Húsfreyjan - 01.04.1964, Blaðsíða 17

þær ekki eins vel, hafið því minna í þeim,
sé um mjög óhreinan þvott að ræða.
Hve mikið þvottaefni þarf að nota?
Það er bæði komið undir því, hvernig vél-
arnar eru byggðar, hve mikið vatn er í
þeim, hve mikið af þvotti og hve óhreinn,
hversu mikið þarf af hverju þvottaefni í
hvert sinn. Reynið að finna rétta skammt-
inn og hafið froðumyndunina til hliðsjón-
ar. Sé notað of lítið af þvottaefni getur
komið fram það sem kallað er sápulús á
þvottinn þ.e.a.s. dökkar óhreinindaagnir
setjast á þvottinn. I sjálfvirkar vélar og
tunnuvélar er bezt að nota þvottaefni,
sem freyðir tiltölulega lítið miðað við
hreinsihæfni. Notið slíkt efni þó með
varúð, þar eð sum þeirra hafa þótt slíta
þvottinum talsvert eða fara illa með hann.
Væntanlegt er á markaðinn innan skamms
þess konar þvottaefni frá íslenzkum fram-
leiðendum. f nýkomnum skýrslum af
rannsóknum á þvottaefnum er talið, að
bezt reynist að nota „syntetiskt" (sápu-
laust) þvottaefni eða ,,sulfo“ í forþvott-
inn og venjulegt sápuþvottaefni í seinni-
þvottinn. Mörg þvóttaefni, sem nú eru á
markaði, eru blöndur af báðum þessum
gerðum. Þar sem oft er erfitt að fá vitn-
eskju um, hvers konar þvottaefni er um
að ræða í hverju tilfelli, getur verið æski-
legt að nota ekki alltaf sama efnið, heldur
skipta um af og til, en þó ekki við hvern
þvott. Ein tegund virðist vinna bug á
þessum óhreinindum, önnur kannske bet-
ur á hinum o.s.frv. Sum óhreinindi eru
erfið viðfangs og láta kannske ekki undan
neinu þvottaefni. T.d. má nefna húðfitu
og snyrtikrem > ýmiss konar, sem vilja
setjast í nærföt og rúmfatnað. Leggið þá
þvottinn í vatn sem í er 1 dl salt og 1 dl
íbleytiefni (t.d. sódi) í hverjum 10 I og
þvoið forþvott í þessari upplausn. Séu vín-
blettir, kaffi-, kakó- eða ávaxtablettir svo
slæmir að þeir fari ekki við þvottinn þarf
stundum bleikivatn á þá. Oft er gott að ná
þessum blettum með því að bera í þá glyc-
erin, áður en þvotturinn hefst, láta það
liggja á um stund svo að glycerinið leysi
upp blettinn, en þvo síðan stykkið (dúka
eða annað) á venjulegan hátt. Sé þörf á
bleikingu er bezt að gera það um leið og
skolað er. Skolið sápuvatnið vel úr, áður
en lagt er í klórbleikivatn, þá er síður
hætt á að það skemmi þvottinn. Notið
helzt tréker eða plastfat til að leggja í
klór, þar sem málmar og glerhúð skemm-
ast af bleikivatninu. Látið aldrei blævatn
í þvottavél, það getur skemmt vélina, og
einnig þvottinn, ekki heldur í baðkerið,
þar sem glerhúðin eyðileggst við það Haf-
ið bleikivatnið kalt eða ylvolgt og látið
ekki liggja í því nema 1—2 klst (aldrei
lengur en 4 klst). Sé hitastigið um 50°C,
nægir að láta liggja í því í nokkrar mín.
Skolið vandlega úr hreinu vatni á eftir, og
jafnvel er gott að setja örlítið salmíak eða
fixersalt í næst-síðasta skolvatnið (1
matsk. í 10 1 vatns) til að eyða klórlykt-
inni og upphefja bleikiverkanirnar.
Notið aldrei bleikivatn jafnframt
þvottaefni og ekki í suðuvatnið. Notið
ætíð svo vægt bleikivatn sem mögulegt
er. Notið ekki bleikivatn á bómull, sem
ekki þarf að strjúka, það eyðileggur hana.
Forðist að nota bleikivatn á „hin nýju
vefjarefni" eða gerviefni, það getur eyði-
lagt þau. Nælon þolir yfirleitt ekki klór,
og stundum verða nælonskyrtur gular á
lit, séu þær lagðar í klór.
Notið klórbleikiefni eingöngu á venju-
leg hvít bómullarefni. Með góðum þvotta-
vélum og réttri notkun þvottaefna er alls
ekki þörf á að bleikja hvítan þvott að
staðaldri.
Heimildir: Rád och Rön, J 1963 og 3 1964.
Rád og Resultater 2 1964, F-rapporten 1 1963.
15
HÚ9PREYJAN