Saga - 2002, Síða 192

190
ÁRNI HEIMIRINGÓLFSSON
texta Hallgríms eru einlæg verk og einföld í sniðum og píanóund-
irleikurinn er eins fábrotinn og hugsast getur. Þann 26. ágúst lauk
Jón við mun meira krefjandi verk, Faðir vor, fyrir háa söngrödd og
orgel. Jón valdi dagsetninguna ekki af handahófi því að sama dag
varð hann sjálfur faðir í annað sinn. Jón hafði vonast til þess að
barnið yrði drengur og hugðist nefna hann Örn Þorleif í höfuðið á
föður sínum.48 Þeim hjónunum fæddist hins vegar stúlkubarn og
var henni gefið nafnið Líf. Nafngiftin átti vel við. Á örfáum mán-
uðum hafði hringrás lífsins opinberast heimilisfólkinu í Trave-
munde á áhrifamikinn hátt: Jón hafði misst föður en var í staðinn
sjálfur orðinn faðir í annað sinn. Skömmu síðar samdi Jón enn nýtt
verk, Vögguvísuna op. 14a, við kvæði Jóhanns Jónssonar, sem
hann tileinkaði nýfæddri dóttur sinni. Það er því greinilegt að
kantötusmíði Jóns tafðist mjög við allar þær breytingar sem urðu
á högum hans og fjölskyldunnar þetta ár, sem og vegna þeirra
„tækifærisverka" sem Jón gat ómögulega séð fyrir í ársbyrjun.49
Eftir andlát föður síns virðist Jón hafa tekið nokkrum sinna-
skiptum og reynt að temja sér betri samskipti við fjölskyldu sína
og vini. Móður sinni skrifaði hann að „alt það sem eg hefi upplif'
að nú um nærri eins árs skeið hefir loks opnað augu mín fyrir þvi
hve mig skortir mikið á það að vera góður maður, en það mun
vera sú eiginlega orsök alls þess harða og sára sem eg hefi upplif'
að núna og fyrr".50 Þessi hugarfarsbreyting hafði einnig áhrif a
framkomu Jóns í Alþingishátíðarmálinu. Bréf Jóns til Páls bera
vott um meiri samstarfsvilja en áður og greinilegt er að Jón var nu
tilbúinn til að slá af kröfunum og mæta tónlistarnefndinni á henn-
ar eigin forsendum. Tæpum hálfum mánuði eftir að Þorleifur lést
var Jón velvildin uppmáluð:
48 Amamafnið valdi Jón þar sem hann taldi líkur á að nafnið Þorleifur yrði
Þjóðverjum óþjált í munni. Lbs. Bréfa- og nótnasafn Jóns Leifs. Jón Leifs til
Ragnheiðar Bjarnadóttur, Travemunde 21. ágúst 1929.
49 íslandskantatan Þjóðhvöt telst einnig til þessara verka á sinn hátt. Jon
sagði síðar að hann hefði „oft hugsað til föður síns" meðan hann samdi
verkið, „en einmitt með honum hafði hann átt margar yndislegar stundir
á Þingvöllum" („Afmælistónleikar Jóns Leifs annað kvöld", Morgunblaðið
29. apríl 1959, bls. 3). Þá gefur tileinkun verksins, „Helgist forfeðrunum /
einnig til kynna að Jón hafi samið verkið í minningu föður síns.
50 Lbs. Bréfa- og nótnasafn Jóns Leifs. Jón Leifs til Ragnheiðar Bjarnadóttur,
Baden-Baden 3. júní 1929.