SunnudagsMogginn - 01.11.2009, Síða 29

1. nóvember 2009 29
Nú þagnar skógur þessa mikla lands
og þögul hlustar björkin utanlands,
nú kyrrist allt og kvöldið leggur sína
kliðmjúku lófa yfir vegferð þína.
Og þessi ilmur angar líka hér
og öll mín hugsun grös í fylgd með þér,
þau leita þess sem lífið tók að vonum,
það leiftur guðs sem þú fékkst einn frá honum.
En lífið heldur áfram eins og það
sé eilíf dögg við þetta græna blað
sem glitrar eins og vænting þess að vori
sé veröld þín með sól í hverju spori
því dauðinn átti aldrei nokkurn spöl
í andagift sem var þín sára kvöl.
Dauði
Solzhenítsyns