SunnudagsMogginn - 18.07.2010, Blaðsíða 53

18. júlí 2010 53
Eymundsson
1. Unseen Academicals –
Terry Pratchett
2. Under the Dome –
Stephen King
3. The Short Second Life of
Bree Tanner – Stephenie
Meyer
4. The Mask of Troy – David
Gibbins
5. Hardball – Sara Patresky
6. I Can See You – Karen
Rose
7. Eclipse – Stephenie
Meyer
8. Assegai – Wilbur Smith
9. Wicked Prey – John
Sanford
10. Ford County – John Gris-
ham
New York Times
1. Private – James Patter-
son og Maxine Paetro
2. Sizzling Sixteen – Janet
Evanovich
3. The Girl Who Kicked the
Hornet’s Nest – Stieg
Larsson
4. The Overton Window –
Glenn Beck
5. The Help – Kathryn
Stockett
6. Foreign Influence – Brad
Thor
7. The Passage – Justin
Cronin
8. The Lion – Nelson
DeMille
9. Family Ties – Danielle
Steel
10. Ice Cold – Tess
Gerritsen
Waterstone’s
1. The Short Second Life of
Bree Tanner – Stephenie
Meyer
2. Burned – House of Night
Bk. 7 – P.C. Cast, Kristin
Cast
3. Kiss of Death – Morg-
anville Vampires No. 8 –
Rachel Caine
4. The Girl Who Kicked the
Hornet’s Nest – Stieg
Larsson
5. Dead in the Family: A
True Blood Novel
6. The Return: Shadow
Souls – Vampire Diaries
v. 6 – L.J. Smith
7. The Girl Who Played with
Fire – Stieg Larsson
8. Tempted – House of
Night Bk. 6 – Kristin
Cast, P.C. Cast
9. The Girl with the Dragon
Tattoo – Stieg Larsson
10. The Lost Symbol – Dan
Brown
Bóksölulisti
T
itill fyrstu ljóðabókar Bergs Ebba
Benediktssonar, Tími hnyttninnar
er liðinn, ber óneitanlega með sér
ansi stóra yfirlýsingu sem vart er þó
hægt að slá fram og má því
heldur túlka hann sem ósk
ljóðskáldsins eða von. Á
bókarkápu stendur að
ljóðin séu fyrir okkar tíma,
ljóð sem sé ætlað að faðma í
stað þess að slá út af laginu,
hugga í stað þess að espa og
minna á það sem sameinar
frekar en það sem sundrar.
Og Bergi Ebba tekst það
ætlunarverk sitt ágætlega. Titilljóð bókar-
innar hefst með þessum orðum:
Tími hnyttninnar er liðinn
Það er búið að hitta of oft í mark
Búið að draga fram of margar hárfínar
líkingar
Mála of margar snjallar myndir
Hvort sem er með orðum eða pensli
Of margar sniðugar aðstæður
Of margir fyndnir brandarar
Í samtali við Morgunblaðið í maí sl. sagði
Bergur Ebbi m.a. um titilinn: „Þetta er
ákveðinn tónn sem ég vil slá, ég er líklega af
þessari kynslóð sem er alin upp við rosalega
mikla kaldhæðni, þar sem allt þarf að vera
ótrúlega sniðugt og gæði hluta mæld eftir
því hversu lítið einlæg þau eru.“
Það er ekki annað að sjá af lestri bók-
arinnar en að Bergi Ebba takist að yrkja án
kaldhæðni eða hnyttni, faðma í stað þess að
slá út af laginu og hugga í stað þess að espa.
Vissulega málar hann þó sniðugar myndir
með orðum sínum. Eitt ljóðið heitir m.a.s.
„Eitt sniðugt“ og hefst með þessum orðum:
Hér er eitt sniðugt
Fyrir sniðugu kynslóðina
Sem finnst allt sniðugt
Bæði það sem er soldið sniðugt
Eins og köttur í baði
Eða ljótt og sniðugt
Eins og köttur í krukku
Eða ljótt og ógeðslegt
Eins og lestarslys.
Nú er erfitt að meta hvað er sniðugt og
hvað ekki, en ætlun Bergs Ebba er ekki að
vera sniðugur þó hann verði það óvart á
köflum, enda húmoristi mikill. Ljóðin virð-
ast flest hafa alvarlegan undirtón og á köfl-
um eru dregnar upp myndir af ógnvekjandi
heimi, t.d. í „Nóttin hefur komið og farið
þúsund sinnum“, þar sem segir af föður og
dóttur sem sitja í hrörlegum timburkofa í
yfirgefnu þorpi umvafin myrkri. Stúlkan
óttast „óværuna sem klórar kofann að utan“
og spyr föður sinn hvort langt sé eftir af
nóttunni. Hún fær þau svör að bráðum komi
morgunn og þá birtir til í ljóðinu. Hér er fal-
lega ort um hjörtu full af ótta sem fá engin
svör við því hvenær hlutirnir batni, óværan
hefur skriðið undir húð þeirra. Í lok ljóðsins
er þó vakin von um nýjan dag. Og Bergur
Ebbi ræðst einnig hugdjarfur á fáránleika
nútímasamskipta, bloggheiminn, í
skemmtilegu ljóði (vonandi ekki hnyttnu)
sem heitir „Réttur til ánauðar“. Ekki er
annað hægt en að birta fyrsta erindi þess,
svo skemmtilegt er það:
Umræða skapaðist
Um bloggfærslu Einars Kókó
Um Fréttablaðsgrein Arnbjörns úr Ofsa
Um erindi Sæunnar Erlendsdóttur
Sem var gagnrýni á afstöðu karla
Til kvenlægrar gildismyndar
Útfrá skrifum Steinmeiers
Eins og þau eru skilin af Ybolaris
Niðurstaðan varð sú
Eftir að málið var skoðað gaumgæfilega
Að Blenz-Ibbi væri illa gefinn faggi.
Í nokkrum ljóða Bergs Ebba má greina
ákveðinn söknuð eftir einhverju glötuðu,
fortíðarþrá, t.d. í ljóðinu „Eftirpartí“ þar
unglingur situr í lítilli reykmettaðri stofu
með „mjúk hróp úr tónlistinni“ í eyrum.
Enginn segir neitt og stigi algerrar sælu er
náð. Ljóðinu lýkur með þeim orðum þess
sem lýsir að hann vildi mikið geta fundið
það aftur sem hann fann á þessari liðnu
stund.
Helgi Snær Sigurðsson
Búið að hitta of oft í mark
Bækur
Tími hnyttninnar er liðinn
bbbmn
Eftir Berg Ebba Benediktsson. Mál og menning,
2010. 60 bls.
Bergur Ebbi Benediktsson með fyrstu ljóðabók sína, Tími hnyttninnar er liðinn.
Morgunblaðið/Eggert
Ég hef nú oft verið duglegri við að lesa en
undanfarnar vikur. Ég er því með dágóðan
bunka á náttborðinu sem ég er að fara í
gegnum. Þar eru óvenjumargar franskar
bækur að þessu sinni en ég reyni að halda
frönskunni við með því að lesa. Ég var að
byrja á einni eftir Eric-Emmanuel Schmitt
en sá höfundur hefur verið í uppáhaldi hjá
mér, bæði skáldsögur, smásögur og leikrit
eftir hann. Þessi bók heitir Odette Toule-
monde. Þetta er smásagnasafn og er ein sag-
an, „Odette Toulemonde“, upphaflega gerð
sem kvikmyndahandrit og kom kvikmynd-
in út árið 2007. Ég hlakka til að halda áfram
með hana enda fær maður strax góða til-
finningu fyrir henni.
Ég les allajafna eina bók í einu og á erfitt
með að ljúka ekki bók sem ég hef byrjað á og
það er sennilega ástæðan fyrir því að ég
kláraði nýverið Veginn eftir Cormac
McCarthy. Það er ekki beinlínis hægt að
segja að sú bók sé mikill skemmtilestur.
Hún fjallar um heim sem vart er byggilegur.
Heimsendir hefur orðið en þó lifa nokkrar
manneskjur eftir, þar á meðal feðgar tveir
sem ferðast um og reyna að halda lífinu hvor
í öðrum. Maður veltir fyrir sér til hvers. Það
er erfitt að lesa þessa bók en hún heldur
manni samt, hefur áhrif á mann og vekur
upp ýmsar spurningar.
Ég glugga af og til í ljóðabækur sem mér
finnst ágætt að hafa við höndina. Nú síðast
hef ég verið að lesa ljóð eftir Ingunni Snæ-
dal, Í fjarveru trjáa – vegaljóð. Sennilega
fín bók í ferðalagið. Svo hef ég líka verið að
lesa aðeins í bók sem heitir Home eftir Yann
Arthus-Bertrand. Margir þekkja manninn
sem ljósmyndara en hann skrifaði bók og
gerði heimildarmynd um jörðina sem heim-
ili okkar mannanna og stöðu hennar sem
slíkrar. Ekki alltaf gaman að lesa staðreynd-
irnar en holl lesning og þörf, enda getur
maður lært heilmargt af henni.
Að lokum var ég að ljúka við nokkrar sög-
ur um Benedikt búálf og vini hans í Álf-
heimum. Alveg prýðilegar sögur sem ég
hafði jafngaman af að lesa og fjögurra ára
dóttir mín.
Lesarinn Guðrún Norðfjörð, framkvæmdastjóri Listahátíðar í Reykjavík
Óvenjumargar
franskar bækur
Úr kvikmyndinni The Road, Veginum, sem gerð
var eftir skáldsögu Cormac McCarthy.
Í ljóði sem birt var í síðustu
Lesbók var höfundur sagður
Pétur Önundur Hafsteinsson
en hið rétta er að hann er
Andrésson. Ljóðið er að
finna í nýjustu ljóðabók
hans, Ljóðnætur – Orðin úr
síðasta hali. Beðist er vel-
virðingar á þessu.
LEIÐRÉTT
Pétur er
Andrésson