Vera - 01.10.1987, Page 3

Vera - 01.10.1987, Page 3
VERA „bréf” Hótel Vík Reykjavík Svar til Ólafs Mixa „Þetta er orðið lengra mál en ætlunin var. Ástæðan er fyrst og fremst hin tilfinn- ingahlaðna afstaða VERU til einhvers óút- skýrðs fyrirbæris sem nefnist einkavæð- ing eða einkaeign með hverri skrattinn er málaður upp á alla veggi ogm.a. hefur sett stofnun mína í neikvætt Ijós í ógrundaðri staðhæfingargleði." (Tilvitnun i bréf Ólafs Mixa í siðasta tbl. af VERU). Kaldlyndi — tilfinningasemi. Fá hugtök eru körlum jafn hugleikinn og þessi tvö til að lýsa afstöðu kvenna til pólitískra mála. Þ.e.a.s. afstöðu sem er ekki sú sama og þeirra eigin sem byggir að sjálfsögðu á rökhyggju og kaldri skynsemi. Furðulegt hvað ofgnótt íslenskrar tungu getur verið fjarri sumum karlmönnum á erfiðum stundum. Annars átti hugtakanotkun íslenskra karlmanna ekki að verða innihaldið í því til- skrifi sem hér fer á eftir heldur ólík afstaða okkar og Ólafs Mixa til sama málsins, þ.e. einkavæðingar og Fleilsugæslunnar í Álftamýri 5 sem telja má afsprengi hennar. Áður en lengra er haldið skal tekið fram lesendum til glöggvunnar að Fleilsugæsl- an í Álftamýri 5 er fyrirtæki í eign Ólafs og fjögurra annarra lækna sem borgin hefur nýverið gert samning við. Það væri hægt að skrifa gríðalega langt mál um bréf Ólafs í síðasta tbl. VERU en við verðum að sitja á okkur. Við verðum að einskoröa okkur viö að bæta við þann hálf- sannleik sem Ólafur ber á borð fyrir les- endur VERU. Þannig að sú mynd sem þeir fá af málinu verði heilli. 1) í bréfinu tekur Ólfur sjálfviljungur að sér að hvítþvo meirihluta borgarstjórnar af þeirri sök að hafa staðið sig illa í uppbygg- ingu borgarstjórnar af þeirri sök að hafa staðið sig illa í uppbyggingu heilsugæslu- stöðva í Reykjavík. Veltir hann ábyrgð og sök yfir á ríkisvaldið. Vissulega á borgin rnikiö undir fjárframlögum frá rikinu i heil- brigðismálum sem og öðrum málaflokk- um, og þau framlög koma oft seint og illa. Það hefur hins vegar aldrei verið gott veganesti í samningum við ríkið að vita ekki í hvorn fótinn maður ætlar að stíga. í Reykjavík gilda önnur lög um heilbrigðis- Þjónustu utan sjúkrahúsa en á því sem næst öllu landinu m.a. vegna þess, að nú- verandi meirihluti borgarstjórnar hefur ár- lega beðið um að gildistökunni yrði frestað tímabundið í Reykjavík. Með öðrum orð- urn, heilsugæslukerfiö hefur enn ekki verið tekið upp í Reykjavík. Allt þetta veit Ólafur jafn vel og við. Ástæðurnar fyrir þessum frestunum eru margvíslegar en ein sú veigamesta er áhugi ákveðinna manna í Sjálfstæðisflokknum á nýjum rekstrarformum í heilsugæslu — formum sem eiga meira skylt með einkarekstri en opinberum. Einmitt í þessu Ijósi er reynsla sem fæst af Heilsugæslunni í Álftamýri ákaflega mikilvæg fyrir sjálfstæðismenn. En meðan sjálfstæðismenn velkjast með heilsugæslukerfið í Reykjavík inni í stjórn- skipuðum nefndum og fyrir ráðherrum og þingmönnum, fórna þeir pólitískri sam- stöðu í borgarstjórn um kerfisbreytingu og ákveðnari kröfugerð gagnvart ríkisvald- inu. Hálfvelgjan er þeirra stærsta sök. 2) Ólafur eyðir löngu máli í kostnað og fer ótrúlegar krókaleiðir til að komast að þeirri niðurstöðu að borgarsjóður þurfi að- eins að greiða ,,225 þúsund kall á mánuði og engan stofnkostnað” til að eignast aðild að fullbúinni heilsugæslustöð sem þjóni um 8000 manna hverfi. Ber hann þetta saman við 5—6 milljón króna stofn- kostnað borgarinnar af heilsugæslustöð- inni í Drápuhlíð og 4.85 milljón króna rekstrarkostnað á þessu ári af stöðinni í Asparfelli. Heildarkostnaður við einstakar stofnan- ir í heilbrigðiskerfinu og kostnaðarskipting ríkis og sveitarfélaga er flóknara mál en svo að því verði gerð einhver skil hér. Það verður hins vegar að segjast eins og er að talnaleikur Ólafs sem á endanum færir borginni heilsugæslustöð nánast á silfur- fati, jaðrar við ósvifni. í fyrsta lagi þá gerði borgin samning við Heilsugæsluna í Álftamýri sem hefur það í för með sér að borgin þarf að greiða lækn- unum þar kr. 100 þúsund á mánuði fyrir aðstöðu, kr. 20 þúsund fyrir bifreiðakostn- að starfsmanna og kr. 165 þúsund í launa- kostnað. Samtals eru þetta kr. 285 þúsund á mánuði. Með rétti má segja að borgin fái hluta af þessu endurgreiddan frá Sjúkra- samlagi og ríki eða sem nemur % af launa- kostnaðinum. í öðru lagi greiðir borgin til Sjúkrasam- lagsins og vegna júnímánaöar sl. greiddi Sjúkrasamlagið 1.2 milljónir til Heilsu- gæslunnar í Álftamýri þ.e.a.s. til þeirra 5 lækna sem þar starfa. Þar af voru um 800 þúsund vegna launa og reksturs stofu. Hlutur borgarinnar í Sjúkrasamlaginu er nú 32.4% þannig að hlutdeild borgarinnar í þessari greiðslu var um 260 þúsund krón- ur. Ef þessar greiðslur borgarinnar, hvort sem þær koma beint frá borgarsjóð eða gegnum Sjúkrasamlagið, eru lagðar sam- an kemur í Ijós að kostnaður borgarinnar er ekki 225 þúsund kall á mánuði, eins og Ólafur segir, heldur 435 þúsund kall. Þarna skakkar nokkru. Á ári er kostnaður borgarinnar af heilsugæslunni í Álftamýri því um 5.2 milljónir króna þ.e. ef mið er tekið af greiðslum vegna júnimánaðar. Til samanburðar getum við svo tekið heilsu- gæslustöðina í Asparfelli sem áætlað er að kosti borgina um 4.85 milljónir króna á þessu ári, eins og Ólafur benti sjálfur á. Sú stöð þjónar nú þegar um 8000 hverfis- búum í Breiðholti. Eftir stendur að Heilsu- gæslan í Álftamýri er borginni dýrari. 3) Kostnaðarreikninga sína byggði Ólaf- ur m.a. á þeim útreikningi sínum aö hver heimilislæknir kostaði borgina ekki nema 25 þúsund krónur í gegnum Sjúkrasam- lagið. Hvaðan sú tala er fengin vitum við ekki en hún er undarlega lág í Ijósi þess að samkvæmt kjarasamningi við heimilis- lækna fær hver læknir með 1750 samlags- númereðafleirikr. 154þúsundtil 162 þús- und á mánuði frá Sjúkrasamlaginu í laun og allan rekstrarkostnað stofu. Þar fyrir utan eru svo sjúkrasamlags greiðslur fyrir hvert viðvik læknis sem eru lágmark 145 kr. við heimsókn hvers sjúklings. Ef borgin greiðir sín 32.4% þá dygði ekki minna en að tvöfalda 25 þúsund kallinn til að hann nálgist raunveruleikann. 4) Meðferð VERU á hugtökunum einka- rekstur og einkavæðing fer fyrir brjóstið á Ólafi og virðist hann telja að því aðeins geti verið um einkarekstur að ræða að opin- berir aðilar komi þar hvergi nærri. Svo er þó alls ekki. Einkafyrirtæki hættir ekki að vera einkafyrirtæki þó að eini viðskiptavin- ur þess sé ríkið eða annar opinber aöili. Ef stjórnvöld ákveða að bjóða út heilsugæsl- una þá er verktakafyrirtækið (heilsu- gæsluhópurinn) einkafyrirtæki þó svo að opinberir aðilar greiði þeim fyrir verkið, með einum eða öðrum hætti. Milli þeirra og hinna opinberu aðila eru ósköp venju- TIL ÁSKRIFENDA VERU! Vegna þess að þrjú síðustu tölublöð Veru (þar með talið þetta) hafa verið stærri og um leið efnismeiri en venju- lega, sendum viö með þessu blaði gíró- seðil fyrir ákrift að upphæð kr. 500,-. Við vonum að áskrifendum Veru þyki þetta ekki miður og sýni því skilning að með því að gefa út stærra og efnis- meira blað eykst kostnaðurinn við út- gáfuna. F.h. ritnefndar Ragnhildur Eggertsdóttir. 3

x

Vera

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.