SunnudagsMogginn - 20.06.2010, Qupperneq 35

20. júní 2010 35
Ferðalög
Þ
ó að fólk sem byggir eyjar þakki
oft sínum sæla fyrir að vera
ekki með misgóða nágranna,
sem stundum orsaka deilur og
misklíð, þá er eyjabúum það nauðsynlegt
að geta brugðið sér í heimsókn til annarra
landa,“ segir Þorsteinn Baldursson, sem
er á miðjum áttræðisaldri og hefur ásamt
fjölskyldu sinni gert víðreist um heiminn
á húsbíl undanfarna
fjóra áratugi.
„Við vorum ung hjón
með þrjú börn og lang-
aði til að ferðast, en
hvernig gátum við fjár-
magnað það,“ segir
hann. „Jú, við fundum
ráð, frá árinu 1970 höf-
um við ekki eytt krónu í
tóbak eða áfengi, en í
staðinn höfum við ferðast á hverju ári.“
Fyrstu ferðina fóru þau til Kaup-
mannahafnar árið 1971, með stuttu stoppi
í Noregi. „Við tókum svo lest til Brussel
og keyptum þar ódýran Peugeot og ódýrt
hjólhýsi, ókum síðan suður og enduðum í
Napólí á Ítalíu. Við lentum í alls konar
ævintýrum og eigum dásamlegar minn-
ingar frá þessari ferð. Eitt af því sem
stendur upp úr var vikudvöl á stað sem
nefnist Union Lido og liggur við hvíta
sandströnd, en þaðan er 40 mínútna sigl-
ing með bát til Feneyja, sem við heim-
sóttum nokkrum sinnum. Næstum fjór-
um áratugum síðar er þetta enn einn af
okkar uppáhaldsstöðum og við höfum oft
farið þangað síðan.“
Þau hafa farið á hverju ári í mislangar
ferðir, akandi um Evrópu, Bandaríkin og
Kanada, ýmist með tjöld eða hjólhýsi, á
bílaleigubíl eða á pallbíl með litlu húsi á
pallinum. „Nú erum við svo heppin að
eiga vin í Þýskalandi, sem á með okkur
yndislegan húsbíl, sem búinn er öllum
þægindum og er eins og lítið heimili,“
segir Þorsteinn.
„Þannig ferðalög kosta lítið meira en
að búa í sinni eigin íbúð, hótelkostnaður
er enginn, matur er keyptur í verslunum
og matreiddur í húsbílnum og olíu-
eyðslan er svipuð og heima á Íslandi.“
Reisan eftir bankahrun
Eftir bankahrunið fóru Þorsteinn og
Katrín í sjö vikna ferð vítt og breitt um
Evrópu, sem hófst í apríl árið 2009.
„Ástæðan var sú að okkur langaði að
heyra hljóðið í almenningi í Evrópu, en á
ferðalögum okkar höfum við samskipti
við fjölda fólks sem er á svipuðu ferðalagi
og við. Húsbílafólk gistir mikið á ódýrum
svæðum eða ókeypis við bensínstöðvar,
þar sem hægt er að fá ýmsa þjónustu, þar
með talið veitingar.“
Þar sem húsbíllinn er merktur Íslandi
voru þau mikið spurð út í ástandið á Ís-
landi. „Við bárum okkur vel og vorum
hin hressustu, en notuðum tækifærið og
spurðum á móti hvað fólki fyndist um
aðildina að Evrópusambandinu, en lang-
flestir þeirra sem við töluðum við voru
frá löndum innan ESB,“ segir Þorsteinn.
„Við báðum fólk líka að ráðleggja okk-
ur, hvort við ættum að ganga í ESB. Það
kom okkur mjög á óvart að langflestir
sögðust í upphafi hafa verið jákvæðir og
kosið með ESB, en að nú væru þeir
reynslunni ríkari og sæju eftir að hafa
kosið með ESB vegna þess að loforð póli-
tíkusanna hefðu ekki staðist. Fólk nefndi
ofboðslegan kostnað við ferlíkið í Brussel
og að ófrelsi, boð og bönn gerðu því lífið
erfiðara og dýrara en áður. Þess má geta
að fólkið sem við töluðum við var al-
menningur, fólk eins og ég og þú, sem er
allt annað en þegar embættismenn tala
við kollega sína eða pólitíkusar tala við
pólitíkusa.“
Á vit næsta ævintýris
Þorsteinn segir að húsbílaferðalög séu
dásamleg og einn aðalkosturinn sé hreyf-
anleikinn. „Ef þú ert búinn að fá nóg af
einum stað eða skýin skyggja á sólina, þá
skellirðu hurðinni aftur, setur í gang og
keyrir á vit næsta ævintýris. Þú ert alltaf
með það sem til þarf, rúmið, klósettið og
eldhúsið. Maturinn er í ísskápnum eða
frystihólfinu, þarna eru borð og stólar, og
sjónvarp með tugum stöðva í gegnum
gervihnattaloftnetið.“
Þorsteinn og Katrín hafa ferðast nánast
um öll lönd Evrópu og heimsótt marga
yndislega staði. „Nýjasti uppáhalds-
staðurinn er Lago Maggiore á landamær-
um Sviss og Ítalíu. En svo má nefna fjöl-
marga staði, sem við komum á aftur og
aftur, eins og til dæmis Kitzbühel og Li-
enz í Austurríki, Berlín, París og Vín. Við
erum að enduruppgötva Frakkland, vor-
um í Norður-Frakklandi í vor, til dæmis
Pampól á Bretagne-skaga, og Normandí,
þeim sögufrægu ströndum Omaha, Utah,
Juno, Sword og fleirum þar sem örlög
styrjaldarinnar réðust. Alls staðar eru
þessi fallegu þorp og fallegu blóm. Núna í
vor höldum við til í Suður-Frakklandi,
Antibes og Mónakó.“
pebl@mbl.is
Ferð án
fyrirheits
Fyrir fjórum áratugum ákváðu hjónin Þorsteinn
Baldursson og Katrín Magnúsdóttir að ferðast
um heiminn. Þau höfðu ráð með að fjármagna
ferðalögin – að snerta hvorki tóbak né áfengi. Bílstjórinn fær sér verðskuldaða hvíld og
sólbað á heimatilbúnum sólpalli.
Lagt að í Locarno eftir siglingu á vatninu. Bærinn er í ítölskumælandi hluta Sviss.
Katrín tekur lífinu rólega á tjaldsvæði í svissneska bænum Tenero.Sundsprettur í Lago Maggiore er við hæfi í sumarhitunum í Evrópu.
Katrín nýtur allra helstu nútímaþæginda í
húsbílnum sem er eins og lítil íbúð.
Þorsteinn
Baldursson
’
Þannig ferðalög
kosta lítið meira en
að búa í sinni eigin
íbúð. Hótelkostnaður er
enginn og matur er keypt-
ur í verslunum og mat-
reiddur í húsbílnum.