SunnudagsMogginn - 08.08.2010, Síða 32

Ólík upplifun af hruninu
Við gatnamótin á Kópaskeri sést greinilega hve stórt sveitarfélagið Norðurþing er. Íbúar á Raufarhöfn þurfa því um langan veg að fara ætli þeir sér að „skreppa" á Húsavík.
Frá hruni bankanna fyrir tæp-
um tveimur árum hefur mikið
verið fjallað um slæma stöðu
íbúa á suðvesturhorni
landsins. Atvinnu-
leysi er meira en Íslendingar
hafa áður upplifað og skulda-
staða heimilanna slæm. Hins
vegar hafa íbúar á norðaust-
urhorni landsins ekki upplifað
hrunið á sama hátt. Þar nær
hrunið miklu lengra aftur og
tengist ekki fjármálakerfinu
heldur sjávarútveginum,
undirstöðuatvinnugrein Ís-
lendinga.
Lítið sem ekkert atvinnuleysi er
á Kópaskeri og Raufarhöfn og
fáir eða engir bændur hafa
brugðið búi í Öxarfirði og
Kelduhverfi. Hins vegar eru öll
aðföng mun dýrari en áður á
sama tíma og lítið hærra verð
fæst fyrir afurðirnar. En íbú-
arnir sem blaðamaður Morg-
unblaðsins ræddi við bera sig
vel og kvarta ekki.
Fréttaskýring
Guðrún Hálfdánardóttir
guna@mbl.is
32 8. ágúst 2010
K
ristbjörg Sigurðardóttir rak um árabil versl-
unina Bakka á Kópaskeri ásamt eiginmanni
sínum Óla Birni Einarssyni. Þau fluttu hins
vegar suður síðastliðið haust aðallega vegna
óánægju sinnar með þróun skólamála á Kópaskeri en á
síðasta ári var samþykkt að alli bekkir grunnskólans
yrðu í Lundi í Öxarfirði, í um 30 km fjarlægð frá Kópa-
skeri. Skólasvæðið nær allt frá Kelduhverfi út á Mel-
rakkasléttu.
Kristbjörg segir að flutningurinn hafi ekki komið til af
góðu en hún hefur alla tíð átt heima fyrir norðan, fyrst á
bænum Núpskötlu á Melrakkasléttu, þar sem hún ólst
upp, en síðustu tuttugu ár á Kópaskeri. Óli Björn ólst
upp í Öxarfirðinum þar sem fjölskylda hans hefur
stundað búskap um langa hríð.
Óviðunandi skerðing á grunnþjónustu
Annað hafi hins vegar ekki verið í stöðunni þar sem þau
hjón gátu ekki sætt sig við að grunnskóli á Kópaskeri
yrði alfarið lagður af. Flutningur skólans hafi verið óvið-
unandi skerðing á grunnþjónustu við íbúa svæðisins auk
fyrirsjáanlegra afleiðinga þess á ýmsa aðra starfsemi og
þjónustu í þorpinu, bæði opinbera og aðra.
Mikil umræða var um ákvörðun sveitarstjórnar Norð-
urþings að flytja skólastarfið alfarið í Lund og voru
menn alls ekki á eitt sáttir vegna þessa. Íbúar á Kópa-
skeri voru flestir alfarið á móti flutningnum. Segir
Kristbjörg ákvörðunina hafa verið tekna af fólki sem býr
annars staðar í sveitarfélaginu, fólki sem ekki virtist
hafa skilning á aðstæðum eða því hvernig þorpssamfélag
virkar og sér finnist það að leggja skólann niður virðing-
arleysi gagnvart því frumkvöðlastarfi sem unnið hafi
verið í skólanum á Kópaskeri á árum áður. „Þetta er að
mínu mati ekki aðferðin til að fjölga íbúum sem er þó
kjarni málsins.“ Fólki hefur fækkað mjög á svæðinu og
segir Kristbjörg að íbúarnir séu að eldast og því ekki lík-
ur á fólksfjölgun á næstu árum nema nýtt fólk flytji
þangað.
Var fylgjandi sameiningu en hefur snúist hugur
„Ég var fyrir sameiningu Norðurþings eindreginn sam-
einingarsinni. Ég taldi m.a. að með henni myndi þjón-
ustan batna og stjórnsýslan verða faglegri sem kom á
daginn að varð nú síður en svo. Þetta olli gífurlegum
vonbrigðum ásamt því að upplifa þessa aðför að sam-
félaginu sínu sem lokun skólans var.“
Kristbjörg sat á þessum tíma í sveitarstjórn Norð-
urþings fyrir Samfylkinguna og óháða. Hún segir að
Flutningur
kom ekki til af góðu
Kristbjörg Sigurðardóttir dvelur á heimaslóðum í sumar.
Bæði á bænum Núpskötlu á Melrakkasléttu og Kópaskeri.
Morgunblaðið/Gúna
’
Þetta var ekki heppilegasti tím-
inn til að fara frá Kópaskeri, í
miðju hruni, en við hreinlega
gátum ekki sætt okkur við hvernig
farið var með þorpið okkar. Reyndar
vorum við heppin, fengum bæði vinnu
og íbúð á leigu. Hvert framhaldið
verður á síðan eftir að koma í ljós.“