Húsfreyjan - 01.04.1964, Blaðsíða 28

Blöð úr gömlum
sjónabókum. Tvö
blöð úr Þjms. Þ. Th.
116, bl. 44 og 49, og
hluti af blaði úr
Þjms. 1105. Efri
blöðin eru dregin
upp í litum.
Ljósm.:
Gísli Gestsson.
Nútíma konur munu fáar treysta sér
til að sauma stór klæði þakin augnsaumi,
en smádúkur eða sessa, með auðum
grunni, er ólíkt viðráðanlegra verkefni,
og eru munstur þau, sem birtast í sjóna-
bókinni að þessu sinni, einkum valin með
þetta fyrir augum. Eitt munstrið, efst til
vinstri á uppdrættinum, er sýnt hér saum-
að með bómullargarni (svonefndu vef-
garni) í lítinn hördúk, en sama munstur,
saumað í ferning af ca. 45—50 sm breið-
um ullarjafa, yrði nálægt því jafnstþrt á
fletinum hlutfallslega. Þetta munstur er
úr gamalli, íslenzkri sjónabók, ef til vill
frá 17. öld (Þjms. 1105). í sömu bók er
einnig að finna, á lausu blaði, uppdráttar-
hluti sá, sem munstrið efst til hægri er
gert eftir (sjá meðfylgjandi mynd af
blöðum úr gömlum sjónabókum).
Munstrin tvö fyrir neðan eru gerð eftir
uppdráttum á blöðum úr sjónabók frá lok-
um 18. eða byrjun 19. aldar (Þjms. Þ.
Th. 116), sem virðast hafa verið ætlaðir
í hnakksessuborð, e.t.v. augnsaumuð eða
flosuð (sjá mynd). Siðara munstrið, átt-
hyrndi ramminn með laufabekknum, færi
sérlega vel í lítinn dúk. Neðst til hægri
er bekkur gerður eftir rammanum fyrir
ofan, en svo sem augljóst er, er þar um
sama uppdrátt að ræða og á bekknum til
vinstri, sem dreginn er eftir fléttusaums-
ábreiðu frá um 1700, ,,Riddarateppinu“
svonefnda (Þjms. 800). E. E. G.
26
HÚSFBBYJAN