Fréttablaðið - 06.10.2011, Blaðsíða 50

6. OKTÓBER 2011 FIMMTUDAGUR10 ● Bleika slaufan
Stúlkurnar í hönnunarfyrirtæk-
inu Fær-ID eru aftur komnar af
stað með átaksverkefnið sitt Gott
fyrir gott, sem er bleik slaufa í
formi nammihlaups. Hlaupið er
framleitt af Nóa-Siríus fyrir Fær-
ID og rennur allur ágóði af sölu
vörunnar til Krabbameinsfélags
Íslands.
Bleika slaufan hefur hingað til
einkum verið þekkt sem skart til
styrktar baráttunni gegn krabba-
meinum hjá konum. Í hugmynd
Fær-ID, sem unnin var af Her-
borgu Hörpu Ingvarsdóttur og
Þórunni Hannesdóttur, var mark-
miðið að búa til vöru sem höfðaði
til annars og stærri markhóps en
nælan, og niðurstaðan af þeirra
samstarfi varð bleik nammi slaufa
sem verður til sölu til október-
loka.
Varan kallast Gott fyrir gott.
Það eru fáir á móti því að fá sér
(nammi)gott fyrir gott
(málefni). Gottið er með
ávaxtabragði og er án
litarefna. Litnum á
hlaupinu er náð
fram með lit frá náttúrunnar
hendi úr grænmetis- og ávaxta-
safa, t.d. kirsuberjum. Hver 100
gramma poki er seldur á 500
krónur og eru sölustaðir um allt
land: N1, Háma, Iða, Mál og
menning, Pósturinn, Skelj-
ungur, Debenhams, Sam-
kaup-Strax, Samkaup-
Úrval, Nettó, Kaskó og
Melabúðin.
Fyrirtækjum gefst
einnig kostur á að kaupa
15 gramma poka fyrir við-
skiptavini sína og starfsfólk.
Litlu pokarnir koma í kössum
sem eru eitt kílógramm að
þyngd (um 66 einingar)
og er verðið á þeim
5.000 krónur.
Gott fyrir gottVONIN
Veiztu
að vonin er til
hún vex
inn í dimmu gili
og eigir þú leið
þar um
þá leitaðu
í urðinni
leitaðu
á syllunum
og sjáðu
hvar þau sitja
lítil og veikbyggð
vetrarblómin
lítil og veikbyggð
eins og vonin.
Þuríður Guðmundsdóttir.
Aðeins eitt blóm, 1969.
Sigurður Ingi Bjarnason, gullsmiður hjá Sign í
Hafnarfirði, hannar silfurútgáfu Bleiku
slaufunnar sem Leonard selur í ár til ágóða
fyrir Krabbameinsfélagið.
Ingi sér sjálfur um framleiðsluna þannig
að hvert eintak er einstakt og fjöldinn þar
af leiðandi takmarkaður. Slaufan verður að-
eins seld í verslunum Leonard í Kringlunni,
Smáralind, Lækjargötu og Leifsstöð.
Ingi í Sign segist hafa haft í huga að
slaufan gæti nýst við sem flest tækifæri
jafnframt því að vekja athygli á góðu
málefni. Á slaufunni eru fimm bleikir
steinar. „Þeir eiga að vera tákn vonar-
innar um fimm einkennalaus ár, sem
oft er miðað við þegar rætt er um að
læknast af sjúkdómnum,“ segir Ingi. „Hrjúf áferð
slaufunnar, þar sem kalt mætir heitu, er auk þess að kallast
á við íslenska náttúru og aðstæður, skírskotun í þá erfiðleika,
óvissu, sorg og auðvitað gleði, sem lífið getur boðið upp á.“
Leonard mun einnig selja sérstaka útgáfu af bleikum leður-
armböndum frá Sif Jakbos, til ágóða fyrir Krabbameinsfélagið.
Handgerð silfurslaufa
úr Hafnarfirði
Ingi í Sign vinnur að gerð bleiku silfurslaufunnar.
É g þurfti auðvitað að læra að lifa með þessu en það var samt líf og meira en
margir höfðu fengið. Ég gat verið
óendan lega þakklát fyrir það. Af
því að ég lenti síðar í þessu emb-
ætti þá vita þetta allir og þá verð
ég einhvers konar fyrirmynd á
þessu sviði, hef ég orðið vör við.
Margar konur segjast hafa hugs-
að til mín þegar þær fóru í upp-
skurð, ég hafi lifað þetta af, gegnt
mínum störfum og lifað mínu lífi.
Það hafi gefið þeim kraft til að
takast á við þessa baráttu, því
glíma við svona sjúkdóm er allt-
af mikil barátta. Krabbamein var
mikið feimnismál á þeim tíma
sem ég gekk í gegnum þetta. Það
hefur breyst alveg gífurlega og
mörg félög starfandi sem styðja
konur sem lenda í þessum hremm-
ingum og vinna frábært starf.
Andlega hliðin er svo mikilvæg,
að missa ekki móðinn en halda
sönsum, varðveita lífskraftinn
hið innra með sér,“ segir Vigdís.
„Meðal þess sem ég lærði af
öllu þessu ferli er að það á allt-
af að tala um sjúkdóma. Aldrei
að bera sig svo vel að maður tali
ekki um þá. Það er líka mikilvægt
að gera sér grein fyrir því að það
tekur tíma að sætta sig við hlut-
ina. Þú verður að sættast við það
sem þú færð ekki breytt en það
getur tekið tíma. Hjá mér var
þetta alltaf í bakþankanum fyrstu
árin. Ég gat aldrei alveg lokað á
þá hugsun að ég væri með krabba-
mein. Og líklega hef ég alla tíð
síðan verið meira eða minna
merkt af þessu. Að sjálfsögðu.
Þess vegna hefur mér alltaf fund-
ist það skylda mín að styðja þetta
málefni og hjálpa eins og ég hef
getað. Öðrum konum er mikill
styrkur að því að vita að við erum
margar sem höfum komist í gegn-
um þetta. Ég get heldur ekki neit-
að því að þessi lífsreynsla styrkti
mig andlega. Ég varð að vera
sterk til þess að fara í gegnum
þetta og naut þess síðar.“
Lífsreynslan styrkti mig
● Vigdís Finnbogadóttir greindist með brjóstakrabbamein árið 1977. Í bókinni Vigdís
– kona verður forseti, sem kom út fyrir tveimur árum, segir hún frá því hvernig hún
uppgötvaði meinið og fór í skurðaðgerð. Síðan segir hún:
Vigdís Finnbogadóttir fær hér afhenta Bleiku slaufuna. Vigdís greindist sjálf með brjóstakrabbamein árið 1977. MYND/VALLI