Saga - 2002, Page 244

242
TORFI K. STEFÁNSSON HJALTALÍN
Einar Hreinsson mun eflaust spyrja hvernig það mál tengist
sögu Möðruvalla og deilum Magnúsar við Stefán Þórarinsson
amtmann. Hann heldur jú fram að þær séu „algerlega í bak-
grunni" í umfjöllun minni. Þessu svara ég svona fyrirfram með
því að benda á ásakanir Magnúsar á hendur Stefáni fyrir að hafa
verið linur í andstöðurtni gegn Jörundi. Þessi ásökun hefur verið
harla lífseig í umfjölluninni um þetta tímabil og taumur Magnús-
ar dreginn í deilum hans við Stefán. Skrif mín eru tilraun til mót-
vægis við þetta þó svo ég viti að innlegg mitt sé léttvægt.
Það er venja ritdómenda að draga í lokin saman dóm sinn. Oft-
ast eru lokaorðin jákvæð, enda er undangengin umfjöllun oft upp'
talning á því sem betur hefði mátt fara. Flestir gera sér grein fyrir
að öll erum vér ónýtir þjónar sannleikans og óhlutdrægninnar og
telja því fyrst og fremst upp það jákvæða í lokin. En ekki Einar
Hreinsson. Lokaorð hans eru aðeins fjórar línur og á neikvæðum
nótum. Það þykir mér rýr samantekt. Hann nefnir ekkert um
heimildaskrár, manna- og staðanafnaskrá, frágang, stíl eða fleira
þess háttar sem þó prýðir flesta ritdóma eins og sjá má í tímarit-
inu. Ekkert um það hvort verkið sé aðgengilegt fyrir aðra fræði'
menn, ekkert um útlit, frágang, prófarkalestur, myndir, já ekkert
um alla þá vinnu sem liggur að baki riti sem þessu. Þá er og fátt
um hrós vegna þessa framtaks sem er unnið án nokkurs framlag5
sem heitið getur frá opinberum aðilum og gefið út á kostnað höf-
undar. Þó eru allir fræðimenn að kvarta yfir því hvað það er erfitt
að fá verk sín útgefin. Ég hefði viljað fá athugasemdir um slíka
þætti, enda eru þær upplýsandi fyrir hvern þann sem hefur skrif'
að sitt fyrsta fræðilega verk, fyrir aðra þá sem koma að slíku verki
og fyrir þá sem hafa hug á að gera eitthvað svipað. Því finnst mer
það harla hörð niðurstaða að bendla verkið við glatkistumat, þ°
svo að ritdómari sýni mikið örlæti með því að segja að verkið se
alls ekki „á allan hátt ónýtur glatkistumatur". Niðurlagsor
Einars Hreinssonar fela í raun í sér ákveðna viðurkenningu a
vinnu minni, þó að hún sé sett fram á neikvæðan hátt. Verkið se
metnaðarfullt, í því sé reynt að endurskoða sögu þjóðarinnar
Þetta tel ég sjálfur að geri Möðruvallabók mun áhugaverðari en
hún hefði einskorðast við það að segja sögu staðarins. Það held eg
að hefði getað orðið leiðinleg lesning.