma, búa hjá þarlend-
um íjölskyldum, ganga í skóla og
fleira rétt eins og viðkomandi væri
innfæddur.
Samtökin voru stofnuð árið 1914
af bandarískum sjálfboðaliðum
sem unnu við sjúkraflutninga á
vígvöllum Frakklands. Þau köll-
uðust „American field service“
og var skammstöfunin AFS notuð
og er svo enn þann dag í dag. Hér
á landi hefur skammstöfunin AFS
verið látin þýða „alþjóðleg
fræðsla og samskipti".
Sem sjálfboðaliðssveit í Frakk-
landi störfuðu samtökin fram til
1947, en þá hófu þau unglinga-'
skipti milli landa.
Samtökin veita fjölda ungs fólks
árlega námsstyrk til lengri eða
skemmri dvalar í öðru landi. Þau
eru starfandi í 69 löndum og hafa
alla tíð byggt á því að engan mun
skuli gera á þátttkendum vegna
þjóðemis, litarháttar, trúar eða
stjórnmálaskoðana.
Hér á landi hafa samtökin verið
starfandi síðan 1957 og hefur
Qöldi ungmenna farið utan og
komið til landsins á þeirra vegum.
A efnisskrá samtakanna hér á
Jóhann Bjömsson greinarhöfundur.
landi er að sjá um ársnemaskipti,
þar sem viðkomandi dvelur í um
það bil ár hjá innfæddri fjöl-
skyldu, lagar sig að siðum hennar
og venjum, tungumáli og gengur í
skóla með innfæddum jafnöldr-
um.
Einnig er um að ræða sumar-
nemaskipti, þá dvelja nemar í tvo
mánuði um sumarið í viðkomandi
landi, búa hjá þarlendri fjöl-
skyldu, stunda sjálfboðavinnu
eða eru í tungumálanámi.
Auk þessa er AFS á íslandi með
kennaraskipti við AFS í Ghana,
þar sem kennarar taka þátt í þró-
unaraðstoð þessa lands með störf-
um sínum.
Þangað hafa farið fjórir kennar-
ar héðan á sl. tveimur árum. Til-
gangur þessara alþjóðlegu sam-
skipta er að auka skilning þjóða á
milli á mismunandi viðhorfum,
trúarbrögðum, kynþáttum o.fl.
Með skilningi á menningu og
samskiptum milli hinna ýmsu
þjóða heims teljum við að meðal
annars sé hægt að vinna skyn-
samlega að friði og bættri sambúð
þjóða heimsins.
Mín reynsla
Það þarf kannski aðeins meira
en hóflega ævintýramennsku til
að flytjast í annað land sem skipti-
nemi og ætla sér að búa hjá inn-
fæddri fjölskyldu og laga sig að
lifnaðarháttum hennar, siðum og
venjum. En ævintýra og útþrá
blunda kannski oft í ungu fólki og ‘
ekki síst var það þrá mín eftir æv-
intýrum í framandi landi sem
varð kveikjan að skiptinemadvöl
minni.
Það var freistandi að fara burt úr
heimabyggð, líta fram hjá glans-
myndum ferðaiðnaðarins um um-
heiminn og setjast að við allt aðrar
og nýjar aðstæður og kynnast líf-
inu þar eins og það er, sem oftast
er öðruvísi en við höldum að það
sé.
Auk þess að öðlast þekkingu á
viðkomandi landi og þjóð er þetta
ekki síst tækifæri til að kynnast
og læra á sjálfan sig, öðlast aga,
læra sjálfsafneitun og ekki síst að
læra að treysta fyrst og fremst á
sjálfan sig.
Ég tel það ekki úr vegi að geta
lítillega reynslu minnar sem
skiptinema er ég bjó í rúmt ár
'84—85 í Quebec, hinu franska
fylki Kanada.
Hafa ber í huga að engin skipti-
nemareynsla er eins. Skiptinemar >
fara til mismunandi landa og fjöl-
skyldna sem bæði geta verið ríkar
og fátækar, fámennar eða fjöl-
mennar og jafnvel einstaklingar
koma til greina.
Reynsla mín hefur af mörgum
verið talin nokkuð sérstæð og að-
stæðurnar komu mér vissulega
spánskt fyrir sjónir í upphafi, en
ég hófst handa og aðlagaðist þess-
um aðstæðum og fyrr en varði var
þetta orðið mitt heimili, sem ég
átti nokkuð erfitt með að slíta mig
frá í lok ársdvalar.
Að mínu mati var hver einasta
stund þessa árs mér mjög mikil-
væg. Eins og flestir skiptinemar
þurfti ég að glíma við hina ýmsu
erfiðleika, andlega jafnt sem ver-
aldlega, en ég hafði og hef það
ávallt hugfast að sérhver mun
uppskera eftir því sem hann sáir
og því var hver erfiðleiki mikil-
vægur til góðrar uppskeru seinna
meir, sem búa má að alla ævi.
Ég bjó í dreifbýlishéraði hjá
indælli smábændafjölskyldu þar
sem lífsviðurværið er landbúnað-
ur, aðallega kýr og skógarhögg og
vinnudagur er með eindæmum
langur, getur farið allt upp í 17
stundir á dag yfir háannatímann á
vorin og sumrin.
Fjölskyldan talaði vart orð í
ensku og þegar ég kom á staðinn
var ég með öllu mállaus á
frönsku, ég varð því að læra
Sambcmd sveitarfélaga
á Suöurnesjum
óskar öllum suðurnesjamönnum
gleöilegs sumars
og farsœldar ö komandi tímum
Þökkum samstarfið ö liðnum vetri
m
Samband sveitarfélaga á Suöurnesjum
116 FAXI