Vera - 01.04.1993, Blaðsíða 29

FJÁRMÁL
aldrei fram). Þrátt fyrir að víða
sé boðinn staðgreiðsluaf-
sláttur kjósa margir að borga
meira fyrir vöruna t.d. með því
að setja hana á raðgreiðslur í
stað þess að fresta kaupum,
safna og borga út í hönd.
^ndanfarin ár hefur sparn-
aðaráróðurinn dunið á okkur
enda eru nú fjölmargir áskrif-
endur að einhvers konar
sparnaði. Sumir kjósa fasta
áskrift að Spariskírteinum rík-
issjóðs aðrir leggja inn
ákveðna upphæð mánaðarlega
á hagstæðar bankabækur eða
kaupa einhver verðbréf, sjóðs-
bréf eða einingabréf. Upp-
hæðirnar sem fólk kýs að
spara eru misháar og það er
mikilvægt að gera sér grein
fyrir kostnaðinum við að
spara. Víðast þarf að borga af-
greiðslugjald og þeir sem láta
skuldfæra sparnaðinn á
greiðslukort þurfa að borga
greiðslukortafyrirtækinu 1,5%
innheimtukostnað af fjár-
hæðinni. Er það ekki furðulegt
að á sama tíma og menn
skammast yfir háum vöxtum
bankastofnana þá heyrist
aldrei sú krafa að greiðslu-
kortafyrirtækin sem moka inn
Peningum lækki þjónustugjöld
sín?
^að þarf ekki sérstaka spá-
dómsgáfu til að spá fyrir um
hest fjárútlát sem bíða venju-
iegs fólks á lífsleiðinni. Fólk
verður að standast þá freist-
mgu að grípa til varasjóðsins
til að borga fyrir „stóru stund-
irnar“ eða aðrar fyrirsjáanlegar
uppákomur. Er ferming í
vændum? Þá þarf að ákveða
hvernig hún á að vera og hvað
allt tilstandið má kosta. Síðan
er lögð fyrir ákveðin upphæð
mánaðarlega fram að hinum
stóra degi og efnahagslegu
hruni fjölskyldunnar forðað.
hví fyrr sem söfnunin hefst því
Imgra getur mánaðarinnleggið
verið. Það þarf að gera skýran
greinarmun á varasjóðnum og
skarnmtímasparnaði. Það rná
ekki ganga of mikið á vara-
sjóðinn ]>ví það er skamm-
goður vermir ef hann er upp-
urinn þegar fólk sest í helgan
stein og ætlar að fara að njóta
hans. í raun ætti fólk að láta
eins og hann sé ekki til.
FERÐASJÓÐIR
Margir saumaklúbbar eru með
sérstaka ferðasjóði sem þeir
vilja að sjálfsögðu ávaxta sem
best. Einn þeirra er Sólskríkj-
an, en félagar hans hyggjast
fara saman í utanlandsferð
eftir 1 1 /2 til 2 ár. Sex þeirra
hafa borgað óreglulega i sam-
eiginlegan sjóð sl. ár og sú
sjöunda þorgaði dágóða
summu þegar hún kom síðast
til landsins. Þær eiga tæpar 90
þúsund krónur núna og eru
staðráðnar í að borga reglulega
a.m.k. 2000 kr. hver á mánuði
héðan í frá. Hvernig eiga þær
að ávaxta peningana og skiptir
sköpum ef þær hækka mán-
aðarsparnaðinn upp í 2500
krónur?
Verðbréfamarkaður íslands-
banka hf. býður hópum sem
vilja vera í reglulegum sparn-
aði þá þjónustu, að skuldfæra
greiðslukort hópfélaga mánað-
arlega og kaupa fyrir pening-
ana Sjóðsbréf. Sjóðsbréf 1 eru
heppilegustu bréfin í þeim
tilvikum þar sem á að spara í
stuttan tíma. Þeir hjá VÍB
segja að það sé þó ekki heppi-
legt að kaupa verðbréf nema
gert sé ráð fyrir eignarhalds-
tíma i a.m.k. 1-1 1/2 ár til að
fá sem besta raunávöxtun.
Síðustu mánuði sparnaðar-
tímans er heppilegast að leggja
inn á bankareikninga. Lág-
markssparnaður hjá VíB eru
10 þúsund krónur á mánuði.
íslandsbanki býður upp á
sérstaka Spariþjónustu með
mismunandi sparileiðum.
Þjónustufulltrúar bankans
leitast við að finna hagstæð-
ustu leiðina fyrir hvern og
einn.
Björg Krístinsdóttir hjá Kaup-
þingi mælir með að sauma-
klúbburinn kaupi verðbréf,
þau er hægt að kaupa fyrir
hvaða upphæð sem er og alltaf
er hægt að bæta við eignina.
Þægilegast er að kaupa Ein-
ingabréfin í áskrift og vera með
sameiginlegan reikning fyrir
alla. Sú sem sér um ferða-
sjóðinn sér um að halda þvi
aðgreindu hvað hver og ein á.
Alltaf er hægt að breyta upp-
hæðinni sem greidd er og
bréfin eru alltaf laus til útborg-
unar. Þó að ekki sé krafist
neinnar lágmarksupphæðar
þegar keypt eru Einingabréf þá
borgar sig ekki að kaupa fyrir
minna en 3000 krónur á mán-
uði, þvi við hverja afgreiðslu er
tekin þóknun sem vegur
þyngra í ávöxtuninni eftir þvi
sem upphæðin er lægri. Hægt
er að greiða með gíróseðli eða
greiðslukorti, allt eftir því hvað
hverjum og einum hentar.
Fimmhundruðkallinn gerir
ekki gæfumuninn.
Sigrún Bjarnadóttir hjá
Handsali hf. segir að stöðug-
leiki höfuðstólsins skipti
mestu máli i þessu tilfelli og
því henti innlánsreikningar
bankanna best. „Verðmæti
þeirra sveiflast ekki með
þreytilegum markaðsvöxtum
og binditíminn er sveigjan-
legur.“ Hjá Sparisjóðunum er
hagstætt að leggja inn á
trompbók, öryggisbækur eða
bakhjarl. Trompbókin er
óverðtryggð og óþundin með
5% vöxtum á óhreyfðri inni-
stæðu í mánuðinum, 1,5%
vextir á inn og út hreyfingum
innan mánaðarins. Öryggis-
bókin er óverðtryggð, bundin í
eitt ár með 6% vöxtum. Bak-
hjarl er verðtiyggður innláns-
reikningur sem er bundinn í
tvö ár og gefur 7,15% raun-
vexti.
miður eru fáir sem vita
ekki aura sinna tal. Á þessum
þrengingartímum ríður á að
fara vel með peningana þvi það
eru ekki tekjurnar einar sem
ráða efnahagslegri farsæld
fólks, það skiptir einnig miklu
máli hvernig þeim er varið. Það
þýðir ekki að láta reka á
reiðanum, fólk verður að setja
sig inn í eigin íjármál og þá er
sjálfsagt að leita aðstoðar hjá
sérmenntuðu fólki, annað-
hvort í viðskiptabanka sínum
eða hjá öðrum peningastofn-
unum. Og hafið hugfast að
sparibaukurinn hafði rétt fyrir
sér um árið þegar hann sagði
að betri væri ein króna í banka
en tvær i sjoppu. □
RV
Myndir: Anna Guðjónsdóttlr
29