Vera - 01.12.1991, Qupperneq 17

BORGARMÁL
Viö eigum í raun
miklu meira en einn
fulltrúa inni í
borgarkerfinu því
að viö erum meö
fulltrúa í níu
nefndum og ráöum
á vegum
borgarinnar.
borgarráð og það skapaðist nokk-
uð góð umræða um fyrirkomu-
lagið, framkvæmdina og reynsl-
una af rekstrinum. Mér íinnst
þetta af hinu góða. Til umræðu
var einnig lántaka varðandi
Sorpu. Ég var svo lánsöm að vera
búin að hafa samband við Biyn-
disi Brandsdóttur, sem er okkar
fulltrúi í Sorpu, út af fundinum
um daginn, þannig að ég vissi um
hvað málið snerist. Þannig skipt-
inn í allar stofnanir og fengið allar
upplýsingar frá öllum embættis-
mönnum um öll mál, þá erum við
ekki í sömu aðstöðu t.d. til að
biðja fólk um að vinna ákveðin
verk fyrir okkur. Gerð fjárhagsá-
ætlunar er gott dæmi um þetta.
Ég er ekki að tala um einstaka
embættismenn þvi að þeir eru
margir mjög þægilegir og svara
öllum þeim spurningum sem
manni dettur í hug að spyija. En
tillögum með þá vissu í huga
allan tímann að það verður engin
af þeim samþykkt. Það flnnst mér
verst.
Gerla: En samt vinnum við allar
þessar áætlanir þannig að við
segjum alltaf hvar á að taka
peningana og höldum okkur því
alltaf innan þessara ramma. Við
erum aldrei með neinar óraun-
hæfar skýjaborgir. Við vildum t.d.
Borgarmálahópurinn: Ingibjörg Hafstaö, Guörún Ögmundsdóttir, Gerla meö þann nýfœdda, Hólmfríöur Garöarsdóttir, Elín G. Ólafsdóttir
og Margrét Sœmundsdóttir. Elín Vigdís Ólafsdóftir er ekki meö á myndinni. Mynd: Anna Fjóia Gísladóttir
Mér finnst það
hrœðileg tilfinning
að geta setið uppi
meö þaö
aö hafa eyðilagt
mál meö því aö
bera það upp.
umst við nefndakonur sífellt á
upplýsingum þannig að ef það er
t.d. eitthvað að gerast í stjórn
dagvistar þá hefur Hólmfriður
samband og setur mig inn í það
mál. Við leggjum á ráðin á þriðju-
dagsfundunum um það hvernig
við vinnum í nefndunum. Og ef
einhver ætlar að leggja fram
tillögu eða fyrirspurn í sinni
nefnd þá ræðum við það hér.
Við erum ekki einungis í
minnihluta sem er í hugmynda-
fræðilegri andstöðu við meiri-
hlutann. Við höfum heldur ekki
sambærilega aðstöðu og meiri-
hlutinn til að vinna okkar málum
framkvæmd. Þó að svo eigi að
heita að við eigum að geta gengið
manni dettur bara ekki í hug að
spyija allra þeirra spurninga sem
þarf að spyija. Við gerð íjárhags-
áætlunar erum við í alveg sömu
vinnu og meirihlutinn, sem er í
íýrsta lagi með miklu fleira fólk og
svo með allt heila batteríið á
sínum snærum. Við sitjum við
þessa vinnu með eina ritvél, eitt
borð og nokkra stóla á fjórðu
hæðinni í Pósthússtræti. Þetta er
eina aðstaða okkar til að vinna
þessa flóknu áætlanagerð fýrir
borgina, enda leggjum við okkar
eigin heimili undir á meðan á
þessari vinnu stendur.
Ingibjörg: Svo vinnum við upp
fuflt af yndisiegum frábærum
fresta þvi að byggja þetta bífa-
stæðahús niðri á Hverflsgötu og
gera annað við þá peninga.
Ingibjörg: Allir þessir peningar
eru þarna, hugsa sér ef við mætt-
um ráða hvernig þeim er eytt!
Hólmfríður: Við erum með allt
annað verðmætamat. Ég skil ekki
að það skuli ekki vera sjálfsagt
mál að dagheimili séu nógu mörg.
Eða að ekki skuli vera gert ráð
fyrir börnum þegar ný hverfl eru
byggð upp. Sjáiði t.d. Grafarvog-
inn, þar vantar dagheimili, skóla,
skóladagheimili og íþróttahús.
Það er alitof mikil áhersla lögð á
ytra pijál.
17