Saga - 1989, Page 27

UM MUNNLEGAR HEIMILDIR
25
alla íslenska alþýðu og verkalýðsfélög og þjóðina alla auð-
mjúklega afsökunar." Þeir skrifuðu ekki undir og urðu að fara
heim en ekki var frá miklu að hverfa því að lítið var að gera. Ég
fór skömmu síðar. Þegar þeir komu suður hittu þeir Héðin
Valdimarsson [formann Dagsbrúnar], sögðu honum frá hög-
um sínum og báðu hann að sansa þetta. Héðinn sagði mér að
þeir hefðu borið sig illa svo að hann hefði aumkvast yfir þá og
gefið þá alveg frjálsa.
Vandkvæðin á tímasetningu voru þessi: Haraldur var á síldveiðum
sumarið 1933 og við smíði síldarverksmiðjunnar á Djúpuvík sumarið
1934 svo að ártalið 1935 (frekar en 1936) virtist líklegt þótt seint sé, en
þá kvaðst Haraldur hafa verið við skipshreinsun og rámar ekki í að
hafa verið á Siglufirði þá um sumarið, en heyrt hefi ég frá öðrum að
svo hafi verið og mælir það ekki móti því sem Haraldur heldur fram
því að skipshreinsun stóð jafnan ekki nema í fáar vikur eftir að togur-
um var lagt yfir sumartímann.
í frásögn Haralds kom fram ein meinloka eða minnisglöp. Hann gat
um veitingastað í Fischerssundi sem uppnefndur var Skinnastaðir
sem mun dregið af frjálslegu samneyti kynjanna. Síðar kvað hann
stað þennan heita réttu nafni Aldan. Að þessum stað var oftar vikið
og í Fischerssundi var hann. Þegar handritið var komið í prentverk
datt mér í hug hvort hér væri ekki átt við veitingahúsið Ölduna sem
var við Traðarkotssund milli Laugavegar og Hverfisgötu og reyndist
svo vera. Á þessu flaskaði hann þótt þaulkunnugur væri bænum og
hefði oft brugðið sér inn á Ölduna. Ekki varð leiðréttingu viðkomið
svo að Aldan varð að láta sér lynda að vera í Grjótaþorpi.
Ekki er ævinlega á hreinu hvort sögumaður er að lýsa því sem hann
hefur séð, heyrt eða lesið og ekki er útilokað að hann slengi saman
atburðum. Erfitt getur verið fyrir skrásetjara að varast slíkar keldur,
on þær sem hér verða nefndar voru ekki illfærar. Þegar Einar Olgeirs-
son sagði frá Gúttóslagnum 9. nóvember 1932 varð ekki fullgreint
hvort hann hefði verið á vettvangi. Aðspurður kvaðst hann þá hafa
verið á heimleið frá útlöndum. Það lá þá ljóst fyrir. Haraldur var vitni
að átökunum við Góðtemplarahúsið 9. nóvember. Hann var inntur
eftir því hverjir hefðu komið þar helst við sögu og nefndi Einar Ol-
geirsson á nafn ásamt fleirum. Nærtækasta skýringin á þessum minn-
isglöpum er sú að Einar lét mikið að sér kveða á öðrum átakafundi við
Góðtemplarahúsið fyrr á sama ári, 7. júlí. Það er brýnt fyrir skrásetj-