Árdís - 01.01.1947, Blaðsíða 30

“Tak þú þig fram og grenzlast eftir því í þínu skólahéraði.” Þeir biblíu
kaflar, sem lesnir eru og þeir sálmar sem eru sungnir, munu aldrei verða
til þess, að breyta neinni trúarstefnu, ef viss trúarstefna er aðal spurs-
málið. Fallegar sögur í Nýja testamentinu og í því gamla, festa rætur í
hjarta bamanna, svo, að þegar það vitkast meira tekur það einhverja
varanlega festu þó engin heimilsáhrif hafi komið í ljós. Eg tala nú ekki
um, hvað það styður að heima tilsögninni og sunnudagaskóla, að bera
það fram í stuttu máli, en þó reglulega í skólanum.
Stundum hefir verið sett út á, og það réttilega, að þeir , sem þykjast
vera kristnir leiðtogar, séu hræsnarar, og það sé aðeins sunnudaga til-
beiðzla hjá þeim, og á hinum sex dögunum, allt önnur stefna. Þess vegna
er það skylda kennara og leiðtoga, að sýna og sanna það nauðsynlega
samband milli húarinnar og annara kenninga, og þar með sýna, að Guð
er meistari lífsins, en ekki lítill partur á vissum tímum. Kristileg kensla
verður að vera víðtæk og tileinkuð daglegu lífi, tekið úr náttúrunni um-
hverfis, listum, bókmenntum o. s. frv. Við verðum að leggja áherzlu á
nærveru Guðs í öllum hlutum, því, í byrjun var Guð. Ef allt umhverfi
manns minnti mann á Krist, væri auðveldara að lifa eins og hann lifði.
Með aðgætni og árvekni, verðum við því að leiðbeina unglingunum og
hjálpa þeim að sjá hulinn Krist alls staðar umhverfis oss. “Allt er holt
í þessari veröld,” sagði bölsýnismaðurinn. “Já það er satt og Kristur er
alltaf hulinn þar inni,” sagði sá bjartsýni.
Segjum nú, að sunnudagaskóli sé stofnaður og kennarar fengnir, þá
má ekki standa í stað. Að verða of vanafastur og strangur, að fylgja
gömlum reglum eða siðum, er ekki áhrifa mikið í garð nemendanna. Ekki
er heldur gott, að grípa á lofti einhverjar nýjar aðferðir og hugmvndir.
Allur lærdómur er hægfara og sérstaklega er það satt í trúarlegri upp-
fræðzlu. Við verðum að ná áhuga barnsins með einföldum sögum, falleg-
um myndum, spurningum úr fyrri lexíum og byggja svo upp af því, sem
þau hafa lært. Gott er að hlusta á þau, ef þeim hefir dottið eitthvað í
hug—þó máske það eigi ekki við umtals efnið—og stundum er hægt að
innlifa lexíuna í þeirra áhugamál.
Með eldri börn er gott að stóla upp á þeirra hjálp, finna í biblíunni,
vissa kafla og bera þá saman við aðra sem kenna sama málefnið. Hægt
er að gjöra þetta að leik án þess að óregla komi á börnin. Hér vil eg
minnast líka, að nauðsynlegt er, að kynna þeim lærdóms kverið (cate-
chism) frá tíu ára aldri, svo, að þegar líður að fermingu eru þau kunnug
28