Vera - 01.07.1994, Blaðsíða 41

\
>
Þekkingarskortur og ólæsi er
einn þyngsti arfiir kynþátta-
aðskilnaðarstefnu hvíta minni-
lilutans og svo rótgróinn að
kenna þarf meirihluta íbúa
sjálfsögð lýðréttindi. Það var
kvenfylking Afríska þjóðar-
ráðsins sem stóð fyrir um-
fangsmikilli kosningamenntun
fyrir kosningamar. Fjörutíu
þúsund konur fóru um allt land
á vegum hreyfingarinnar og
kenndu ómenntuðum konunr
að kjósa.
Eins og í flestum samfélögum
öðmm er hlutur kvenna í
stjórnnrálum Suður-Afríku í
litlu samræmi við mikilvægi
þeirra á atvinnunrarkaðinunr.
Þrátt fyrir að í stefnuskrá
Afriska þjóðarráðsins fyrir
kosningarnar hafi mikil
áhersla verið lögð á jafnrétti
kynja og mikilvægi þess að
bæta hag kvenna hefur sú unr-
ræða greinilega ekki skilað
konum inn á vettvang stjórn-
málanna. í nýrri þjóðstjórn
Nelsons Mandela gegnir ein-
ungis ein kona ráðherraenrb-
ætti og örfáar gegna stöðu að-
stoðarráðherra innan stjórnar-
innar.
Konur innan Afríska þjóðar-
ráðssins eru sér nrjög meðvit-
andi um að staða kvenna í
nýrri Suður-Afríku ræðst ekki
sist af því hvernig þeinr tekst
að koma konunr til áhrifa í
stjórnmálunr. Eitt helsta bar-
áttunrál þeirra hefur því verið
að koma á kynjakvóta í allar
stjórnir og ráð innan Afríska
þjóðarráðsins þannig að kon-
ur verði a.m.k. þriðjungur af
kjömum fúlltrúum. Hingað til
hafa þessar kröfur ekki náð
fram að ganga. í fram-
kvæmdastjórn þjóðarráðsins,
sem er ein helsta valdastofnun
llokksins, sitja samt sem áður
níu konur en fulltrúar þar eru
þrjátíu og fimm.