Birtingur - 01.04.1955, Blaðsíða 4
Steinn Steinarr
svarar spurningum um
ljóð ungra skálda
Finnst þér þetta safn vera gott eða slæmt
sýnishorn af ljóðagerð yngstu skáldanna á Is-
landi?
Ég held að það sé nokkuð gott, enda er
Magnús Ásgeirsson allra manna líklegastur til
að inna siíkt verk vel af hendi.
Sýnist þér eftir lestur bókarinnar að íslenzk
Ijóð'list sé á hnignunarskeiði?
Það held ég ekki, en fljótt á iitið sýnist
mér ekki bóla þar á mörgum stórmennum.
Enginn Matthías er þar og ekki heldur Einar
Ben., eins og gamla fólkið segir. En hvað um
það, þetta er sjálfsagt það sem koma skal, og
þegar til kastanna kemur er maður víst ekki
fyllilega dómbær um þá hluti sem standa svo
nálægt manni sjálfum í tíma og rúmi.
Álítur þú að skáld, sem vikið hafa að
nokkru eða öllu frá stuðlum, höfuðstöfum og
rími, hafi tekið' skakka stefnu?
Ég held að það sé aukaatriði hvort Ijóð er
rímað eða órímað. Enginn verður skáld fyrir
það eitt að sleppa stuðlum, höfuðstöfum og
endarími, á sama hátt og enginn verður skáld
fyrir rímið eitt saman. Þetta eru að vísu göm-
nl og viðurkennd sannindi, en þó held ég að
Urn jól í vetur kom út Arbók skálda, sýnishorn af
því hvernig yngstu skáldin yrkja á lslandi nú á dógum.
Okkur langaði mjög til að fá umsógn einhvers sem vit
hefur á um bók þessa. Okkur datt þá það snjallrœði í
hug að hitta að máli Stein skáld Steinarr og spyrja
hann nokkurra spurninga um skáldskapinn i þessari bók.
Honum treystum við til að láta allt flakka sem honum
byggi t hug, hvort sem það væri okkur til hnjóðs eða
lofs. Þá fýsti okkur og að fá að heyra álit hans á þró-
un Ijóðagerðar á Islandi nú síðustu árin, t. d. eins og
hún speglast í árbókinni. Þess vegna kom ég að máli
við Stein. Hann tók mér alúðlega eins og hans var von
og vísa og var undireins fús til að gera okkur þennan
greiða. Er nú ekki að orðlengja það nema ég lagði fyrir
hann spurningar og hann svaraði af mikilli hreinskilni.
Hér er sem sé um spurningar og svór að rœða, en ekki
eiginlegt samtal. Hann spyr aldrei. Hann svarar. Eg
mótmœli aldrei, þó að ég sé á öðru máli. Ég spyr ein-
ungis. Auðvitað hljóta margir að vera ósammála Stcini,
En hann þykist ekki heldur vera neinn dómari. Hann
segir einungis álit sitt og það verðum við að hafa.
Jón Óskar.
sumir höfundar þessarar bókar mættu taka
það til nýrrar athugunar. Afturámóti hefur
mér ævinlega íundizt ljóðformið krefjast sér-
staks máls eða orðbragðs eða hvað það nú
heitir, táknræns, konsentreraðs, „upphafins“
máls. Einkum og sér í lagi hið svo kallaða
2