Bankablaðið - 01.12.1964, Síða 21

nokkuð af þessu umhverfi. Þó hygg ég að
undirstaða alls í lífi hans og ákvarðanir
hali byggst á rólegri íhugun og að ástvina-
missir hafi gert hann að raunsæismanni er
aldrei tók ákvarðanir að óathuguðu máli.
Þegar Anton kom hér í Landsbankann
fyrir nær sautján árum, þá var hann vina-
fár og ekki laust við að nokkurs kala gætti
í hans garð — þar eð að dómi sumra var
þegar nóg af umsjónarmönnum í bankan-
um. Með hógværð, lagni og framúrskarandi
framkomu vann hann á skömmum tíma
lmgi allra.
Anton valdi sér að lífsförunaut Jóninu
Kristínu Gunnarsdóttur er lifir mann sinn.
Eignuðust þau fjögur börn og eru þrjú
þeirra á lífi.
Anton! Sannarlega vildi ég á kveðjustund
bera á Jjig mikið lol og rifja upp eitt og
annað til að minna á drengskap þinn og
ágæti, en ég veit, að það væri ekki þér að
skapi. Það var í Tivoli-garðinnm í Kaup-
mannahöfn — yl'ir litlu glasi — sem þú varst
að segja mér frá Kaupmannahöfn æskuár-
anna, en nú varstu þar aftur kominn eftir
langt ævistarf. Það var bjart yfir þessu
kvöldi og þú varst fullur eftirvæntingar og
tilhlökkunar að ganga á fornar slóðir. Þú
varst léltur á fæti við heimkomuna og
hugðir á ferð á fornar slóðir á ný. Sú ferð
verður aldrei farin. Æði stutt var eftir al
þínum starfstíma.
Við leiðarlok vil ég færa þér þakkir og
kveðjur persónulega og í nafni starfsfólks
Landsbankans og Seðlabankans. Þakkir fyr-
ir allt sem þú hefur verið okkur, jafnt í
starli í bankanum og hvar annars staðar,
sem Ieiðir hafa legið saman. Við minnumst
prúðmennsku þinnar og háttvísi og hins
glaða viðmóts og vottum eftirlifandi ástvin-
um samúð.
SIGURJÓN JÓHANNSSON:
Húsbyggsngarsjóðurinn
Kynni mín af bankastarfsemi og félags-
málum bankamanna eru stutt. Ég hef átt
sæti í húsbyggingarnefnd fyrir hönd Sam-
vinnubankans og sat framhaldsaðalfund
SÍB, þar sem tillögur húsbyggingarnefndar
voru m. a. ræddar.
Af þessum stuttu kynnum má ráða, að í
hópi bankamanna er að hitta marga hæfa
og vel menntaða menn, en ]>ví er ekki að
leyna, að skipulagsmál okkar virðast að
sumu leyti laus í reipunum, a. m. k. hvað
snertir starfsemi SÍB og húsnæðismálin.
Flestir virðast sammála um, að stjórn SÍB
og Bankablaðið þurfi að hafa fastan sania-
stað, en menn greinir á um stærð væntan-
legs húsnæðis og livernig fjár skuli aflað
til að standa straum af byggingarkostnað-
inum, cf farið verður út í að byggja eða
kaupa.
Þegar hefur verið safnað álitlegri upp-
hæð í húsbyggingarsjóð, en mér finnsl
framkvæmd málsins hálf öfugsnúin þegar
það er í verkahring starfsmannafélaganna
að ákveða, hvort greitt skuli í húsbygging-
arsjóð eða ekki, og slíkt bíður heim alls-
kyns þvargi og vandræðagangi, eins og raun
hefur á orðið.
Mín tillaga er sú, að íélagsmenn í SÍB
greiði í framtíðinni myndarlegt árgjald til
SÍB, sem síðan ákveður hvernig tekjum
skuli varið, hvenær og hvernig húsnæðis-
málin skuli leyst, hvað skuli renna til
Bankablaðsins, hvað mikið til annarrar
starfsemi samtakanna. Sem sagt, við látum
SÍB hafa úr einhverju að spila og njótum
ávaxtanna í öflugri og samstilltari forystu
á sviði kaupgjaldsmála og félagsmála.
BANKABLAÐIÐ 19