Morgunn - 01.06.1993, Síða 30

MORGUNN
andlegan veruleika, eitthvað óháð efninu. í þessum
andlega veruleika felist frumtilvera mín, hún sé sköpuð af
einhverju sem ég kalla Almætti. Þaðan komi ég og þangað
stefni ég aftur. Frá þessari frumtilveru, sem gjarnan má
líkja við frummyndaheim Platóns að einhverju marki,
stjórnast í raun megintilgangur og meginstefnumið þess
sem ég fæst við í efnisheiminum. Ég hef samþykkt að
meðtaka einhverskonar blekkingarhulu sem útilokar eða
skyggir á minningar mínar um frumtilveruna. Þar með hef
ég samþykkt tvískiptingu sálar og líkama og meðtekið að
takast á við þolraunina sem felst í átökum veraldarhyggju
og hins andlega uppruna. Ég stend frammi fyrir þeirri
áhættu að láta blekkjast af efnisheiminum og verða gagn-
tekinn af heimsmynd hans og stjórnast af gildismati hans.
Ég hef samþykkt að ganga í gegnum þessa reynslu sem er
líf mitt nú til þess að öðlast þroska. Ég valdi sjálfur
persónur og leikendur í kringum mig, sem og leiksviðið.
Ég einn er ábyrgur fyrir þessum aðstæðum sem og breytni
minni í lífinu. Geri ég mistök þá er mér einum að mæta
því ég hef samþykkt að taka þátt í þessum þroskaleik og í
næstu umferð eða umferðum bæti ég fyrir þau mistök sem
mér hafa orðið á, hvort sem þau eru gerð á annars hlut eða
sjálfs mín. Þetta hef ég gert mörgum sinnum áður og á
eftir að gera oft aftur þar til ég hef öðlast fullnaðarþroska í
leit minni að sameiningu við almættið á nýjan leik. Til-
gangurinn með þessum leik er að auka á viskubrunn al-
heimsins sem í er ausið úr óendanlegum möguleikum
fyrirbæranna í alheiminum. Markmiðið er að ná stigi
væntingalauss kærleiks, sem ég get mér til að verði best
náð með því að koma fram við náungann eins og sjálfan
mig að allri eigingirni slepptri, því annars væri kær-
leikurinn skilyrðum háður. Með því að ganga í gegnum
þennan feril á ég í vændum að öðlast algleymisástand eða
alsælu, sem ég trúi að sé til, vegna þess að í hamingju-