Morgunn - 01.06.1979, Síða 77

RADDIR LESENDA
75
i slíkum kertaljósum. (Nú til dags eru kerti unnin úr jurta-
ríkinu. Innsk. S. H.) Rafmagnsljós ætti því að nota hvar
sem mögulegt er.
Með því að taka tillit til þessara atriða við jarðarför á mað-
ur þátt i að hækka hina hinstu kveðju okkar til hins ,,dána“
ættingja, skyldmennis eða vinar á æðra svið, þar sem lim-
lesting, dauði, sorg og kvalir eru engri lifandi veru búin.
Þannig er jarðarförin blessun i fullu samræmi við kær-
leika lifsins og hin eilífu lögmál".
Með kveðju,
Sigurður Herlufsen.
Svar: Ég þakka Sigurði Herlufsen þetta ágæta bréf og vil
svara athugasemdum hans um likbrennslu, sem ég lítillega
minntist á í síðasta hefti. Ég vil fullvissa hann um það, að
ég hef kynnt mér skoðanir hins ágæta Martinusar á lík-
brennslu. Ég er fyrir löngu búinn að afla mér rits hans um
þetta efni og bók hans, Bisœttelse, er á sínum stað í bóka-
skápnum minum. En það vill svo til, að ég er ekki á sama máli
og hann um þetta efni. Ég geri ráð fyrir því, að lesendum
Morguns sé löngu ljóst orðið, að ég met Martinus mikils,
sökum visku hans og innsæis. En ég er þannig gerður, að
þótt ég meti mann mikils, þá táknar það ekki að ég þar með
hafi afsalað mér sjálfstæðri dómgreind og gleypi allt umhugs-
unarlaust, sem hann kann að halda fram um ýmsa hluti. Ég
hafna þvi kenningu Martinusar um skaðsemi líkbrennslu,
sem hann heldur fram að valdi ólýsanlegum kvölum og dauða
lruma mannslíkamans. Hann gerir engan mun á frumunum
i þessum efnum og mönnum með þroskaða vitund. Hér finnst
mér allt of langt gengið. Það er alls ekki hægt að draga fram
lifið á þessari jörð án þess að bana milljónum örvera með
hverjum andardrætti. Það er beinlinis eðlilegur hluti lífsins.
Við vitum að visu ekki mikið um örverur veraldar, en að
likja þeim við menn hvað snertir tilfinningar og vitund held
ég að nái ekki nokkurri átt. Ef við ætlum að tileinka okkur