Morgunn - 01.06.1969, Qupperneq 50

44
MORGUNN
fundinum hafi verið 18 manns, auk miðilsins, og hafi fólk-
inu verið skipað í sæti í tvöfaldan hálfhring framan við
byrgið, sem miðiliinn var í, en það var gert af svörtum last-
ingdúk. Dauft ljós logaði á rauðri peru, en þó kveðst hún
hafa vanizt birtuleysinu og glöggiega séð miðilinn og fólkið
í kring. En eftir að fundur var hafinn, voru tjöldin dregin
fyrir byrgið.
Fyrsta ,,veran“ birtist á þá lund, að tjöldunum var slegið
til hliðar og birtist hún þá milli tjaldanna alhjúpuð hvítum
slæðum frá hvirfii til ilja, líka með slæðu fyrir andlitinu.
Aðra veru sér frúin koma fram á sama hátt örstuttu síðar.
Kveður frúin, að sig hafi þá gripið áköf iöngun til þess að
snerta á þessum verum og spurði Einar Kvaran hvort hún
mætti það, en hann neitaði því og kvað hana ekki mega rjúfa
keðjuna. Síðan lýsir frúin fleiri verum og kveðst hafa verið
sannfærð um, að innan í slæðunum væri ekkert annað en
miðillinn sjálfur, ,,þvi ekkert sá ég eða heyrði á fundinum,
er bent gæti í áttina til annars“.
Síðan segir orðrétt í skýrslu frúarinnar: „En hvernig sem
ég reyndi að losa aðra hvora höndina, gat ég það ekki lengi
vel. En ioksins kemur þó að því, að hr. 1. J. (Isleifur Jóns-
son) linar á takinu um hönd mína, og stendur þá svo vel á,
að ein ,,veran“ stendur alveg fyrir utan byrgið, og ég er svo
nálægt henni, að ég þarf ekki að stíga eitt einasta skref,
heldur aðeins standa upp og beygja mig áfram til þess að ná
til hennar.
Þetta tækifæri nota ég, losa hönd mína og gríp um slæð-
una, sem hékk niður af hægri handlegg „verunnar". Jafn-
skjótt sem ég hafði náð taki á slæðunni, var rykkt fast á móti
af „verunni" — um leið og hún þaut inn i byrgið aftur —
og fann ég þá glöggt handlegg „verunnar“ leggjast ofan á
höndina á mér. En við það, að ,,veran“ kippir handleggnum
svona snögglega til baka, rifna slæðurnar. Heyrði ég vel
þegar þær rifnuðu, og fann líka, að þær lengdust um leið“.
1 öllum höfuðatriðum ber skýrslu frúarinnar saman við
gjörðabók S.R.F.l. um fundinn. En framhaldi hans er þar