Morgunblaðið - 21.01.2009, Síða 27

Morgunblaðið - 21.01.2009, Síða 27
Minningar 27 MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 2009 ✝ Ásbjörg Guðgeirs-dóttir fæddist í Reykjavík 30. ágúst 1924. Hún lést á heim- ili sínu, sambýlinu Roðasölum 1, 13. jan- úar síðastliðinn. Hún var dóttir hjónanna Guðrúnar Sigurð- ardóttur og Guðgeirs Jónssonar bók- bindara. Systkini Ás- bjargar eru Guðrún Jósefína, látin, Einar Guðmundur, látinn, Þorlákur, látinn, Sig- rún, Sigurður, látinn og Jón. Ásbjörg giftist Björgvin Sæ- mundssyni, byggingarverkfræðingi og síðar bæjarstjóra, hinn 20. apríl 1957. Foreldrar hans voru Magnea Magnúsdóttir og Sæmundur Steins- son. Björgvin lést 1980. Börn Ás- bjargar og Björgvins eru: 1) Hildisif, f. 1960, sambýlismaður Sigurður Ólafsson, synir hennar eru Björgvin, f. 1981 og Daníel, f. 1989 2) Kjartan, f. 1963. Ásbjörg ólst upp í Reykjavík, dvaldi um tíma við nám og störf í Kaupmannahöfn, hóf búskap með Björgvin í Reykjavík 1957 en þau fluttu á Akranes og bjuggu þar frá 1958 til 1970, þá flutti fjöl- skyldan í Kópavog og bjó Ásbjörg þar til dauðadags. Eftir lát eiginmanns hennar hóf hún störf hjá félagsstarfi aldraðra í Kópavogi og starfaði þar um árabil. Síðar tók hún virkan þátt í Félagi eldri borgara í Kópavogi, var félagi í Inner Wheel og Dansk Kvindeklub. Útför Ásbjargar fer fram frá Kópavogskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13. Stígur lallinn litli kallinn ljós með kæti er þó fallinn ef að hallar undan fæti. Svona hljómaði vísan sem amma okkar fór alltaf með fyrir okkur bræð- urna þegar við vorum litlir, jú og svo Fagur fiskur í sjó með rauða kúlu á maganum. Við vorum svo heppnir að stóran hluta æsku okkar bjó amma hinum megin við götuna og þangað var alltaf hægt að koma og slappa af, spila eða leggja kapal, enda kenndi hún okkur að leggja 7 spila kapal og spila rommý svo eitthvað sé nefnt. Áhugamenn um nammið polo hefðu glaðst að koma þar í heimsókn því að aldrei kom það fyrir að manni væri nú ekki boðið smá polo. Það er und- arleg tilfinning að hugsa til þess að hún sé farin, eitthvað sem maður á ekki eftir að átta sig almennilega á fyrr en síðar. Það er svo margt sem var gert nánast eingöngu heima hjá þér, t.d. baka laufabrauð um jólin og steiktar fiskibollur á bolludaginn og ýmislegt fleira í þeim dúr. Amma í kápunni með innkaupapokann og rauðu klinkbudduna á leið út í búð. Við eigum eftir að sakna þín sárt þeg- ar eitthvað bjátar á vegna þess að þú varst alltaf reiðubúin að hjálpa og vera til staðar eins og þegar við vor- um veikir eða eitthvað amaði að. Það var skemmtilegt þegar maður hitti ömmu í seinni tíð að djóka og fíflast svona til að létta upp á hversdagsleik- ann, og var hún líka alltaf opin fyrir hvers kyns bulli sem rann upp úr okk- ur, svo átti hún það til þegar maður síst átti von á því að skjóta til baka með skemmtilegum tilsvörum. Einhvern tímann komst Björgvin að því að hún hefði farið upp á mót- orhjól í sinni yngri tíð og var það hik- laust notað til að gantast með gömlu sem fannst það alltaf jafn mikil vit- leysa þegar hún var spurð hvort hún væri ekki alltaf að þeysa um göturnar á mótorhjóli, en hún hafði samt mik- inn húmor fyrir þessu langþreytta djóki. Það er svo ótrúlega margt sem rifjast upp fyrir okkur meðan við sitj- um hér og skrifum um hana ömmu, svo mikið að hlýjum minningum sem gætu fyllt alla blaðsíðuna þess vegna, og fyrir það erum við þakklátir þér. Takk fyrir samveruna ,Ásbjörg amma, við vitum að þú ert komin á góðan stað og vonandi búin að hitta afa aftur, og engar áhyggjur, við höld- um möndlusögunni gangandi. Björgvin Sigurðarson. Daníel Sigurðarson. Eftir að hafa alist upp í Danmörku, allt til fullorðinsára, kom ég til Ís- lands, með þér og manni þínum, árið 1961. Þú hýstir mig fyrsta árið mitt hér og hef ég eingöngu góðar minn- ingar frá þeim tíma. Kæra Ásbjörg. Börn okkar uxu upp saman og samgangur á milli heimila okkar var tíður og hjálpsemi þín og væntumþykja var ómetanleg þar sem alltaf var hægt að sækja stuðning og ráð í nýju landi. Þegar maður þinn fékk bæjarstjórastöðu í Kópavogi var flutningur fjölskyldu þinnar óumflýj- anlegur en samband okkar rofnaði aldrei og heimsóknir til þín og heim- sóknir ykkar voru varla mikið ótíðari en áður. Alltaf var pláss hjá þér og alltaf vorum við fjölskyldan velkomin. Lífið hélt áfram og báðar misstum við eiginmenn okkar en samband okk- ar var alltaf traust og börn okkar finna fyrir skyldleikanum og er sam- band þeirra nokkuð náið. Hildisif, Kjartan og börn, ég bið guð að geyma ykkur. Ég sakna þín kæra frænka. Hinsta kveðja, Sonja. Kæra frænka. Frá mínum fyrstu æskuminningum hefur þú alltaf verið hluti af lífi mínu. Ég held að ég hafi verið 3ja ára þegar ég flutti í stóra húsið þitt, sem stóð við hliðina á mínu heimili og mamma mín og pabbi keyptu, þegar þú og eiginmaður þinn, bæjarstjórinn á Akranesi, Björgvin Sæmundsson, fluttuð í Kópavog, þar sem hann tók við bæjarstjórnarstörf- um. Sem lítill drengur gat ég alltaf sótt í þína arma, í huggun og styrk. Þú varst systir ömmu minnar, sem á mín- um uppvaxtarárum bjó í Danmörku, og ég hafði lítil samskipti við. Öll mín uppvaxtarár eru mörkuð þínum spor- um. Sumarbústaðarferðir. Sumarfrí- ferðir. Heimsóknir til þín og væntum- þykjan sem þú hafðir til mín ávallt á meðan þú stóðst. Þegar ég óx úr grasi og unglings- árin gengu í garð urðu ferðir til Reykjavíkur tíðari. Þá var Akraborg- in við lýði og auðvelt var að heim- sækja Reykjavík, til verslunar eða annara hluta. Hitti maður félaga eða þyrfti að fresta ferð heim var minnsta mál að hringja bjöllunni hjá þér, elsku frænka, maður var alltaf vel- kominn og alltaf laust pláss til að sofa á, hvernig sem á stóð. Mér líður vel, í huga mínum, að hafa átt þig sem frænku mína og vin, og vona að þér líði vel á nýjum stað. Með söknuði, Bjarki. Í dag verður til moldar borin okkar kæra Ásbjörg. Það var sárt að fá þær fréttir í útlöndum að hún væri látin. Ekki óraði okkur fyrir því þegar við heimsóttum hana í Roðasali um jólin, að hún ætti svo skammt eftir. Ég kynntist Ásbjörgu fyrir rúmri hálfri öld, þegar ég fékk á ferming- arárinu mínu að heimsækja móður- bróður minn, Björgvin Sæmundsson, sem var þá við verkfræðinám í Kaup- mannahöfn. Ásbjörg var þá þerna á Ms. Gullfossi og höfðu leiðir þeirra Björgvins legið saman um hríð. Ás- björg var einnig lærður hand- og fót- snyrtifræðingur frá Danmörku og vann hún við það um tíma. Eftir því sem árin liðu og við höfð- um stofnað okkar fjölskyldur þá tengdumst við styrkum vináttubönd- um sem aldrei rofnuðu. Á þeim árum sem þau bjuggu á Akranesi í bæjar- stjóratíð Björgvins var oft mikill erill og gestagangur á heimili þeirra hjóna. Þá komu hæfileikar Ásbjargar vel fram í fágaðri framkomu, skipu- lagningu á móttöku gesta og var við- urgjörningur allur hinn besti og nut- um við hjónin oft góðs af því. Seinna varð Björgvin bæjarstjóri í Kópavogi og hélt þá áfram hennar mikilvæga starf sem bæjarstjórafrú, þá á Skjól- brautinni. Ásbjörg hafði létta og góða lund og gegndi hverju starfi af alúð. Sá var líka bragurinn á hjónabandinu sem einkenndist alla tíð af gagn- kvæmri ást og virðingu. Ófáar voru útilegur og sumarbú- staðarferðir með þeim hjónum og börnum okkar, og eru þær gullmolar í minningu barnanna. Þá var Ásbjörg óþreytandi að leika við börnin og fræða þau sem þau þakka fyrir í dag. Í einni slíkri ferð örlagadaginn mikla 20. ágúst 1980 vorum við stödd á Holtavörðuheiðinni í fallegu veðri, sól og heiðríkju. Björgvin stakk upp á því að við gengjum upp á nálæga hæð til að virða fyrir okkur hið dásamlega út- sýni af heiðinni til Eiríksjökuls. Ör- skömmu síðar fékk Björgvin hjarta- slag og lést hann samstundis, langt fyrir aldur fram. Missirinn var mikill og sár. Ásbjörg sýndi mikinn styrk og mikla hugprýði í sorginni. Líf Ásbjargar breyttist við fráfall Björgvins. Erill dagsins var ekki sami og um hægðist á heimilinu þegar börnin Kjartan og Hildisif stofnuðu sínar fjölskyldur. Ásbjörg hóf þá störf utan heimilis við félagsstörf aldraðra hjá Kópavogskaupstað, bæði við sitt fag sem hand- og fót- snyrtir og svo aðra umönnun við aldr- aða. Það er með miklum söknuði sem við kveðjum okkar ástkæru vinkonu Ásbjörgu, og þykir okkur sárt að geta ekki verið viðstödd útförina vegna fjarveru okkar. Við vottum börnum og barnabörn- um og öðrum aðstandendum Ás- bjargar okkar innilegustu samúðar- kveðjur. Auður og Kjartan. Fundum okkar bar fyrst saman haustið 1971. Þá var eiginmaður hennar Björgvin Sæmundsson bæj- arstjóri í Kópavogi og undirritaður nýráðinn félagsmálastjóri þar. Samskipti okkar hjóna urðu mikil og ánægjuleg. Björgvin var að sjálf- sögðu yfirmaður minn, umsvifamikill í starfi, vinnuþjarkur en gaf mér laus- an tauminn. Hann lést síðsumars 1980, langt um aldur fram, aðeins fimmtugur. Ásbjörg var þessi hæga trausta kona að baki manni sínum. Hún lagði allt til hliðar til þess að geta sinnt heimili og börnum og standa þétt við bakið á eiginmanni sínum í erilsömu starfi. Þau eignuðust tvö myndar- börn, Hildisif og Kjartan. Ég minnist margra glaðværra samverustunda með þeim, bæði á heimili þeirra og okkar, einnig koma upp í hugann ým- is atvik frá merkisstundum í sögu Kópavogs þar sem þau hjón voru í fararbroddi í þróttmiklu sveitarfé- lagi. Einnig gerðist það óvænt en afar eftirminnilega að við vorum samtímis í Kaupmannahöfn á sólarsælum vor- dögum, en þau hjón bjuggu um árabil í Danmörku á námsárum Björgvins, svo þau voru vel hagvön þar og nutu ríkulega lífsins þessa orlofsdaga. Það er gott og allt að því nauðsyn- legt að ylja sér við ljúfar minningar nú um stundir. Ásbjörg starfaði seinna, þá orðin ekkja, við félagsstarf aldraðra hér í bæ. Hún var afar nærgætin í starfi sínu, bar mikla umhyggju fyrir fólk- inu sínu og þessi hægláta kona sýndi í þessum hópi oft dýrmæta glettni og kátínu. Þetta eru þakkarorð fyrir löngu gengin spor. Við hjónin vottum börn- um hennar og fjölskyldunni allri hug- heilar samúðarkveðjur. Gengin er mæt kona. Kristján Guðmundsson, fyrrverandi bæjarstjóri. Ásbjörg Guðgeirsdóttir Ásbjörg Guðgeirsdóttir var ein af stofnfélögum Inner Wheel-klúbbs Kópavogs árið 1987. Manni leið alltaf vel í návist Ásbjargar því hún var glaðvær og hlý í viðmóti. Hún lagði mikla áherslu á að mæta á fundina hjá okkur meðan heilsan leyfði og sökn- uðum við þess þegar hún gat ekki lengur verið með. En svona er lífið og nú er komið að leiðarlokum. Við þökkum allar þær góðu minningar sem við eigum um hana og sendum aðstandendum henn- ar hugheilar samúðarkveðjur. Blessuð sé minning mætr- ar konu. Fyrir hönd Inner Wheel- klúbbs Kópavogs, Guðrún Eyjólfsdóttir. HINSTA KVEÐJA ✝ Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ANNA GEORGSDÓTTIR, Bauganesi 27, Skerjafirði, verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn 22. janúar kl. 13.00. Gunnar Már Pétursson, Lára Gunnarsdóttir, Ólafur Kristófer Ólafsson, Kjartan Georg Gunnarsson, Ólína Ágústa Jóhannesdóttir, Gunnar Már Gunnarsson, Aldís Bára Einarsdóttir, Pétur Gunnarsson, Dóra Eydís Pálsdóttir, Margrét Gunnarsdóttir, Eyjólfur Gunnarsson, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýju við andlát og útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, MILDRID SIGURÐSSON, Hlíf II, Ísafirði. Frank Guðmundsson, Teresa Chylenska, Gunnar Guðmundsson, Jenný Guðmundsdóttir, Reynir Guðmundsson, Bryndís Gunnarsdóttir, Guðrún Guðmundsdóttir, Randí Guðmundsdóttir, Jóhann Dagur Svansson. ✝ Hjartans þakkir fyrir samúðarkveðjur og hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, ÓLAFS MARELS ÓLAFSSONAR, Brekkuvegi 7, Seyðisfirði. Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Seyðisfjarðar fyrir auðsýnda alúð, umönnun og hlýju. Theodóra Ólafsdóttir, Adolf Guðmundsson, María Vigdís Ólafsdóttir, Hrönn Ólafsdóttir, Guðjón Harðarson, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar móður okkar, tengdamóður og ömmu, GUÐLAUGAR BRYNJU GUÐJÓNSDÓTTUR, Laugarásvegi 20, Reykjavík. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki 5. hæðar á hjúkrunarheimilinu Skjóli fyrir frábæra umönnun og hlýju. Guðjón Jens Guðjónsson, Shelly Ólafsson, Bryndís Guðjónsdóttir, Guðjón Baldursson, Brynja Guðjónsdóttir, Ása Björk Guðjónsdóttir, Daniel Oates, Ólafur Kjartan Guðjónsson og barnabörn. ✝ Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýju við andlát og útför ástkærs föður, sonar og bróður, LEÓS KRISTJÁNS SIGURÐSSONAR, Hátúni 6, Reykjavík. Sérstakar þakkir til Hlyns Níels Gunnarssonar læknis á krabbameinsdeild Landspítalans og starfsfólks 11E, líknardeildar og heimahlynningar. Kristófer Leósson, Sigurður F. Leósson, Guðrún Sigurðardóttir, Sigurður L. Sigurðsson, Ester Halldórsdóttir.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.