Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 2

MBQf|
dauðir hlutir
o<% lifandi fólk
Þegar þetta er ritaö er fjöldi kvenna um allan heim í þann veginn aö tygja sig til
Kínafarar. íslenskar konur eru þar ekki undanskildar þótt Kínverjar hafi meö mann-
réttindabrotum sínum misboðið svo þjóðum heims að margar konur hafi íhugað að
hætta við förina og sumar látið verða af því. Ætla mætti að kjarnorkusprengjan
sem þeir sprengdu nýlega hefði kallað á aðra mótmælahrinu en lítiö fór fyrir því
þótt sú sprenging sé svlvirðileg móðgun við væntanlega gesti á kvennaráðstefn-
unni sem og aðra íbúa heimsins.
Það var flutningur ráðstefnu frjálsra félagasamtaka til Huairou og sýning mynd-
arinnar Biðsalir dauðans sem gerðu útslagið þegar hætt var við Kínaförina en
myndin hafði ákaflega mismunandi áhrif á íslendinga eins og kom fram í umræðu-
þætti að lokinni sýningu myndarinnar í Sjónvarpinu, og víðar. Á meðan sumum
þeirra sem tjáðu sig um efni myndarinnar þótti þetta nú ekki mikið voru aðrir slegn-
ir óhugnaði og harmi. Hvort rétt hefði veriö að hætta við Kínaförina skal ósagt lát-
ið en svo mikið er víst að fyrir þær konur sem fá tækifæri til að tjá sig á ráðstefn-
unni og hitta æðstu ráðamenn dugir ekkert kurteisishjal.
Mannréttindi eru konum að sjálfsögðu hugleikin og þegar fyrir dyrum stendur
slík ráðstefna sem í Kína beinist kastljósið enn sterkar að þeim. í þessu tölublaði
skrifar Bjarney Friðriksdóttir um alþjóðlega mannréttindasáttmála út frá sjónarhóli
kvenna og Sigríður Lillý Baldursdóttir fjallar um Peking-ráðstefnuna, undirbúning
hennar og aðdraganda. En það fjalla fleiri um mannréttindi og mannréttindabrot því
brot á mannréttindum íslenskra kvenna hafa verið of-
arlega á baugi I sumar. Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir
skrifar pistilinn aö þessu sinni og gerir þá að umtals-
efni það mannréttindabrot íslenska ríkisins og ým-
issa annarra atvinnurekenda að borga konum lægri
laun en körlum fyrir sambærilega vinnu.
Héraðsdómur gekk fram af réttsýnu fólki með
dómi þar sem stúlku, sem slasaðist fyrir gildistöku
skaðabótalaganna 1. júlí 1993, voru dæmdar 75%
bætur og fjallar Ragnhildur Vigfúsdóttir um það mann-
réttindabrot t þessu tölublaði VERU. „Dómstólar eru
á rangri braut, þegar þeir kveða upp dóma þess efn-
is, að ungar stúlkur skuli hljóta lægri skaðabætur
vegna umferðarslysa en ungir piltar í sambærilegum
slysum," segir leiðarahöfundur Morgunblaðsins
e sunnudaginn 23. júlí síðastliðinn og þátttaka í undir-
2
skriftasöfnun sem starfsfólk ferðaskrifstofu stóð fyr-
ir, í framhaldi af dómi héraðsdóms, sýnir að fólki er nóg boðið.
Sú breyting sem varð á skaðabótalögunum 1. júlí 1993 var leiðrétting á misrétti
sem viðgekkst áratugum saman og var sú leiðrétting löngu tímabær. Þau ung-
menni sem slösuðust alvarlega fyrir þann tíma og eiga óuppgerð skaðaþótamál
eiga ekki að þurfa að líða fyrir þaö ævaforna misrétti. Ríkisstjórnin hefur það í
hendi sér að réttlætið nái til þessara ungmenna með því að afturvirkja skaðabóta-
lögin rétt eins og ríkisstjórnir hafa gert þegar um hækkun á vöxtum húsnæðislána
hefur veriö að ræða. Löggjafinn sá einnig ástæðu til að breyta lögum um Viðlaga-
tryggingu íslands til að unnt væri að bæta ísfirðingum að fullu tjón á þremur skíða-
lyftum sem eyðilögðust í snjóflóði í fyrravor. Getur verið að löggjafinn meti dauða
hluti meira en lifandi fólk?
^ra
blað kvennabaráttu
4/95 -14. árg.
Pósthólf 1685
121 Reykjavík
Simar 552 2188 og 552 6310
Fax 552 7560
útgefandi
Samtök um kvennalista
forsíða
bára • Grafít
ritnefnd
Agla Sigríður Björnsdóttir
Drífa Hrönn Kristjánsdóttir
Kolfinna Baldvinsdóttir
Nína Helgadóttir
Ragnhildur Helgadóttir
Ragnhildur Vigfúsdóttir
Rannveig Traustadóttir
Sigríður Ingibjörg Ingadóttir
Vala S. Valdimarsdóttir
ritstýra og ábyrgðarkona
Sonja B. Jónsdóttir
skrifstofustýra
Vala S. Valdimarsdóttir
útlit og tölvuumbrot
Grafít
Ijósmyndir
bára o.fl.
auglýsingar
Áslaug Nielsen
Sími: 564 1816
Fax: 564 1526
filmuvinna
Prentþjónustan hf.
prentun
ísafoldarprentsmiðja
bókband
Flatey
plastpökkun
Vinnuheimilið Bjarkarás
© VERA ISSN 1021-8793
ath.
Greinar í VERU em birtar á ábyrgð höfunda
sinna og eru ekki endilega stefna útgefenda.
Sonja B. Jónsdóttir