Stundin - 01.09.1940, Síða 10

10
STUNDIN
Vér
mun-
um
sigra
Eftir David Lloyd George
David Lloyd George.
Vér búum oss undir grimmilegustu árásir, sem gerðar hafa
verið á þjóð vora síðan á dögum Williams Norman.
Allir landsmenn eru þakklátir fyrir hina ákveðnu stefnu,
sem tekin hefur verið. Þeir vita hvað hún þýðir og efast ekki
um afleiðingarnar. r
Ef svo illa færi að mistök yrðu á því að hrekja óvinina frá
ströndunum, þá er það öllum ljóst, hversu ógurlegar afleið-
ingamar myndu verða. öll þjóðin yrði sveigð í duftið og hún
myndi glata frelsi sínu. Allt það frelsi, sem þjóðin á við að
búa, það frelsi, sem hún hefur öðlazt fyrir margra alda bar-
áttu mun verða þurrkað út á sama hátt og dæmin sanna í
Tékkóslóvakíu, Póllandi og Frakklandi.
Ef hermönnum vorum hins .vegar tekst að hrekja óvinina á
brott, eins og þeim tókst að reka Filippus Spánarkonung og
Napóleon mikla af höndum sér, munu hinar voldugu hersveit-
ir ofbeldisríkjanna verða að þola sína fyrstu hrakför.
Hjátrúin um ósigranleikann, sem lamað hefur viðnámsþrótt
stórþjóða sem smáþjóða, mun verða afhjúpuð, og baráttan um
frelsið mun verða endurskipulögð á heilli, breiðari og sterkari
grundvelli.
Eg hef haft spumir af hugarástandi almennings í hinum
ýmsu landshlutum og afstöðu hans gagnvart ástandi því sem
nú ríkir. Eg hef talað við menn héðan og þaðan, menn af öll-
um stéttum, og ég finn, að allir eru samhuga, hvaða stétt sem
þeir tilheyra og hvaða lífsskilyrði sem þeir eiga við að búa.
Háir sem lágir, ríkir sem fátækir eiga þeir allir hugarfar ör-
yggisins. — Engin örvinglan, engin hræðsla. En á hinn bóginn
engar tálmyndir af hinu alvarlega ástandi.
Allir vita að horfurar eru slæmar, og við megum búast við
þungbæru mótlæti, hræðilegum atburðum og miklum fómum,
en að lokum munum við sigra. Og þjóðin hefur tekið hinum
válegu atburðum með einstöku rólyndi og stillingu.
Allir eru viðbúnir að fylgja hinum ítrustu fyrirskipunum,
viðbúnir að greiða það gjald, sem upp er sett, og láta allt af
hendi sem stuðlað gæti að fullkomnu viðnámi gegn yfirvofandi
áfalli. j
Eins og gefur a" skilja erum við mjög þakklát fyrir loforðin,
sem gefin hafa verið um hjálp frá þjóðunum hinum megin
hafsins. Við hugsum vongóð til þeirrar aðstoðar, er samveldis-
ríkin og allt Bretaveldi hefur lofað okkur. Við treystum líka
meir og meir hinni miklu hjálp Bandaríkjanna.
En við vitum það, að höfuðorustuna verðum vér sjálfir að
heyja og úrslitin verða háð af mönnum, sem eru fæddir Eng-
lendingar og berjast fyrir heill Englands gegn ægilegum harð-
stjórnarher, sem knýr öll ráð til eyðileggingar oss.
Ef gerð verður tilraun til þess að koma her yfir þetta mjóa
sund, sem aðskilur oss frá hinum válegu stríðsúlfum, sem
traðkað hafa undir fótum sér flest hinna frjálsu landa Evrópu,
þá verður úrslitaorustan um garð gengin áður en nokkur önn-
ur þjðð fær veitt oss víggengi, hversu mjög sem hún þó ann-
ars vildi hjálpa oss.
Þetta er almennings hugsunarháttur þjóðar vorrar. Með
þetta í huga er þjóðin tilbúin að taka á móti hverju sem að
höndum ber hinar næstu vikur.
Hið sljóva aðgerðarleysi, sem ríkjandi hefur verið síðuStu ár-
in, og fram til þess tíma, er ófarirnar í Noregi og rof Maginot-