Morgunblaðið - 24.06.2010, Blaðsíða 25

Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 2010
✝ Hallur Sig-urbjörnsson
fæddist í Heiðarhöfn
á Langanesi 9. nóv-
ember 1921. Hann
lést á Sjúkrahúsinu á
Akureyri aðfaranótt
6. júní 2010.
Foreldrar Halls
voru Guðný Soffía
Hallsdóttir frá Fagra-
nesi í Sauðanes-
hreppi, f. 25.8. 1896,
og Sigurbjörn Ólason,
f. 30.4. 1888 í Svein-
ungsvík, Svalbarðs-
hreppi. Þau gengu í hjónaband
17.12.1916 og bjuggu þá í Heið-
arhöfn á Langanesi, Norður-
Þingeyjarsýslu.
Börn þeirra eru auk Halls: Berg-
ur f. 20.5. 1917, d. 28.7. 2005, Krist-
björg Líney f. 4.1. 1919, d. 16.7.
1958 og Marinó Ólason Sig-
urbjörnsson f. 3.3. 1923.
Guðný móðir þeirra lést 24.8.
1925, þegar Hallur var tæplega
fjögurra ára. Tveimur árum síðar
fluttist systir Sigurbjörns, Guðlaug
Óladóttir, f. 13.10. 1898 í Krossavík
í Þistilfirði, til fjölskyldunnar og
stýrði búi. Hún hafði þá nýlega lok-
ið námi í hjúkrunarfræði við spít-
alann á Sauðarkróki. Í febrúar
1928 tóku þau systkinin í fóstur
bróðurson Guðnýjar, Sigurð
Tryggvason, f. 11.2. 1928, d. 18.6.
1988, sem misst hafði móður sína
við fæðingu. Ólst hann upp með
börnum Sigurbjörns til fullorðins-
ára. Guðlaug annaðist heimili Sig-
urbjörns til æviloka hans 15.2.
1964. Hún lést 23.8. 1979.
Hallur stundaði nám við héraðs-
skólann á Laugarvatni 1938-40 og
við Samvinnuskólann í Reykjavík
1941-42 og lauk þaðan prófi um
vorið. Þá réðst hann til starfa hjá
Kaupfélagi Héraðsbúa á Reyð-
arfirði sem verslunarstjóri og vann
þar í fjögur ár. Haustið 1946 fór
Hallur til Svíþjóðar og hóf nám í
endurskoðun og bókhaldi við Bar-
unarfræðingur, kvæntur Huldu
Bergvinsdóttur, hjúkrunafræðingi,
f. 22.4. 1955, d. 27.11. 2009, og á tvo
syni með henni og einn stjúpson:
Davíð Bjarnason, Hallur og Brynj-
ar. Hallur er kvæntur Andreu
Hjálmsdóttur og eiga þau tvær dæt-
ur, Fönn og Dögun. Brynjar er í
sambúð með Hlín Finnsdóttur. Dav-
íð er kvæntur Maríu Birnu Arn-
ardóttur og eiga þau tvær dætur,
Ísafold Filippíu og Laufeyju. 4)
Friðrik Haukur, f. 16.3. 1952, dokt-
or í félagsfræði, kvæntur Angeliku
Woldt-Hallsson, grunnskólakenn-
ara, f. 22.6. 1952, og á tvær dætur
með henni: Láru Rún og Ingu Lín.
5) Þórarinn Óli, f. 4.3.1958, verk-
fræðingur, kvæntur Karinu H. L.
Rova, leikskólakennara, f. 14.2.
1956, og á þrjú börn með henni og
einn stjúpson: Jan Peter Gröndahl,
Anton Einar, Sögu Margréti og
Kristínu Helenu. 6) Hallur Heiðar,
f. 31.3. 1960; hann hefur búið og
starfað sem hönnuður í Reykjavík.
7) Hlynur, f. 25.9. 1968, myndlist-
armaður, kvæntur Kristínu Þóru
Kjartansdóttur, félags- og sagn-
fræðingi, f. 8.5. 1970. Þau eiga
fimm börn: Huga, Lóu Aðalheiði,
Unu Móeiði, Núma og Árna.
Hallur ólst upp á miklum átaka-
tímum í íslensku samfélagi og til-
heyrðu pólitískar umræður dag-
legu brauði á þeim dögum; hreifst
Hallur snemma af hugsjónum jafn-
ræðis og samvinnu. Á námsárunum
í Samvinnuskólanum kynntist hann
m.a. Jónasi frá Hriflu og fleiri for-
vígismönnum samvinnuhreyfing-
arinnar. Í Svíþjóð upplifði hann
hvernig velferðarsamfélag á jafn-
réttisgrundvelli er framkvæm-
anlegt. Hann gekk í Framsókn-
arflokkinn og gegndi
margvíslegum nefndar- og trún-
aðarstörfum fyrir flokkinn á Ak-
ureyri, m.a. var hann um áratugi í
yfirkjörstjórn og formaður hennar
um langa hríð. Til dánardags var
hann félagsmaður í fjölmörgum fé-
lögum, m.a. Skógræktarfélagi Ey-
firðinga, Hinu íslenska nátt-
úrufræðifélagi o.fl.
Útför Halls fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag, 24. júní 2010,
og hefst athöfnin kl. 13.30.
lock Institutet í
Stokkhólmi og lauk
þaðan prófi vorið
1947. Þá um haustið
réðst hann til skatt-
stofunnar á Akureyri
sem fulltrúi skatt-
stjóra. Tók Hallur
brátt við yfirstjórn
skattstofunnar og var
settur í embætti
skattstjórans á Ak-
ureyri 1953. Hann var
endanlega skipaður
skattstjóri í skatt-
umdæmi Norðurlands
eystra 1962 og gegndi því embætti
til starfsloka 1986. Hann var þá bú-
inn að vera skattstjóri í 33 ár.
Rúmu ári síðar hóf Hallur aftur
störf við skattstofuna, nú sem end-
urskoðandi í hlutastarfi og vann
þar fram yfir sjötugsaldur.
Heimkominn frá námi kvæntist
Hallur 12.10. 1947 Aðalheiði Gunn-
arsdóttur, f. 9.1. 1927 á Reyð-
arfirði, sem útskrifaðist frá hús-
mæðraskólanum á Laugalandi í
Eyjafirði sama ár. Foreldrar henn-
ar voru Gunnar Bóasson, f. 10.5.
1884 í Borgargerði í Reyðarfirði, d.
28.7. 1945, útvegsbóndi að Stuðlum
og Bakkagerði, og s.k.h. Margrét S.
Friðriksdóttir, f. 7.7. 1899 að Mýr-
um í Skriðdal, d. 4.5. 1975. Margrét
fluttist ásamt fjölskyldu sinni til
Akureyrar um áramótin 1951/52
og dvaldi þar hjá dóttur sinni, Að-
alheiði, til dánardægurs 1975.
Hallur og Aðalheiður bjuggu á
Akureyri lengst af í Ásabyggð 2
(frá 1950 til 2001) og ólu þar upp sjö
börn. Þau eru: 1) Sigurbjörn, f.
27.05. 1948, verkfræðingur, kvænt-
ur Ane Thomsen, tækniteiknara, f.
12.3. 1949, og á einn stjúpson, Jens
Kallestrup Sörensen. 2) Margrét, f.
12.8. 1949, doktor í jarðfræði, gift
Kristni Einarssyni, vatnafræðingi,
f. 15.7. 1948. Dætur þeirra eru
Bjarnheiður og Líney Halla. Fyrir
átti Kristinn Baldur Arnvið. 3)
Gunnar, f. 18.10.1950, tölv-
Ég kynntist Halli fyrst þegar við
Hlynur fórum að vera saman um tví-
tugt. Auðvitað vorum við Hlynur ung
og ástfangin, en ég er ekki frá því, að
það hafi haft örlítil áhrif á samdrátt
okkar að ég fékk svona innilegar
móttökur hjá verðandi tengdafor-
eldrunum, Halli og Öllu. Það eru
heilindi í þessari innilegu gestrisni
og umhyggjusemi gagnvart náung-
anum, fallegu návist og einlæga
áhuga á mönnum og málefnum,
nokkuð sem allt einkenndi fas og við-
mót Halls. Það var þá sama hvort
hann ræddi þjóðmálin, skreið um
með barnabörnunum, setti niður
kartöflur eða skenkti í kaffibollann
úti á palli.
Hallur stakk mörgum gullmolun-
um að okkur og börnunum í gegnum
árin og fyrir það er ég honum æv-
inlega þakklát.
Takk fyrir alla góðu samveruna,
Hallur minn.
Kristín.
Ásabyggð 2 var miðpunktur Ak-
ureyrar í barnæsku okkar. Þar
bjuggu Alla föðursystir og Hallur
ásamt börnum sínum og ömmu Mar-
gréti. Þangað fór stórfjölskyldan úr
sveitinni þegar farið var í kaupstað-
arferðir og heimsóknir.
Akureyri var langt frá Mývatns-
sveit á þeim tíma og bæði bílakostur
og vegagerð með þeim hætti að það
var umtalsvert að takast á hendur
ferð þangað. Þess vegna varð dvölin í
Ásabyggð oft lengri en bara til að fá
sér kaffisopa. En það voru ekki allar
ferðir til Akureyrar skemmtiferðir.
Bæði börn og fullorðnir veiktust og
þurftu sjúkrahúsvist á Akureyri um
lengri og skemmri tíma. Þá var Ása-
byggðin opin bæði sjúklingum og að-
standendum og dvölin þar jafnvel
svo vikum skipti. Við í fjölskyldunni
þurftum talsvert á læknisþjónust-
unni að halda; svæsnar botnlanga-
bólgur, kviðslit, handarbrot svo
nokkuð sé nefnt af því sem börnin í
Stuðlum þurftu aðhlynningu við.
Alltaf stóð Ásabyggðin opin og hlýja
og gestrisni þeirra Öllu og Halls ein-
stök. Hallur var mikið ljúfmenni.
Hann hafði sérstaklega hlýja og lág-
væra talrödd og ég minnist þess hve
mér þótti merkilegt þegar einhvern
tíma þurfti að hasta á ærslin í þeirra
börnum þegar leikgleðin við gesta-
börnin stóð sem hæst, að hann
hækkaði varla róminn, en áhrifin
voru ótvíræð.
Hann talaði við okkur krakkana
með sömu virðingu og fullorðið fólk
og spurði með áhuga um hvaðeina
sem á dagana dreif. Minnisstæðast-
ur er Hallur þó með svuntuna þar
sem hann sýslaði í eldhúsi og raulaði
alltaf fyrir munni sér. Á þeim tíma
var ekki algengt að karlmenn sýndu
sig við eldhúsverk og ég man hve
mér þótti hann merkilegur fyrir
þetta. Hann töfraði fram alls kyns
góðgæti og var örugglega langt á
undan sinni samtíð hvað elda-
mennsku varðaði. Þetta var líka allt
svo eðlilegt og þau hjónin samhent í
þessu sem öðru í lífinu.
Í Filippíbréfinu er skrifað: „Verið
ávallt glaðir í Drottni. Ég segi aftur:
Verið glaðir. Ljúflyndi yðar verði
kunnugt öllum mönnum. Drottinn er
í nánd.“ Sú mynd sem Hallur birti
samferðafólki sínu var með þessum
hætti; gleði og ljúflyndi einkenndu
hann.
Við Stuðlasystkin og fjölskyldur
okkar sendum Öllu frænku, öllum
börnunum og fjölskyldum þeirra
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og biðjum Guð að blessa minningu
góðs manns.
Margrét Bóasdóttir.
Kveðja frá Ríkisskattstjóra
Hallur Sigurbjörnsson varði nán-
ast allri starfsævi sinni í þágu al-
mennings sem skattstjóri á Akur-
eyri. Þrátt fyrir erfiðar aðstæður á
stundum naut hann fyllsta trausts í
störfum sínum enda var hann í alla
staði áreiðanlegur og allt sem hann
sagði stóð eins og stafur á bók.
Ásamt skrifstofustjóra sínum til ára-
tuga, Jóni Dalmanni Ármannssyni,
fór hann fyrir samhentu og góðu
starfsliði skattstofunnar á Akureyri
en samstarf þeirra tveggja þótti alla
tíð einstaklega gott og á margan hátt
til fyrirmyndar. Meðal annars var til
þess tekið hvað þeir lögðu mikla
áherslu á að starfsmenn skattstof-
unnar væru vel upplýstir og að þeim
væru kynntar jafnóðum allar nýj-
ungar og breytingar sem lutu að
skattframkvæmd.
Árið 1986 lét Hallur af störfum
sem skattstjóri sökum aldurs en
starfaði engu að síður áfram við
stofnunina í hlutastarfi allt til ársins
1995. Fyrir nýja starfsmenn sem
hófu störf við stofnunina á þeim tíma
var því ómetanlegt að geta notið
áfram þekkingar hans og áratuga
reynslu. Hallur var maður vinnu-
samur en jafnframt vandvirkur,
glöggur, reglusamur og nákvæmur
og einstaklega vel að sér um alla
skattframkvæmd. Hans er minnst
sem góðs yfirmanns en ekki síður
sem góðs félaga sem var höfðingi
heim að sækja og hrókur alls fagn-
aðar, hlýr í framkomu og mjög gam-
ansamur.
Að leiðarlokum er okkur efst í
huga þakklæti fyrir að hafa átt þess
kost að kynnast góðum dreng og að
hafa fengið að njóta starfskrafta
hans og leiðsagnar eins lengi og raun
ber vitni. Eftirlifandi eiginkonu
Halls, Aðalheiði Gunnarsdóttur,
börnum þeirra og barnabörnum og
öðrum aðstandendum sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Óskar Albertsson og
Skúli Eggert Þórðarson.
Hallur föðurbróðir okkar er nú
horfinn til hinstu hvílu. Þessi góði og
gegnheiðarlegi maður var okkur
systkinunum frá Sólgarði afar kær
og við vitum að pabbi mat þennan
uppeldisbróður sinn einnig mikils.
Það var gott að koma til Halls og
Öllu. Þau voru samhent hjón og það
sem við minnumst ekki síst var það
hve góð þau voru hvort við annað.
Svo samofin voru þau í huga okkar
að nafn annars var ekki nefnt nema
hitt fylgdi á eftir og úr varð orðið
Hallur-og-Alla.
Hallur tók mikinn þátt í barna-
uppeldi og heimilishaldi með Öllu en
það var nokkuð sem karlmenn af
hans kynslóð voru ekki endilega van-
ir að gera. Eftir vinnudaginn á skatt-
stofunni sneri hann sér að næsta
verkefni, heimilinu. Í hugann koma
minningar um Hall í eldhúsinu með
svuntu og í hvítri skyrtu með upp-
brettar ermar og sérstakar teygjur
til að halda uppi ermunum. Hann
raulaði gjarna við vinnu sína í eld-
húsinu með Öllu eða þegar þau voru
að dunda í garðinum. Þau spjölluðu
saman um þessi hversdagslegu
smáatriði sem lífið snýst um og Alla
hló oft glettnislega, hún virtist alltaf
í góðu skapi. Börnin voru sjö en oft-
ar en ekki voru fleiri en fjölskyldan
við matborðið, því hjá Halli og Öllu
var bæði húsrúm og hjartarúm. Við
systkinin vorum alltaf velkomin í
Ásabyggðina, til lengri dvalar eða
skemmri. Ásabyggðin var ævin-
týrahús, þar var hægt að fara í felu-
leiki og góðir staðir voru t.d. skons-
an undir stiganum eða uppi á
háalofti. Það var hægt að renna sér
á skíðasleða niður götuna, fara í
sund í Akureyrarlaug eða með
brauð niður að andapolli. Oft voru
ærsl og kæti í Ásabyggðinni í
stórum barnahópi en Hallur hækk-
aði aldrei róminn, talaði fremur lágt
en á hann var alltaf hlustað. Hallur
var góðgjarn maður og talaði aldrei
illa um fólk en ef honum blöskraði
eitthvað, þá sagði hann kannski:
„Óttalegir bjálfar eru þetta,“ en hló
svo góðlátlega á eftir, eins og til að
taka broddinn úr þessum ummæl-
um sínum.
Við systkinin hlökkuðum alltaf til
þegar von var á Halli og Öllu í heim-
sókn til Þórshafnar. Strákunum
þeirra fylgdu oft skemmtileg uppá-
tæki en nærvera þeirra hjóna var
samt svo sterk að þau voru aðal-
atriðið í okkar hugum.
Hallur var maður sem trúlega
hefur verið kominn langt á andlegri
þroskabraut. Innri ró og hæglát
ánægja einkenndi allt hans fas,
hann var nægjusamur og sóttist
ekki eftir efnislegum gæðum.
Með honum hverfur einn af mátt-
arstólpunum frá æsku okkar, um
hann eigum við góðar minningar
sem eru eins og dýrmæt gjöf.
Við vottum Öllu, börnunum,
tengdabörnum og öllum afkomend-
um okkar innilegustu samúð.
Úlfhildur, Líney, Guðlaug
Sigrún, Guðrún Helga, Gylfi,
Birna og Grettir Sigurðarbörn.
Hallur Sigurbjörnsson
✝
Þökkum auðsýnda samúð og kærleika við útför
móður okkar, ömmu og langömmu,
JÓHÖNNU K. JENSDÓTTUR.
Kristinn Jens Kristinsson,
Sigríður Kristinsdóttir,
Bára Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MATTHILDUR ÞÓRHALLSDÓTTIR
húsfreyja í Ártúni,
Grýtubakkahreppi,
lést fimmtudaginn 17. júní á Sjúkrahúsinu á
Akureyri.
Jarðsungið verður frá Laufáskirkju laugardaginn
26. júní kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hennar er bent á
lyflækningadeild 1 Sjúkrahúss Akureyrar.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Sveinn Sigurbjörnsson.
✝
Ástkær frænka okkar,
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Sléttuvegi 11,
Reykjavík,
lést á Landspítala Fossvogi 10. júní.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju 28. júní
kl. 13.00.
Jón Jósefsson,
Anna Guðrún Jósefsdóttir,
Sesselja Ingibjörg Jósefsdóttir,
Jón Ingvar Ragnarsson,
Guðmundur Ragnarsson,
og fjölskyldur.