Vera - 01.06.1993, Blaðsíða 19

KVENN ARÁÐSTEFN A
dyrum. Andspænis áheyrend-
um sátu þær í blindandi ljósi
frá ljóskösturum sjónvarps-
upptökumannanna, Marie
Menouna Shaba, kennari frá
Tanzaníu, Almaz Eshete frá
rannsóknar-, þjálfunar- og
upplýsingamiðstöð íyrir kon-
ur í þróunarstarfi í Eþíópíu,
Andree Nicola McLaughlin frá
New York, Eintou Pearl Sprin-
ger, skáldkona, frá Trinidad,
Danisa E Baloyi frá Suður-
Afríku og Glenda Simms frá
Kanada. Stórar, fallegar og
sterkar konur, lifsreyndar og
velmenntaðar með doktors-
gráður frá þekktum breskum
og bandarískum skólum. Þær
töluðu af mælsku og orðgnótt
um þrengingar svarta kyn-
stofnsins einkum kvennanna,
um rán og kúgun, eyðilegg-
ingu menningarverðmæta,
sviptingu sjálfsforræðis og
sjálfsvirðingar og herleiðingu
og þeim var heitt í hamsi.
Þetta var eitthvað annað en
hlutlaust og varfærnislegt
orðalag fræðikvennanna. Það
var klappað og stappað, hleg-
ið og grátið og unga blökku-
konan frá Costa Rica í rauða
kjólnum reis upp úr sæti
sínu, klappaði og kallaði:
„Thank you. Thank you.
Thank you,“ þegar Eintou
Pearl Springer lauk máli sínu
með hyllinga- og hvatningar-
kvæði til svartra íbúa Costa
Rica. Þeir eru lika í herleið-
ingu og hafa ekki verið alls-
kostar velkomnir í hinu
drottnandi hvíta spænsku-
mælandi samfélagi Costa
Rica. Skilaboðin frá konun-
um á pallinum voru skýr: Við
erum á leið úr herleiðingunni.
Við erum að átta okkur á því
hvaðan við komum, á arfleifð
okkar, styrk okkar. Það er að
verða ljóst hveijar við erum.
Við vitum hvert við viljum
fara. Og ég er viss um að þær
muni sjáifar finna ieiðina.
Það er ekki þróunarhjálp
Vesturlandakvenna með sinn
innbyggða menningarhroka
sem finnur fyrir þær leiðina.
TIL EFTIRBREYTNI EN ...
Salurinn sem okkur bleikum
Norðurlandakonum var
skammtaður var ágætur og
túlkurinn snjali en við urðum
heldur en ekki undir í sam-
keppninni við blökkukonurn-
ar sem voru samtímis að fjalla
um lífsskiiyrði blökkukvenna
í þróunarlöndum. Örfáar kon-
ur mættu til að hlýða á frá-
sagnir okkar af sterkri stöðu
kvennarannsókna og kvenna
yfirleitt á Norðurlöndum, frá
öllum þeim merkilegu rann-
sóknum sem hafa séð dagsins
ljós á undanförnum 20 árum,
frá Nóru, norræna kvenna-
rannsóknatímaritinu á ensku
sem var þá í burðarliðnum og
frá norræna samstarfsmódel-
inu. Eftir ágætt yfirlit norska
fulltrúans sem haíði frá glæsi-
legasta árangrinum að segja
reis kona í salnum úr sæti
sínu og sagðist vera frá Norð-
ur-írlandi. Hún hefði heyrt
það og lesið að í fýrirmyndar-
ríkjunum á Norðuriöndum
tíðkaðist ekki síður en annars
staðar ofbeldi gegn konum.
Þar væri þörf á kvennaat-
hvörfum í öllum borgum og
konur væru þar ekki óhuitar
fyrir nauðgunum fremur en
annars staðar. Er það satt?
Og hvernig stendur á því?
Það sljákkaði í okkur. Ein-
hver nefndi áfengi. Konan frá
Norður-írlandi lét sér fátt um
finnast. Það varð heldur dap-
urleg þögn.
Enn er þörf á að LEiTA -
TAKA ÞÁTT - BREYTA -
LEITA.
Svo er lokahátíð með glaumi
og gleði, nýjar vinkonur og
gamlar kveðja. Sumar hafa
sótt allar ráðstefnurnar -
Haifa - Groningen - Dublin -
New York - San José. Sjáumst
aftur eftir þijú ár í Canberra í
Ástralíu.
Ég flýg heim úr sólskininu í
snjóinn og slabbið með
þrenna nýja skó í farteskinu,
belti handa karlpeningnum í
fjölskyldunni, skartgripi úr
tré handa kvenfólkinu og lit-
rík tréleikföng handa börnun-
um. Leður og trévörur eru
vandaðar og ódýrar í Costa
Rica stendur í ferðahandbók-
inni um Mið-Ameríku sem ég
fékk hjá Steinari í Bergstaða-
strætinu. □
Guðrún Ólafsdóttir er dósent í
landafrœði við H.í, og situr í stjórn
Rannsóknarstofu í kvennafrceð-
um.
SIEMENS
Kæli - og frvstitœki í miklu úrvaliU
Lítið inn til okkar og skoðið vönduð
vestur-þýsk heimilistœki!
Hjá SIEMENS eru gœði, ending og
fallegt útlit ávallt sett á oddinn!
SMITH&NORLAND
NÓATÚNI 4 . SÍMI 628340
Endubvinnsiam hf
Teiknlng Sigurborg Stefánsdóttir
Ljósmynd úr ársskýrslu UNIFEM 1990.
19