Vera - 01.09.1995, Blaðsíða 26

sjálfst tt líf
kerfið sé allt of seinvirkt og henni hitnar í
hamsi þegar Svæðisskrifstofu og trygginga-
kerfið ber á góma.
„Núna fæ ég 45.000 krónur á mánuði frá
Tryggingastofnun og af því er ætlast til að ég
borgi 22.000 krónur í húsaleigu fyrir utan
rafmagn, hita, mat og aðrar nauðsynjavörur.
Auk þess keypti ég mér bíl ásamt pabba til
aö auðvelda mérferðiren bíll með lágmarks
útbúnaði fyrir mig, kostar um þrjár milljónir.
Tryggingastofnun veitir 700.000 krónur f
styrk og að auki bílakaupalán sem ég borga
á tveimur árum - krónur 9.000 á mánuði.
Mér finnst bíllinn hinsvegar vera óhentugur
- ekki með lyftu, heldur brautum sem keyrt
er á upp í bílinn einnig er toppurinn á bílnum
of lágur fyrir manneskju sem situr í fyrirferð-
armiklum hjólastól eins og ég er í. Hentug-
Ég elska fuglana
fuglarnir geta flogið
ég get ekki flogið.
Fuglarnir geta sungið
ég get sungiö
fuglarnir syngja með mér.
Ég elska mennina
mennirnir geta gengið
ég get ekki gengið.
Mennirnir geta sungið
ég get sungið
mennirnir syngja ekki meö mér.
Ásdís Jenna 1986
asti bílinn finnst mér vera Amerískur Eccon-
line en hann er bara alltof dýr! - Mín skoðun
er sú að fatlaðir eigi að fá fullan bílakaupa-
styrk."
Nú þegar Ásdís er komin T sambúð þá
missir hún heimilisuppbótina sem er krónur
8.081 á mánuði og er hún mjög ósátt við
það. Ekkert tillit er tekið til þess hvort sam-
býlismaður sé í námi eða fullri vinnu en
Heimir stundaði nám T kennaradeildinni á
Akureyri en stefnir svo á Kennaraháskólann
I Reykjavík í haust.
Dýrt að vera sjálfstæð
„Ég var í uppeldisfræði í Háskólanum en
hætti vegna erfiöra aðstæðna fyrir fatlaða,
ef aðstæður yrðu betri gæti ég hugsaö mér
að fara aftur í uppeldisfræöina en stefni þó
núna á aö fara í dönsku T haust. Þar sem ör-
orkulífeyrir minn auk tekjutryggingar, upp-
bótar vegna sjúkrakostnaðar, heimilisupp-
bótar og bensínstyrks er um sextTu þúsund
á mánuði þá fæ ég ekki námslán, þar sem
framfærsla til einstaklings miðast við krón-
ur 53.000 á mánuði yfir árið samkvæmt
upplýsingum frá LÍN. Af þeirri upphæð sem
ég fæ greidda frá Tryggingastofnun dregst
bílakaupalánið auk þess sem heimilisupp-
bótin verður felld niður og er því ekki úr
miklu að moða en ég hef litla möguleika á
aö ná mér í aukapening. Ég hef alls ekki efni
á þessu sjálfstæða lífi mínu - það er svo
dýrt, ég væri ekki hér nema af því að ég á
góöa foreldra sem styrkja mig. Þegar ég
ákvað að flytjast að heiman gerðu foreldrar
mínir samkomulag við mig um að borga
húsaleiguna mína. Almenningur gerir sér
ekki grein tyrir því hversu dýrt þaö er að vera
fatlaöur, til dæmis er kostnaður I sambandi
við hjálpartæki mikill. Mér finnst þvT að fatl-
aðir ættu yfirhöfuð að fá meiri pening frá
Tryggingastofnun og að sömu bætur ættu
að vera fyrir karla og konur. Ég er ekki sátt
viö að vera fötluö kona og það ætti að hugsa
meira um fatlaðar konur í kvennabarátt-
unni.“
Ástfangin og geta ekkert að því gert
Meðan við Ásdís vorum að spjalla hafði
Heimir fariö út í bakarí og kom nú færandi
hendi. Yfir bakkelsinu spurði ég þau um
samband þeirra en þau eru nýtrúlofuð og að-
eins hálfur mánuður sTðan Heimir flutti inn
til hennar. Þau hlæja bæði og eftir „eski-
móa" kossa segja þau aö fólk hafi tekið
þessu misjafnlega.
„Þar sem Heimir er ófatlaður telja margir
aö hann sé eitthvaö skrýtinn og ég verð reið
þegar fólk lítur eingöngu á fötlun mína í
þessu sambandi," segir ÁsdTs, „við erum
bara ástfangin og getum ekkert við því gert!"
Það fór heldur ekki framhjá mér að þau
elska hvort annað ósköp heitt! Þegar ég
spyr út T trúlofunina kemur T Ijós að það var
Ásdís sem var alltaf að ýta á hann um að
biðja sín.
„Hann tók sig síðan til einn daginn, batttyr-
ir augun á mér og ók með mig upp í Heiðmörk.
Þegar þangað kom tók hann frá augunum á
mér, fór með mig á fallegan stað, kraup á kné
og bar upp bónoröiö! Að vera komin með karl-
mann inn á heimilið hefurgengið vel til þessa,
hann er að vísu óþolinmóður og stundum fyk-
ur í hann auk þess er hann lengi að taka til -
en hann er af „mjúku" gerðinni," segir hún og
hlær.
Ásdís Jenna og Heimir segja framtíðina
vera óráðna en Heimir ætlar að klára skól-
ann og vel getur verið að þau fari til Dan-
merkur í nám auk þess sem þar eru betri
laun. Ég spurði þau um barneignir en þau
gáfu ekkert út á þaö annað en að sá tími
kæmi en hvenær væri ekki ákveðið. Eitt er
víst að þetta par lætur ekki staðlaðar hug-
myndir um fatlaða hefta sig svo framarlega
sem hjá því verður komist!
í r>
íbúöimar sem ÁsdTs og Magga leigja eru „spor'
í rétta átt fyrir fatlaöa, en alltaf má bæta og
laga. íbúöimar T Tjamarmýri eru stór áfangasig'
ur í baráttu þeirra, en íbúðimar tvær eru keyp1'
ar af Þroskahjálp í samráði við Húsnæðisstofm
un. Þessi nýjung í Tbúöarmálum fatlaðra kostaði
mikla baráttu við stjórnvöld, þvT allt kostar Pen'
inga. Ódýrast væri fyrir þjóðfélagið ef allir fatlað-
ir byggju á sama stað og samnýttu alla þjónustú
- en er það réttlátt? Höfum við rétt til þess aö
ákveöa búsetu annarra?