Stundin - 01.09.1940, Síða 22

‘2,2
STUNDIN
Leíðangur Byrds víð Suðurheímssbautíð
:■■■■ ■ ■:■'■ ■

// >■'' „:■/>'/
..
' ' / '
Þetta er síðasta myndin, sein komið hefur til Bandarikj.mn frá leiðangri Byrds til Suður-
heimskautsins. Myndin sýnii m nn vera að undirbúa sleða í'rir landleiðangur. I baitsý.i er
birgðaskipið „North Star þar sem það liggur við akkeri i M rguerite-flóanum.
Mrs. Wendell L. Willkie gerir
sér háar vonir um að verða for-
setafrú.
„Það má fjandinn vita”, urraði karlinn. „En þú manst mig
um þetta”, bætti hann við og brýndi raustina.
Sonur hans jánkaði annars hugar og stökk út í bát sinn og
lagði frá. Sigldi síðan hinn fríði floti út fjörðinn með söng og
hlátrum.
Daði gamli horfði á eftir bátnum ygldur á brún og hrissti
höfuðið. Síðan þrammaði hann heimleiðis, drakk fimm bolla
af kaffi og lagðist síðan undir feld.
í skemmtiferðinni gekk allt að óskum. Stigið var á land á
tveimur óbyggðum eyjum úti í fjarðarmynninu, en lengsta við-
dvölin var á sveitabæ einum, sem heitir að Litlu-Látrum. Þar
var dansað á túninu og strákarnir gáfu bóndanum i staupinu,
svo að hann varð góðglaður og kvað rímur af Hjálmari hug-
umstóra með undirleik harmonikusnillinganna. Kvað hann það
mjög þægilegt að kveða afhendingu undir danslaginu „Cari-
óca”.
Unga fólkið skemmti sér hið bezta við dansinn. Ekki döns-
uðu þau saman börn kaupmannanna og var' óþægilega fátt
með þeim.
Degi tók nú að halla. Dálítið kul blés inn fjörðinn með
kvöldinu, en annars var ennþá indælis veður. Nú var farið að
hugsa til heimferðar. Minnsti báturinn ýtti fyrstur úr vör á
Látrum, en bátur Sigurgeirs Daðasonar og annar til urðu síð-
búnari og var mikill galsi í fólki. Tóku strákarnir nú að stela
kvenfólki hver frá öðrum og reyndu bátshafnirnar hvor um