Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 10

r ykjavík, ó reykjavík...
k o n u r
bömunum og aö auki þurfi þær ákveöna upphæö sjálf-
um sér til framfærslu. Þessi breyting var mjög brýn því
áöur var algengt að einstæöar mæöur fengju litla sem
enga aöstoö þótt þær ættu ekki fyrir næstu máltíö.
Einstæöar ungar mæöur eru annar af tveimur
verst settu hópunum hér 1 borginni en hinn hópurinn
er einhleypar gamlar konur. Ef þær fá einungis tekju-
tryggingu og ellilífeyri fá þær fasteignaskattinn niöur-
felldan en til þess aö reyna aö bæta þeirra hag höfum
viö nú ákveöið aö fara fram á þaö við ríkiö aö viö fáum
lagaheimild til þess aö fella niöur önnur fasteignagjöld
hjá tekjulágum elli- og örorkulífeyrisþegum.
í skólamálunum má líka sjá breytingar sem stuöla
að bættum hag kvenna eins og þaö aö nú eiga böm
giftra og ógiftra jafnan aögang aö leikskólum og einnig
er unniö að því að grunnskólinn mæti þörfum útivinrv
andi foreldra. Bæði þessi mál em áralöng baráttumál
kvenna og munu vonandi skila þeim bættri stööu á
vinnumarkaönum.
Þeir kjarasamningar sem viö höfum veriö aö gera
aö undanförnu viö leikskólakennara og Sóknarfólk
eru skref í þá átt aö minnka launamun kynjanna og í
samningum viö Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar
var stigið fyrsta skrefiö I átt aö ókynbundnu starfs-
mati. í bókun meö samningnum erjafnframttek-
iö fram að sérstök áhersla skuli lögð á þaö aö
skoða launamál ritara og þeirra sem eru I
umönnunarstörfum hjá Reykjavíkurborg.
I ráðningarmálum borgarinnar reynum
við markvisst að auka hlut kvenna I stjórnun-
arstööum. Þannigvart.d. ráöin kona I starf forstjóra
Strætisvagna Reykjavíkur og þegar staða borgarrit-
ara losnaöi var ráöin kona I þaö starf en ég er sann-
færö um það aö hún heföi ekki veriö ráöin I þetta
v i d v
næstæösta emþætti borgarinnar ef ákvarðanir væru
ekki teknar út frá þeirri femínísku sýn sem ég talaöi
um hér I upphafi.
Viö leggium sem sagt upp með þaö femíníska viö-
horf sem okkar veganesti aö konur sem kyn eigi und-
ir högg aö sækja og það þurfi aö vinna kerfisbundiö
að því aö auka hlut þeirra I gæðum samfélagsins.
Tíminn á slöan eftir aö leiöa í Ijós hvernig þetta síast
inn I borgarkerfiö. Auðvitað þarf aö breyta þessu kerfi
en það verður ekki gert með pólitískri ákvöröun aö
ofan heldur veröur aö vinna að því jafnt og þétt og ég
er sannfærö um það að til þess aö þreytingar nái
fram aö ganga þurfi ákveöinn fjöldi kvenna aö kom-
ast I valdastöðurnar."
Elín G. Ólafsdóttir
formaður Jafnréttisnefndar:
allar nefndir
abyrgar
„Femínisminn á aö birtastl öllum þeim málaflokkum
sem borgarstjórn á aö sinna og ég lit þvi á stefn-
una I kvenfrelsismálum sem heildarstefnu
sem eigi aö marka störf allra þeirra nefnda
og ráöa sem starfa innan þorgarkerfisins.
Af þeim málum sem stuðla aö auknu
kvenfrelsi I borginni vil ég t.d. benda á stefn-
una I skólamálum. Þaö var ákveðið I upphafi aö
koma á einsetnum skóla en sú ákvöröun er liöur I því
aö efla kvenfrelsi I borginni. Sama má segja um leik-
skólamálin, þaö átak sem nú er veriö aö gera I þvi að
Ö 1
tryggja öllum börnum
leikskólarými ereinnig
liður I þvl að stuðla aö
kvenfrelsi sem og aukin
félagsleg þjónusta á vegum
borgarinnar.
Égvil llta á hagsmunamál kvenna I heild og lít svo
á aö formenn allra nefnda séu ábyrgir þótt Jafnréttis-
nefndin eigi lögum samkvæmt aö hafa frumkvæöi og
veita ákveðið aöhald. Þessi nefnd er ööru vísi sett en
aðrar nefndir aö þvi leyti aö þær taka viö sjálfvirku
gangvirki og erfa ákveðin viöfangsefni og hlutverk.
Þótt Jafnréttisnefndin hafi veriö til staðar áöur en viö
tókum við þá var hennar starf allt I lausu lofti og viö
byrjuðum á því aö setjast inn I þessa tómu bólu.
Þetta tómarúm er alþekkt fyrirbrigöi I jafnréttisnefnd-
unum I nágrannalöndum okkar og þeim fulltrúum
sem sitja I þeim finnst oft sem þeir séu verkefnalitlir
og sjái ekki mikinn árangur. Viö viljum ekki lenda I
þeirri aöstööu og höfum nú m.a. lagt fram drög aö
jafnréttisáætlun sem nær bæöi til íbúa Reykjavíkur
og starfsmanna borgarinnar. Markmiö þeirrar áætl-
unar er að jafna stööu kvenna og karla I Reykjavík
meö markvissum stjórnvaldsaögerðum samkvæmt
lögum frá 1991 sem segja aö konum og körlum skuli
meö stjórnvaldsaðgeröum tryggöir sömu möguleikar
til atvinnu, launa og menntunar.
Jafnréttisnefndin stendur einnig fyrir fræöslu-
átaki um jafnréttismál, en við byrjuðum meö fræöslu-
fundi fyrir forstööumenn allra helstu stofnana borgar-
innar. Slöan veröum viö meö samskonar
fræöslufundi fyrir millistjórnendur og I framhaldi af
því er I ráöi aö standa fyrir fræðslufundum og nám-
skeiðum fyrir starfsfólk stofnananna. Viö erum öll
sammála um að þessir fundir séu mjög mikilvægir til
aö koma umræðu um bætt kjör kvenna I gang og von-
umst til þess aö I framhaldi af þessu samstarfi verði
auöveldara aö fá samvinnu stofnananna um ýmiss
konarúttektirogrannsóknirt.d. á launamun kynjanna,
hvernig veikindafrí vegna þarna skiptist o.s.frv.
Þaö er mjög mikilvægt aö hagsmuna kvenna sé
gætt viö allar mannaráöningar hjá borginni og viö
verðum aö leggja sérstaka áherslu á launamálin. Þar
er svo sannarlega við ramman reip aö draga því karl-
ar ráöa enn meira og minna ferðinni viö gerö allra
kjarasamninga. Viö megum heldur ekki gleyma
menningarsviöinu, þar veröur markvisst aö draga
fram framlag beggja kynja. Fyrirmyndir barna og ung-
menna þurfa aö vera af báöum kynjum, ekki síst á
menningarsviðinu, og því skiptir mjög miklu máli aö þau
sjái aö þæði kynin geti látið til sln taka og séu jafn rétt-
há. Viö sáum aðeins votta fyrir þessu 17. júnl s.l. þegar
dagskráin á Austurvelli var öll I höndum kvenna.
En eins og ég sagöi áöan lít ég svo á aö formenn
allra nefnda I borginni séu ábyrgir fyrir því hvernig hag
kvenna sé best borgið I hverjum málaflokki og éggeri
þá kröfu aö þeir sem eru I forsvari hjá Reykjavlkur-
0

i
4