Morgunn - 01.06.1969, Side 14

8
MORGUNN

Bjarnason, skógræktarstjóri þýddi, og nefnist Heimw á
heljarþröm. Svipað verður í manniífinu, ef lögmál lífs og gró-
anda eru sniðgengin og óvirt. Þar erum við sannarlega á
heljarþröm — á barmi atómstyrjaldar.
Jákvæðu úrræðin gæti Sálarrannsóknarfélagið kannað.
Hvernig væri að safna saman trúariegri reynslu Islendinga?
Það er margt óskráð i því efni og stórum merkilegra en hið
innantóma guðfræðibusl, sem engum stoðum rennir undir
trú fólksins á Guð og traust þess á Frelsaranum.
Ég spurði kennara minn að því í vor,hvað helzt væri til
ráða til að draga úr illsku þeirra átaka, sem framundan eru.
„Skapandi framkvæmd!“ sagði hann. (Creative action!).
„Vegna hess aS lögmálsbrotin magnast, mun kœrleikur alls
þorra manna hólna“.
Snýr þetta ekki öfugt? Er ekki orsök og afieiðingu snúið
við? Væri ekki réttara að segja: Vegna þess a'Ö kœrleihur alls
þorra manna kólnar, munu lögmálsbrotin magnast? En nu
snýr það á hinn veginn í ritningunni, og ef við gáum að, þá
sjáum við, að hvorutveggja stenzt. Þetta er með öðrum orð-
um svikamylla. Lögmálsbroti'ð leiðir til kærleiksleysis, sem or-
sakar enn meiri lögmálsbrot. Slíkt leiðir til upplausnar, ef
ekki er tekið fyrir öfugþróun málanna. Við sjáum þetta lög-
mál nokkuð oft að verki í iífi manna. Fyrir veiklyndi þiggur
einhver bitling, sem hann eiginlega ekki vill þiggja, en skort-
ir þrek til að ýta frá sér, og er þá fremur um einurðarleysi
að ræða en óheiðarleika. Samt sijóvgar þetta manninn svo,
að næsta gylliboð gengur betur i hann og heiðarleikinn dvin
áfram. Þannig getur „meinieysi" og „góðsemi" orðið fóiki
að falli, ef það uggir ekki að sér í tíma. Og kærleikur manns,
sem áður var einlægur, opinn og barnslegur hjúpast reyk —
hættir að bála og loga. Hann kólnar. Og svo liggur leiðin
áfram — niður. Ef ekki væri röddin í hjartanu til að aðvara
og hjálpa, kæmist enginn upp aftur. Við erum öli meira og
minna sek, höfum brotið iögmáiið, sem þessi rödd túlkar.
Samt fer þetta lögmál ekki framhjá neinum, sem er sannur
mannþekkjari. Aðeins þeir, sem haja vilja og þor til að vera