Útvarpstíðindi - 01.11.1953, Qupperneq 6

Jólaleikritið í ár
Matthías Jochumsson
BRANDUR
eftir HENRIK IBSEN
í þýðingu Matthíasar Jochumssonar
Jólaleikritið í ár er ekki valið af verri
endanum, því nú hefur orðið fyrir val-
inu eitt af öndvegisverkum norskra bók-
mennta: Brandur, eftir skáldjöfurinn
(Henrjik Ibsen, í þýðingu MaRúhíasar
Jochumssonar. Leikrit þetta hefur aldrei
verið flutt á íslandi í heild, en kaflar úr
því voru fluttir í útvarpinu fyrir nokkr-
i um árum. Hlutverkaskipun mun ekki
enn að fullu ráðin, en leikstjóri verður
Þorsteinn Ö. Stephensen.
Norska skáldið Henrik Ibsen — eitt
stórbrotnasta leikritaskáld allra alda —
var fæddur árið 1828 og dó árið 1906.
Faðir hans var kaupmaður, en varð
gjaldþrota, og lifði fjölskylda hans við
knappan kost í smábænum Grimstad, þar
sem Henrik hóf lyfjafræðinám og vann
um nokkurt skeið sem lyfjasveinn. En
hugur hans stefndi hærra, og jafnframt
vinnu sinni las hann undir stúdents-
próf. Hann byrjaði snemma að skrifa
leikrit, og árið 1863 skrifar hann hið
fræga sögulega leikrit sitt „Konungsefn-
in“, og með því skipar hann sér sess sem
fremsta leikritaskáld Norðmanna- En
beiskja erfiðra uppvaxtarára og and-
staða gegn norskri innanlandspólitík
settu svip sinn á skáldverk Ibsens, og
árið 1864 fer hann til Rómaborgar og
dvelst erlendis í nær því samfelld 27 ár.
Ibsen harmaði það mjög, að Norðmenn
skyldu ekki veita Dönum lið í styrjöld
þeirra við Svía. Og Brandur, sem hann
skrifar árið 1866, er einskonar uppgjör
hans við landa sína.
Hin rómantísku skáld þessara ára
lýstu Noregi sem „brosandi landi“ hinna
löngu sólskinsdaga, en Ibsen aftur á
móti sem hrjóstrugu fjallalandi, þar
sem sólin skín næsta sjaldan.
Fólkið telur hann sinnulaust og jarð-
bundið og láti andlausa embættismenn
og presta sjá fyrir andlegri og verald-
legri velferð sinni, en embættismenn
þessir líti einungis á sig sem þjóna ríkis-
$
ÚTVARPSTÍÐINDI