SunnudagsMogginn - 15.08.2010, Page 39

15. ágúst 2010 39
Daníel til útskýringar. Linda segir að um
daginn hafi komið til þeirra franskur
ferðamannahópur sem valdi gistihúsið
vegna þessarar grænu og náttúrulegu
hugsunar. „Þeim fannst eitthvað al-
íslenskt við þetta,“ segir Linda en henni
finnst „allt þetta pússaða, glansandi,
plexígler og stál“ ekki eins íslenskt.
„Ferðamennska framtíðarinnar mun
kalla meira eftir þessu náttúrulega,“ segir
hún. Daníel er sammála: „Þú getur fengið
stífpússað og lakkað hvar sem er.“
Þetta þýðir þó ekki að þægindin séu
ekki til staðar í 1x6 en þau hafa til dæmis
valið dýnur vandlega þó rúmin séu
heimasmíðuð.
„Við erum ekki einungis að selja fólki
gistingu, við erum að selja því upplifun
og viljum að gestirnir fari frá okkur
reynslunni ríkari. Gestabókin endur-
speglar þetta, það fara frá okkur mjög
ánægðir gestir,“ segja þau.
„Það er alveg merkilegt hvað það gerir
fyrir fólk að koma inn í rými sem er
svona lifandi. Fólk bara lifnar sjálfkrafa
við,“ segir Daníel.
Linda segir varðandi viðbrögðin að
gestir hafi sagt þeim að það sé eins og
ganga inn í listaverk að heimsækja húsið.
Gistiheimilið er líka nokkurs konar gall-
erí því list Daníels er til sýnis hér og þar
og gestirnir geta fest kaup á listmun-
unum sem þeir sjá á meðan á dvölinni
stendur.
Daníel og Linda vilja endilega fá til sín
sem flesta Íslendinga en markhópurinn
er líka fyrsta og síðasta nótt erlendra
ferðamanna á landinu vegna nálægð-
arinnar við Keflavík.
Þau segjast líka gjarnan vilja opna
Reykjanesið fyrir ferðamönnum.
„Reykjanesið er mikil náttúruperla og er
með mikið af því sem Ísland hefur uppá
að bjóða. Hér er brúin milli tveggja
heimsálfa, hverasvæði, Bláa lónið, fal-
legar gönguleiðir og líka þessi íslenska
auðn og hraunið.“
Enginn plastpottur
Daníel gerði sjálfur heit-
an pott við húsið. „Mig
langaði í heitan pott en
alls ekki í bláa plastskel.
Ég gróf holu og fékk mér
tjarnardúk, lagði að-
rennsli og frárennsli og
raðaði síðan grjóti hring-
inn. Þetta voru nokkrar
ferðir í fjöruna,“ segir
hann en þó það sjáist ekki
út á sjó frá pottinum
finna baðgestir sjáv-
arlyktina og heyra máva-
hláturinn.
Í september ætla þau
síðan að byggja gufubað
og bæta aðstöðuna við
pottinn. „Við viljum
gera það til að laða að
Íslendinga sem vilja
koma og eiga góða
stund með okkur. Til
dæmis pör sem vilja koma og eiga
rómantíska helgi. Herbergin eru mjög
tantrísk,“ segir hann og hlær.
Vert er að taka fram að á gistihúsinu er
þráðlaus nettenging en ekkert sjónvarp.
„Afþreyingin er samveran með öðru
fólki, að láta þér líða vel í pottinum og við
kveikjum líka eld á kvöldin en það er
eldstæði í garðinum,“ segir Linda.
Í því sem var áður bílskúr en Daníel
kallar nú „Hofið“ er pláss fyrir hópa til að
halda námskeið og fundi en þau segjast
hafa orðið vör við eftirspurn eftir því.
Herbergi fyrir börn
Við hönnun á gistiheimilinu fóru þau að
velta fyrir sér hvað börnum sé boðið upp
á í ferðalögum með fjölskyldunni. „Við
erum búin að tileinka börnunum ákveðið
herbergi. Þannig er hægt að vera við
hliðina á mömmu og pabba en samt fá
eigið rými sem allt er hugsað með barnið
í huga. Þetta er ennþá í þróun hjá okk-
ur,“ segja þau.
Upphaflega ætlaði Daníel að gera tvær
íbúðir í húsinu, hafa eina fyrir sig og selja
hina. Það var árið 2007 en síðan
kom kreppan og úr varð að
gera gistiheimili. Linda er
hrifin af þeirri orku sem
hefur komið upp í sam-
félaginu eftir kreppu. „Það
er svo stórt hjarta í henni.“
Kreppan hefur líka breytt
ferðalagamynstri Íslendinga.
„Þú verður að finna ævintýr-
in þér nær,“ segir hún.
Hægt er að lesa um gisti-
húsið á 1x6.is og list Daníels á
heggur.com.
Daníel smíðaði rúmið en risa rafmagnskefli fær hér nýtt
líf sem höfðagafl. Myndin á veggnum er ljósmynd af ís-
lensku landslagi eftir Thorsten Henn, prentuð á striga.
Gömul íslensk handavinna setur heimilislegan svip.
Daníel Hjörtur Sigmundsson og Linda Mjöll Stefánsdóttir eru orkumikið fólk sem hafa lagt
hug sinn og hjarta í að byggja upp gistiheimilið í Keflavík.
Einn af skúlptúr-
um Daníels.
’
Við erum ekki einungis að selja fólki gistingu, við
erum að selja því upplifun og viljum að gestirnir
fari frá okkur reynslunni ríkari.