Morgunblaðið - 19.11.2010, Qupperneq 29

við banabeð þinn með fjölskyldunni
voru sorglegar en samt yndislegar.
Við lásum upp úr æviminningum,
rifjuðum upp gamlar sögur, hlóg-
um, grétum, féllumst í faðma, grét-
um og hlógum aftur. Á endanum
vissum við öll og þú líka að þú værir
að fara og við náðum að kveðja þig
og segja þér hversu mikið við elsk-
um þig.
Elsku afi Ragnar, kysstu ömmu
Dúfu frá okkur og við skulum passa
upp á Jónu Björk.
Aðalbjörg og fjölskyldur.
Góður vinur og granni Ragnar
Björnsson er genginn. Liðið er frið-
sælt kvöld hans löngu farsælu ævi.
Ragnar fæddist í Veturhúsum,
lágreistum torfbæ á Jökuldalsheiði,
Eftir fjögur ár í Heiðinni flutti fjöl-
skyldan til Vopnafjarðar. Þar sleit
Ragnar barnsskónum. Ungur
kvæntist hann Aðalbjörgu Ingólfs-
dóttur. Þau settust að í Hafnarfirði.
Ragnar stundaði sjó í fyrstu á
minni bátum, hafði á hendi elda-
mennsku um borð. Seinni hluta sjó-
mennskunnar var hann matsveinn
á fraktskipum. Kominn í land mat-
reiddi hann á Hrafnistu í Hafnar-
firði. Eftir það var hann um skeið
gangavörður í Víðistaðaskóla, elsk-
aður og virtur jafnt af nemendum
sem öðru starfsfólki.
Fjölskylda Ragnars og Dúu óx
og þrengsli einnig en þau eignuðust
sjö börn. Þau leystu húsnæðisvand-
ann, sem var almennt þjóðfélags-
verkefni eftirstríðsáranna, og
byggðu tveggja hæða steinhús við
Hringbraut. Ragnar var mikið á sjó
svo að heimilið varð, eins og dæmi-
gert er fyrir sjávarpláss, kennt við
húsmóðurina. Elsti sonurinn, jafn-
aldri minn og vinur Gunnar Ingi
Ragnarsson, gekk til dæmis undir
nafninu Gunni Dúu.
Næsta hús við Hringbrautina
byggði Einar múrari Sigurðsson
frá Ertu. Hús sín byggðu menn þá
að meira eða minna leyti eigin
hendi. Vinnuskipti og samhjálp
ríktu meðal frumbyggjanna í Holt-
inu sem voru að bjarga sér og sín-
um og lögðu með því sitt fram til
þess að auðga samfélagið.
Lítil saga lýsir þessum uppbygg-
ingarárum. Á unaðsblíðu vorkvöldi
stóð Einar í Ertu framan við húsið
sitt og horfði til hafs. Þá birtist
Ragnar með sitt arnfráa svipmót,
snarast til Einars, stundum kallað-
ur spámaðurinn, og spyr: „Hvað
ertu núna að spá? “ Einar: „Í svona
kyrrð spáir maður ekki, maður er
bara“ og „hvernig gengur að hlaða
og pússa innveggina?“ Ragnar:
„Það tekur í bakið að hræra allan
múrinn á höndum.“ Einar: „Viltu
ekki fá eina af vinnukonunum mín-
um lánaða?“ Það kallaði hann
steypuhrærivélarnar þrjár sem
stóðu við húsið. Saman horfðu
grannarnir á sólina síga í Snæfells-
jökul.
Það er ekki þessari kynslóð að
kenna hvernig nú er komið fjárhag
Íslendinga sem pappírsspjátrungar
hafa dregið niður í svaðið.
Ragnar missti Aðalbjörgu konu
sína 1980. Þá var honum huggun
harmi gegn að börnin voru öll vaxin
úr grasi og komin til mennta en á
gildi menntunar lögðu þau hjón
ríka áherslu í uppeldinu.
Söngmaður var Ragnar góður og
söng með karlakórnum Þröstum í
mörg ár. Seinustu árin stundaði
hann hestamennsku og hélt þrjá
gæðinga.
Árið 1988 hóf hann sambúð með
Jónu Ásgeirsdóttur og bjuggu þau
saman þar til yfir lauk. Jóna lifir
mann sinn.
Ragnar var verðugur fulltrúi
kynslóðar sem reif Ísland upp úr
örbirgð og umkomuleysi. Hans
kynslóð tók aðeins gildan áþreifan-
legan fisk upp úr sjó og Guð á
himnum. Ég tek undir við Þorstein
Valdimarsson, æskuvin Ragnars,
sem orti til hans þessa vísu:
Heiðin með sín hrundu sel
henni gleymir enginn.
Heiman bjó hún virktar vel
Veturhúsadrenginn.
Blessuð sé minning Ragnars
Björnssonar.
Sigurþór Aðalsteinsson.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. NÓVEMBER 2010
✝ Hugrún SelmaHermannsdóttir
fæddist á Þórshöfn 3.
janúar 1940. Hún lést
á Borgarspítalanum
14. nóvember 2010.
Hugrún var dóttir
hjónana Hermanns
Þorvaldssonar, f. í
Akurseli í Öxarfirði
10. jan. 1916, d. 12.
maí 1984, og Krist-
bjargar Önnu Niku-
lásdóttur, f. Á Núpi í
Öxarfirði 21. ágúst
1918, d. 29. okt. 2009.
Föðurforeldrar voru Þorvaldur
Magnús Pálsson, f. á Sandi í Aðaldal
23. jan 1882, d. 17. mars 1969, og
Ástríður Vigfúsdóttir, f. á Svalbarði
í Þistilfirði 27. apríl 1893, d. 2. júní
1978. Móðurforeldrar voru Nikulás
Vigfússon, f. á Núpi í Öxarfirði 12.
apr. 1858, d. 17. nóv. 1905, og Sig-
rún Tryggvadóttir, f. á Syðribakka í
Kelduhverfi 13. des. 1890, d. 1. maí
1926. Systkini Hugrúnar eru Jón
Hermannsson, f. 24. nóv. 1940, d.
20. des. 1999, og Ástríður Helen
Hermannsdóttir, f. 4. apríl 1955.
Eftirlifandi maki Hugrúnar er
Friðrik Björnsson, f. 1. maí 1943,
sonur hjónanna Björns Friðriks-
sonar, f. 2.sept. 1918, d. 27. mars
2001, og Hlaðgerðar Oddgeirs-
dóttur, f. 22. jan 1921. Börn Hug-
rúnar og Friðriks eru: Anna, f. 6.
maí 1964, maki Sverrir Valsson, f.
22. nóv. 1957 (skilin).
Börn Önnu og Sverr-
is eru: Friðrik Valur,
f. 17. maí 1995, og
Hugrún Hildur, f. 9.
júní 1996. Björn, f. 9.
okt. 1965, maki
Svava Dögg Gunn-
arsdóttir, f. 26. nóv.
1967. Börn Björns og
Svövu eru Friðrik, f.
22. maí 1990, Brimir,
f. 14. feb. 1995,
Burkni, f. 26. nóv.
2001, og Dagný Rós,
f. 22. sept. 2004. Her-
mann, f. 3. feb. 1967. Þorvaldur
Freyr, f. 15. júlí 1979, maki Jó-
hanna Vilhjálmsdóttir f. 11. mars
1986.
Hugrún ólst upp hjá foreldrum
sínum á Þórshöfn og bjó þar þang-
að til hún hóf búskap á Raufarhöfn
árið 1963 með eftirlifandi manni
sínum Friðriki, þar sem hún bjó til
dauðadags. Eftir nám í grunnskól-
anum á Þórshöfn fór hún einn vet-
ur í nám að Framhaldsskólanum á
Laugum í Reykjadal. Hugrún starf-
aði lengst af hjá Fiskiðju Rauf-
arhafnar við fiskvinnslustörf, einn-
ig starfaði hún við verslunarstörf
og sem baðvörður í sundlaug Rauf-
arhafnar.
Útför Hugrúnar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, föstudaginn
19. nóvember 2010, og hefst at-
höfnin kl. 15.
Duglegur fjörkálfur, sterkur og
kraftmikill, var allt í einu kominn á
æskuheimili mitt, sem hét Röðull og
var á Raufarhöfn. Hún var kölluð
Dúlla. Hún var víst kærastan hans
Fía, elsta bróður míns. Þau komu
alltaf hlaupandi úr síldarvinnunni
heim í hádeginu, hámuðu í sig matinn
og hentust svo niður í herbergi og
læstu sig þar inni til að eiga kærustu-
parsstund. Þetta gerðu þau líka eftir
kvöldmatinn. Þau voru víst svona
skotin hvort í öðru. Öll athyglin hans
Fía bróður míns fór í þessa stelpu.
Hann leit varla á okkur hin. Hann, já
hann, sem var vanur að stríða mér
þegar ég var upptekinn með báðar
hendurnar á harmonikkunni. Taka
leðurjakkann minn eða nýburstaða
skóna mína og hlaupa í því út í kvöld-
ið. Núna var hann upptekinn. Þetta
sumar er mér ógleymanlegt fyrir það
að fylgjast með því hvernig ástfangið
fólk hegðar sér. Inn á þetta stóra
heimili grallara, með fjórum
strákum, fjórum stelpum og foreldr-
um þeirra var Dúlla nú komin. Hún
kunni greinilega vel við sig og ég
sættist fljótt við þessa fjörmiklu
stelpu og fannst hún bara góð viðbót
við heimilið okkar. Enda hló hún svo
hvellandi hátt og skemmtilega. Auk
þess var augljóst hve sterka og for-
vitnilega persónu hún hafði að
geyma. Þessi persóna reyndist Frið-
riki bróður mínum góður lífsföru-
nautur. Með dugnaði byggðu þau sér
gott hús á Raufarhöfn. Inni í þessu
húsi varð svo til fallegt heimili. Ekki
bara vegna innanstokksmuna, heldur
vegna þess heimilisanda, sem þar
ríkti. Þess vegna var svo notalegt að
koma og spjalla um lífið. Fjögur börn
þeirra bjuggu líka til mikið fjör á
heimilinu. Hugrún Selma var alltaf
að. Baka, þurrka, skrúbba, skúra og
bóna. Þó að við værum að tala saman
gat hún verið að elda mat eða að um-
potta blómum. Hún hækkaði bara
róminn ef hún labbaði í næsta her-
bergi í miðri setningu, alveg tilgerð-
arlaust en ég sat áfram í eldhúsinu,
drakk mitt kaffi og tók undir. Þetta
var allt svo eðlilegt. Hún var alltaf að
hugsa um heimilið. Ef hún fór í
göngutúr þurfti hún helst að tína ber
í leiðinni eða finna gróður í garðinn
sinn. Þegar ég kynntist svo foreldr-
um Dúllu og systkinum á Þórshöfn
mætti mér sama hlýja viðmótið og
dugnaðurinn. Oft kom ég við hjá
Önnu og Hermanni á Þórshöfn og
naut gestrisni þeirra. Nú í seinni tíð
gleymdum við Dúlla okkur oft í
löngum símtölum milli Raufarhafnar
og Reykjavíkur, enda hafði hún
skemmtilegar skoðanir á öllu því sem
lífinu viðkemur. Með eðlilegri heil-
brigðri hugsun, sem ég ber virðingu
fyrir. Eftir nokkuð langvarandi veik-
indi en snöggan endi kvaddi Dúlla
jarðvist sína að morgni 14. nóvember
síðastliðinn. Elsku Friðrik bróðir,
Anna, Binni, Hermann og Þorvaldur
Freyr, fjölskyldur og ættingjar allir.
Ég votta ykkur mína innilegustu
samúð og bið okkur öll að minnast
Dúllu fyrir allt það skemmtilega og
góða sem hún gaf okkur í lífshlaupi
sínu.
Skjöldur Vatnar.
Hugrún Selma
Hermannsdóttir
✝
Ástkær móðir mín,
GUÐNÝ SIGURÐARDÓTTIR,
Heiðarvegi 7,
Reyðarfirði,
sem lést miðvikudaginn 10. nóvember, verður
jarðsungin frá Reyðarfjarðarkirkju laugardaginn
20. nóvember kl. 14.00.
Jóhanna Karlsdóttir.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
JÓNS ÓSKARS GUNNARSSONAR,
Borgarholtsbraut 47,
Kópavogi.
Sigríður Stefánsdóttir,
Svanhvít Jónsdóttir, Ólafur Garðar Þórðarson,
Stefanía Lóa Jónsdóttir, Óttar Birgir Ellingsen,
Guðrún Erla Jónsdóttir, Ingólfur R. Björnsson,
Hafdís Jónsdóttir, Guðmundur Stefánsson,
Sigríður Ósk Jónsdóttir, Júlíus Skúlason,
afabörn og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát ástkærs eiginmanns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
EINARS ÓLAFSSONAR
skipstjóra frá Súgandafirði.
Ragnheiður Sörladóttir,
Álfheiður Einarsdóttir, Odd Stefán Þórisson,
Kristín Einarsdóttir, Sigurður Kristjánsson,
Ólafur Friðbert Einarsson, Henný Ása Ásmundsdóttir,
barnabörn og langafabarn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
og afi,
OLGEIR GOTTLIEBSSON
fyrrv. hitaveitustjóri,
Túngötu 1,
Ólafsfirði,
lést þriðjudaginn 9. nóvember.
Útför hans fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju laugar-
daginn 20. nóvember kl. 14.00.
Unnur Lovísa Friðriksdóttir,
Friðrik G. Olgeirsson, Guðrún Þorsteinsdóttir,
Sigríður Olgeirsdóttir, Björn Gunnarsson,
Snorri Þ. Olgeirsson, Rósa Einarsdóttir
og barnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
BJÖRN MAGNÚSSON,
Urðarbraut 16,
Blönduósi,
lést á Heilbrigðisstofnuninni Blönduósi laugardag-
inn 13. nóvember.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugardaginn
20. nóvember kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim sem
vilja minnast hans er bent á líknarfélög.
Ingunn Lilja Hjaltadóttir,
Anna Lilja Björnsdóttir, Ásgeir Vilhelm Bragason,
Magnús Jóhann Björnsson, Signý Gunnlaugsdóttir,
Ingunn María Björnsdóttir, Sighvatur Smári Steindórsson
og barnabörn.
✝
Amma okkar, langamma og langalangamma,
HELGA SKAFTFELD
frá Blómsturvöllum í Garði,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju í dag,
19. nóvember, kl. 13.00.
Agnar Sigurbjörnsson, Jórunn Valsdóttir,
Páll Sigurbjörnsson,
Helgi Þór Sigurbjörnsson, Árdís Hrönn Jónsdóttir,
langömmubörn og langalangömmubörn.
Morgunblaðið birtir minningargrein-
ar endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt á
reitinn Senda inn efni á forsíðu mbl.is
og viðeigandi efnisliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar