Vera - 01.12.1991, Blaðsíða 18

BORGARMÁL
Tekur hin almenna
Kvennalistakona virkan
þátt í borgarmálunum?
Margrét: Mér finnst listinn sem
bauð fram til borgarstjórnar af-
skaplega óvirkur, það eru þessar
nefndakonur sem vinna að mál-
efnum Kvennalistans í borg-
arstjórn og aðrar ekki.
Guðrún: En er það ekki þannig
líka með þingflokkslistann? Það
eru ailir í fullri vinnu og það er
misjafnt hvað fólk vill splæsa af
tima sínum. Það er takmarkað
hvað hægt er að ætlast til af fólki,
það er ekki hægt að vera virkur á
öflum vigstöðvum og fófk velur
hvar það vill vera virkt.
Gerla: Það er ekki hægt að ætlast
til þess að fá inn einu sinni í
mánuði eða annan hvern mánuð
einhveija manneskju sem getur
tekið þátt í þessum umræðum
sem hér fara fram. Það er erfitt að
detta inn í þetta því að vlð erum
alltaf í framhaldsumræðu. En
auðvitað berum við mál undir
aðra, við erum ekki „sóló“ í þessu.
Hinsvegar væri gott að halda oftar
fundi í kringum nefndirnar eins
og við gerðum í sambandi við
dagvistunarmál í einu laugar-
dagskaffinu.
Elín: Ég skil vel að kona úti í bæ,
þó hún hafi áhuga á borgar-
málum, finni kannski ekki hjá sér
hvöt til að mæta upp úr þurru á
borgarmálafundi.
Guðrún: Nema þá að það sé
eitthvert mál sem brennur á
viðkomandi, t.d. vegna vinnunnar
eða persónulegra aðstæðna.
Elín: Munurlnn á borgarstjórn og
AJþingi er m.a. sá að á Alþingi eru
greidd full laun. Það er gert ráð
íyrir að þingmennska sé full
vinna. En það er ekki gert ráð fyrir
því að það að vera í borgarstjórn
eða í ráðum og nefndum á vegum
borgarinnar sé full vinna. Þar er
einungis um þóknun að ræða og
það þýðir í ílestum tilvikum að
það er litið á þetta sem þegn-
skylduvinnu með starfinu sem
fólk gegnir. Hins vegar segir það
ekkert til um það hvað þarf til að
geta sinnt starfinu nógu vel. Á
meðan ég var varaborgarfulltrúi
minnkaði ég við mig vinnuna í
18
Borgarráðið hefur
skánað mikið síðan
Davíð hœtti.
Ég mótmœli því
sem stundum er
sagt að þaó komist
aldrei neitt til
framkvœmda af
okkar málum.
hálfa stöðu. Ég hefði eflaust hald-
ið þvi áfram ef breytingar hefðu
ekki orðið á fjölskyldulífi mínu á
síðastliðnu ári.
Margrét: Ég vil ítreka það að
fundir borgarmálahóps eru opnir
öllum Kvennalistakonum og það
er mjög gaman þegar einhver
kíkir inn.
Hólmfriður: Já það er virkilega
gaman þegar konur mæta og tala
um það sem brennur á þeim í
sambandi við borgarmálin. Við
erum líka með konur í kringum
okkur sem við hringjum í til að fá
ábendingar. Ef það er ekki Elín þá
eru það einhveijar aðrar sem
fylgjast sérstaklega með viðkom-
andi nefnd eða starfa einhvers
staðar í kerfinu og hafa ýmsa
þekkingu sem nýtist innan þess-
arar nefndar.
Elín: Já og það eru margar konur
sem ber ekki mikið á innan
Kvennalistans sem hringja í mig
og gefa mér ábendingar um eitt og
annað.
Guðrún: Það er einnig töluvert
hringt í okkur og við beðnar um
að kanna hin og þessi mál. Við
erum með fagfólk víðsvegar um
bæinn sem við leitum til, eða það
leitar til okkar.
Elín: Þetta er spennandi og
skemmtilegt, enda erum við í
borgarmálum að móta nánasta
umhverfi okkar. Hinsvegar er
nánast engin umQöllun um borg-
armál í fjölmiðlum. Á Alþingi eru
fastar myndavélar á þessum full-
trúum okkar og stöðugar fréttir af
þingi. Það hafa oft verið fluttar
tillögur í borgarstjórn um að það
verði reglulegur fréttaflutningur
af borgarstjórnarfundum, jafnvel
beint útvarp eða sjónvarp, en það
hefur alltaf verið fellt. Ég held að
fólk geri sér því ekki grein fyrir því
mikla starfi sem Kvennalistinn
vinnur innan borgarinnar.
Gerla: Ég mótmæli því sem
stundum er sagt að það komist
aldrei neitt til framkvæmda af
okkar málum. Við þurfum stund-
um að sitja undir því að koma
með hugmyndirnar, þær eru
felldar eða svæfðar, en koma svo
ári seinna frá Sjálfstæðisflokkn-
um. En mér finnst betra að góðar
hugmyndir séu framkvæmdar, þó
að Sjálfstæðisflokkurinn eigni sér
þær, heldur en að þær séu ekki
framkvæmdar.
Elín: Gott dæmi um þetta er
Hafnarhúsið. Við komum með
tillögu um að gera Hafnarhúsið að
einhvers konar lista- og versl-
unarmiðstöð. Nú eru það ekki
bara Sjálfstæðismenn heldur Þró-
unarfélagið og ýmsir aðrir sem
ræða um þetta sem sína tillögu.
Hólmfríður: Þetta gerist oft hljóð-
látlega. Aðstæður heyrnarskertra
barna voru t.d. ömurlegar því
ekkert var gert fyrir þau fyrr en
þau komust í Heyrnleysingja-
skólann sex eða sjö ára. Nú er
búið að stofna deild við eitt
barnaheimilið i borginni fyrir
heyrnarskert börn og þar er sér-
menntað starfsfólk í táknmáli og
ýmsu öðru.
Guðrún: Við gerum það með
hægðinni og lagninni. Og aðrir
taka oft upp okkar hugmyndir.
Við erum málefnalegar og sam-
vinnuþýðar, ef því er að skipta, en
nú viljum við fara að ráða og
stjórna.
Elín: Sammála.
RV
Forsíðan
Forsiðu Veru að þessu sinni
gerði listakonan Áslaug Jóns-
dóttir. Áslaug er fædd 1963.
Hún stundaði nám í MHÍ
veturinn 1984-85 og Skolen
for Brugskunst í Kaup-
mannahöfn 1985-89 þar sem
hún lauk námi í teikningu og
grafískri hönnun. Áslaug
liel'ur skrifað og myndskreytt
barnabækur. í fyrra kom út
bók hennar Gulljjöðrin og von
er á tveimur bókum frá henni
fyrir þessi jól. Áslaug, sem er
nýflutt heim til íslands, vinnur
að myndlist. og myndlýsingum.
Sími hennar er: 95-37392.