Árdís - 01.01.1947, Blaðsíða 12

Árdís - 01.01.1947, Blaðsíða 12
give tender, loving care to the graves of their young benefactors. Many a monument, many a cenotaph, have been raised and blest to the mem- ory of our soldier dead. Many more memorials will be erected in their honor. Now the question comes to us. How shall we best commemorate their valor? What sort of monument, what form of memorial can we erect that shall best befit and honor the memory of those who died that we might live our lives in peace? In seeking an answer to such a question, we can well agree with the words of the renowned Pericles, which he addressed to the people of ancient Athens in paying tribute to soldiers who had given their iives in defence of their fair city and native land. He said: “Each one, man by man, has won imperishable praise; each has gained a glorious grave— not that sepulchre of earth wherein they lie, but the living tomb of ever- lasting remembrance wherein their glory is enshrined, remembrance that will live on the lips, that will blossom in the deeds of their country- men the world over. For the whole earth is the sepulchre of heroes; monuments may rise and tablets be set up to them in their own land, but on far-off shores there is an abiding memorial that no pen or chisel has traced; it is graven, not on stone or brass, but on the living heart of humanity. Take these men for your example. Like them, remember, that prosperity can be only for the free, that freedom is tlie sure possession of those alone who have courage to defend it.” This calls for a spirit of dedication in those who best would honor the memory of those who by their lifeblood have purchased freedom for their compatriots. Many centuries after Pericles called on the people of Athens to exhibit this spirit, Abraham Lincoln uttered a plea for a similar spirit of dedication in his immortal Address over the graves of the war-dead at Gettysburg. We recall his words: “It is rather for us to be here dedicated to the great task remaining before us;—that from these honored dead, we take increased devotion to that cause for which they gave the last full measure of devotion;—that we here highly resolve that these dead shall not have died in vain; that this nation, under God, shall have a new birth of freedom; and that govemment of the people, by the people, for the people, shall not perish from the earth.” Those are the ideals, that is the cause, for which our soldiers laid down their lives in two world conflicts. The best memorial we can raise 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.